۱۴۵٬۰۰۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره =PIR ۴۴۹۵/س۸۴ر۹ ۱۳۹۸ | | کد کنگره =PIR ۴۴۹۵/س۸۴ر۹ ۱۳۹۸ | ||
| موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق . شاهنامه -- نقد و تفسیر,فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق. شاهنامه -- دیپلماسی,شعر فارسی -- قرن ۴ق. -- تاریخ و نقد ,دیپلماسی در ادبیات | | موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق. شاهنامه -- نقد و تفسیر,فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق. شاهنامه -- دیپلماسی,شعر فارسی -- قرن ۴ق. -- تاریخ و نقد ,دیپلماسی در ادبیات | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =فصل پنجم | | ناشر =فصل پنجم | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از آنجا که آیین حکومتداری و شهریاری برای رسیدن به جامعهای آرمانی و انسانی از دیرباز در سرزمین کهن ما رونق بسزایی داشته است، شاهنامه به عنوان تاریخ منظوم شهریاری و اساسنامۀ کشورداری پیشینیان توانسته بسیاری از دستورالعملهای مملکتداری را از لابلای صفحات خود حفظ نماید. نویسنده در این کتاب کوشیده با تکیه بر موضوع «روابط فرهنگی و آداب دیپلماسی در شاهنامه» به طور کلی بررسی حکومت و عناصر ساختاری آن در شاهنامه، جهان سیاسی و روابط خارجی بپردازد و این موضوعات را به عناوین جزئیتر تقسیم نماید؛ از جمله: | از آنجا که آیین حکومتداری و شهریاری برای رسیدن به جامعهای آرمانی و انسانی از دیرباز در سرزمین کهن ما رونق بسزایی داشته است، شاهنامه به عنوان تاریخ منظوم شهریاری و اساسنامۀ کشورداری پیشینیان توانسته بسیاری از دستورالعملهای مملکتداری را از لابلای صفحات خود حفظ نماید. نویسنده در این کتاب کوشیده با تکیه بر موضوع «روابط فرهنگی و آداب دیپلماسی در شاهنامه» به طور کلی بررسی حکومت و عناصر ساختاری آن در شاهنامه، جهان سیاسی و روابط خارجی بپردازد و این موضوعات را به عناوین جزئیتر تقسیم نماید؛ از جمله: | ||
ویژگی پادشاهان (نقش رهبری شاه در ادارۀ کشور، حفظ استقلال کشور، فرماندهی سپاه و نظارت بر ادارۀ جنگها، نوشتن فرمانها، تنظیمکنندۀ روابط خارجی و اختیار تام در توافقنامهها و امضای صلحنامه، برقراری نظام تقسیمات کشوری و تعیین فرمانداران ایالات کشور، حفظ امنیت و آرامش، نظارت بر خراج و دریافت مالیات، بازدید از ایالات و سفر به آنها، از بین بردن آفتها، بلایا و مبارزه با خشکسالی، گماردن یا برکناری مقامهای مهم کشوری و لشکری، تقسیم غنایم، گزینش جانشین و .....)، بررسی آداب و روابط دیپلماسی ایران با سایر ملل از جمله توران، یونان، روم، چین، هند، مصر، یمن و .... افزون بر بررسی روابط فرهنگی دوجانبه به انواع دیگری از دیپلماسی از جمله ابزارهای سیاسی ـ دیپلماتیک، اقتصادی ـ تجاری و نظامی ـ امنیتی به عنوان ابزارهای تأمین منافع و اهداف سیاست خارجی ایرانیان در شاهنامه مورد توجه قرار گرفته است. | ویژگی پادشاهان (نقش رهبری شاه در ادارۀ کشور، حفظ استقلال کشور، فرماندهی سپاه و نظارت بر ادارۀ جنگها، نوشتن فرمانها، تنظیمکنندۀ روابط خارجی و اختیار تام در توافقنامهها و امضای صلحنامه، برقراری نظام تقسیمات کشوری و تعیین فرمانداران ایالات کشور، حفظ امنیت و آرامش، نظارت بر خراج و دریافت مالیات، بازدید از ایالات و سفر به آنها، از بین بردن آفتها، بلایا و مبارزه با خشکسالی، گماردن یا برکناری مقامهای مهم کشوری و لشکری، تقسیم غنایم، گزینش جانشین و.....)، بررسی آداب و روابط دیپلماسی ایران با سایر ملل از جمله توران، یونان، روم، چین، هند، مصر، یمن و.... افزون بر بررسی روابط فرهنگی دوجانبه به انواع دیگری از دیپلماسی از جمله ابزارهای سیاسی ـ دیپلماتیک، اقتصادی ـ تجاری و نظامی ـ امنیتی به عنوان ابزارهای تأمین منافع و اهداف سیاست خارجی ایرانیان در شاهنامه مورد توجه قرار گرفته است. | ||
بنابراین فصل اول کتاب کلیاتی دربارۀ تعریف دیپلماسی و تغییر ماهیت سنتی آن و نقش دیپلماسی فرهنگی در روابط بینالملل و همچنین مفهوم کشور در ایران کهن را دربر میگیرد. فصل دوم این کتاب دربارۀ فرهنگ و دیپلماسی فرهنگی است که زیرشاخههایی از قبیل بررسی فرهنگ و سیاست فرهنگی، دیپلماسی عمومی و تماس فرهنگی، نقش فرهنگ در سیاست خارجی و تأثیرگذاری هویتی و همچنین پیوند دین و سیاست در شاهنامه و نقش فرۀ ایزدی در اندیشۀ سیاسی ایرانیان را شامل میشود. پرسش اصلی فصل دوم دربارۀ این است که آیا روابط فرهنگی و آداب دیپلماسی در شاهنامه انعکاس یافته است؟ | بنابراین فصل اول کتاب کلیاتی دربارۀ تعریف دیپلماسی و تغییر ماهیت سنتی آن و نقش دیپلماسی فرهنگی در روابط بینالملل و همچنین مفهوم کشور در ایران کهن را دربر میگیرد. فصل دوم این کتاب دربارۀ فرهنگ و دیپلماسی فرهنگی است که زیرشاخههایی از قبیل بررسی فرهنگ و سیاست فرهنگی، دیپلماسی عمومی و تماس فرهنگی، نقش فرهنگ در سیاست خارجی و تأثیرگذاری هویتی و همچنین پیوند دین و سیاست در شاهنامه و نقش فرۀ ایزدی در اندیشۀ سیاسی ایرانیان را شامل میشود. پرسش اصلی فصل دوم دربارۀ این است که آیا روابط فرهنگی و آداب دیپلماسی در شاهنامه انعکاس یافته است؟ | ||