دیوان علامه شهید سید اسماعیل بلخی: تفاوت میان نسخه‌ها

با وجود آنکه اغلب اشعار علامه بلخی در زندان سروده شده است، دیوان شعر بلخی حبسیه نیست، بلکه اندیشۀ مردی آزادی‌خواه است که تمام آرزویش آسایش هموطنان و رفع مشکلات آنهاست. سرمشق بلخی در کسب و حریت و آزادگی شهدای قیام خونین کربلا و در رأس آنها [[امام حسین علیه‌السلام|حضرت اباعبدالله حسین]] است و شعرهای عاشورایی او همه درس آزادگی و شعور انسانی است.

[[بلخی، سید اسماعیل|علامه بلخی]] در قالب‌های مختلف شعر کلاسیک اشعاری سروده است؛ از جمله غزل، قصیده، مخمس، مثنوی و دوبیتی. نکتۀ جالب آن است که مضامین شعری بلخی با قالب‌ها تناسب ندارد، بلکه شاعر هنجارشکنی کرده است؛ او در قالب غزل به جای اشعار عاشقانه، موضوعات سیاسی و انتقادی را مطرح می‌کند و در قالب قصیده به جای مدح به مسائل عقیدتی و اجتماعی می‌پردازد. قالب‌های شعری محتوای قراردادی‌شان را در شعر بلخی از دست می‌دهد و شاعر از تمام قالب‌ها برای بیان اهداف انقلابی و اصلاحی خود استفاده می‌کند. «[[بلخی، سید اسماعیل|سید اسماعیل بلخی]] در وزن‌های گوناگون بحرهای رمل، مضارع، هزج، مجتث، خفیف، منسرح، رجز، مقتضب، سریع، متقارب و بیشتر از همه در وزن‌های هزج و رمل شعر گفته است و در سروده‌های خود از میان بیش از 120 وزنی که شاعران فارسی زبان در دسترس دارند چهل وزن آن را به کار گرفته است».