پرش به محتوا

متخیر الألفاظ: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌‎ها'
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR152329J1.jpg | عنوان = متخیر الألفاظ | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن فارس، احمد بن فارس (نويسنده) ناجی، هلال (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 2م2الف 6166 PJ | موضوع =زبان عربی - واژه نامه‎ها - زبا...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌‎ها')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =  2م2الف 6166 PJ  
| کد کنگره =  2م2الف 6166 PJ  
| موضوع =زبان عربی - واژه نامه‎ها - زبان عربی - مترادفها و متضادها - زبان عربی -- اصطلاحها و واژه‌ها  
| موضوع =زبان عربی - واژه نامه‌‎ها - زبان عربی - مترادفها و متضادها - زبان عربی -- اصطلاحها و واژه‌ها  
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =  
| ناشر =  
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''متخير الألفاظ'''، اثر احمد بن فارس (متوفی 395ق)، نوعی فرهنگ‌نامه لغوی است که الفاظ مخصوص به هر معنی از معانی را در بابی واحد گرد آورده است؛ ازاین‌رو می‌توان آن را در زمره «معاجم معانی» جای داد.
'''متخير الألفاظ'''، اثر [[ابن فارس، احمد بن فارس|احمد بن فارس]] (متوفی 395ق)، نوعی فرهنگ‌نامه لغوی است که الفاظ مخصوص به هر معنی از معانی را در بابی واحد گرد آورده است؛ ازاین‌رو می‌توان آن را در زمره «معاجم معانی» جای داد.


در پی پیدایش معاجم الفاظ (فرهنگ‌نامه‌های لغوی)، نوعی دیگر از فرهنگ‌نامه‌ها برای برآوردن حاجات کاتبان و شاعران و دیوان‌های محاسباتی، پا به عرصه وجود نهاد. در این نوع از فرهنگ‌نامه‌ها، همه الفاظی که مخصوص به یک معنی از معانی (مثلا مخصوص به سخاوت) است، گردآوری می‌شود. کتاب حاضر، از زمره همین نوع از فرهنگ‌‌نامه‌هاست و در میان آنها جایگاهی بلند و یگانه دارد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص15</ref>.
در پی پیدایش معاجم الفاظ (فرهنگ‌نامه‌های لغوی)، نوعی دیگر از فرهنگ‌نامه‌ها برای برآوردن حاجات کاتبان و شاعران و دیوان‌های محاسباتی، پا به عرصه وجود نهاد. در این نوع از فرهنگ‌نامه‌ها، همه الفاظی که مخصوص به یک معنی از معانی (مثلا مخصوص به سخاوت) است، گردآوری می‌شود. کتاب حاضر، از زمره همین نوع از فرهنگ‌‌نامه‌هاست و در میان آنها جایگاهی بلند و یگانه دارد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص15</ref>.
خط ۳۲: خط ۳۲:


مؤلف در مقدمه، از روش خویش در کتاب سخن گفته و نوشته است:
مؤلف در مقدمه، از روش خویش در کتاب سخن گفته و نوشته است:
کلام، بر سه گونه است:
کلام، بر سه گونه است:
# گونه‌ای که بلندپایه و دون پایه در آن مشترکند.
# گونه‌ای که بلندپایه و دون پایه در آن مشترکند.
خط ۴۹: خط ۵۰:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1404 توسط محسن عزیزی]]