آیین بودا: طرح آموزه‌ها و مکتب‌های بودایی: تفاوت میان نسخه‌ها

مکتب‌های فلسفی مَهایانَه و نظام یوگاچارَه (ویگیانَه‌وادَه) موضوعی است که در بخش چهارم کتاب به آن پرداخته شده است. مکتب‌های فلسفی مَهایانَه از طریق نظام‌بخشی و بسط آموزه‌های سوتره‌ها و از مکتب‌های دینی تحول پیدا کردند. بعدها موقعی که سوتره‌های بیشتری ساخته و پرداخته شد، خیلی از عقایدی را که متفکران مهایانی تعریف کرده بودند، در این کتاب‌های نو جمع کردند؛ چنان‌که امروزه می‌شوند آنها را دانش مشترک مهایانی به شمار آورد. فلسفۀ مَهایانَه روی یک مشکل متمرکز است؛ یعنی رابطۀ یک و بسیار. «کثرتِ» پدیده‌هایی که جهان را می‌سازند و «وحدتِ» اصلی که چون مطلق در آنها حس می‌شود و باید از طریق تجربۀ فردی آن را فهمید، اینها قطب‌هایی است که تفکر مهایانی میان آنها گسترده است.

در بخش پایانی کتاب بعد از بررسی‌ای تاریخی و فرهنگی از آیین بودا، ابتدا طرح جدولی این آیین آورده شده است. سپس عکس‌هایی از مکان‌های تاریخی بودایی ضمیمۀ کتاب شده است. در پایان کتاب نیز آوانویسی واژه‌های پالی و سنسکریت و نمایۀ نام‌ها و مفهوم‌ها آورده شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3608 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>