آنتولوژی شعر اجتماعی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =‏PIR ۳۶۱۴/م۸آ۸ ۱۳۹۷
| موضوع =
| موضوع =شعر فا‌رسی‌ - جنبه‌ها‌ی اجتما‌عی‌,شعر فا‌رسی‌ - قرن‌ ۱۳ق‌. - تا‌ریخ‌ و نقد,شعر فا‌رسی‌ - قرن‌ ۱۴ - تا‌ریخ‌ و نقد,شعر فا‌رسی‌ - قرن‌ ۱۳ق‌. - مجموعه‌ها‌,شعر فا‌رسی‌ - قرن‌ ۱۴ - مجموعه‌ها‌,شعر سیا‌سی‌ - قرن‌ ۱۳ق‌. - تا‌ریخ‌ و نقد,شعر سیا‌سی‌ - قرن‌ ۱۴ - تا‌ریخ‌ و نقد
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =ورا  
| ناشر =ورا  
خط ۱۵: خط ۱۵:
| سال نشر =1397  
| سال نشر =1397  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| چاپ =
| شابک =1ـ22ـ8984ـ600ـ978
| شابک =1ـ22ـ8984ـ600ـ978
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''آنتولوژی شعر اجتماعی ایران''' با گردآوری و تألیف حافظ موسوی، آنچه در این کتاب مد نظر است، نه وجه عام یا شاخصۀ عمومی شعر، بلکه مطالعه و تحقیق در باب آن بخش از اشعاری است که به طور مشخص به اجتماع و سیاست پرداخته‌اند و می‌توان آنها را ذیل عنوان شعر اجتماعی و سیاسی طبقه‌بندی کرد.
'''آنتولوژی شعر اجتماعی ایران''' با گردآوری و تألیف [[موسوی، حافظ|حافظ موسوی]]، آنچه در این کتاب مد نظر است، نه وجه عام یا شاخصۀ عمومی شعر، بلکه مطالعه و تحقیق در باب آن بخش از اشعاری است که به طور مشخص به اجتماع و سیاست پرداخته‌اند و می‌توان آنها را ذیل عنوان شعر اجتماعی و سیاسی طبقه‌بندی کرد.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
ادبیات مدرن ایران به‌خصوص شعر نو فارسی در مقوله تحقیق و پژوهش بدنه‌ای رنجور و ضعیف دارد، متاسفانه بعضی نگاه‌ها و نظرها باعث شده‌اند، جامعه دانشگاهی ایران کمتر در فکر تألیف آثار پژوهشی معتبر در منظومه شمسی ادبیات مدرن فارسی باشد و به نوعی می‌توان گفت اثر قابل توجه‌ای در این حوزه با همت جامعه علمی دانشگاهی تالیف نشده است. شعر نو فارسی در این میان فرزنده ناخوانده و ناخلفی فرض شده که تا آنجا که ممکن است نباید دیده و خوانده شود. البته در این میان حساب معدود اساتید صاحب عنوان و نام دانشگاه که آثاری در این حوزه با سرمایه وعلاقه شخصی خود تالیف کرده‌اند جداست، هر چند بی‌مهری‌ها دیده‌اند و قدر و منزلت این نوع تالیف از سوی محافل دانشگاهی آنچنان که شایسته است شناخته نشده، که به عنوان کتاب درسی یا منبع معتبر به دانشجویان معرفی شوند.
ادبیات مدرن ایران به‌خصوص شعر نو فارسی در مقوله تحقیق و پژوهش بدنه‌ای رنجور و ضعیف دارد، متاسفانه بعضی نگاه‌ها و نظرها باعث شده‌اند، جامعه دانشگاهی ایران کمتر در فکر تألیف آثار پژوهشی معتبر در منظومه شمسی ادبیات مدرن فارسی باشد و به نوعی می‌توان گفت اثر قابل توجه‌ای در این حوزه با همت جامعه علمی دانشگاهی تألیف نشده است. شعر نو فارسی در این میان فرزنده ناخوانده و ناخلفی فرض شده که تا آنجا که ممکن است نباید دیده و خوانده شود. البته در این میان حساب معدود اساتید صاحب عنوان و نام دانشگاه که آثاری در این حوزه با سرمایه وعلاقه شخصی خود تألیف کرده‌اند جداست، هر چند بی‌مهری‌ها دیده‌اند و قدر و منزلت این نوع تألیف از سوی محافل دانشگاهی آنچنان که شایسته است شناخته نشده، که به عنوان کتاب درسی یا منبع معتبر به دانشجویان معرفی شوند.


از سوی دیگر ادبیات ایران و شعر فارسی به شدت نیازمند تحقیق‌ها و پژوهش‌های دقیقی است که در حوزه‌های مختلف بتوانند زمینه بررسی همه جانبه‌های خلاق آن را برای محققین عرصه‌های دیگر فراهم آورد. با درک اهمیت این رویکرد و نگاه بود که از سال‌های قبل تصمیم‌گرفته شده مجموعه‌ای شامل گزیده‌های جامع و معتبر برای شعر و ادبیات داستانی مدرن فارسی با کمک شاعران و محققان صاحب قلم فراهم آید. گزیده‌هایی که انواع شعر مدرن فارسی را به لحاظ زیبائی‌شناسی محتوایی به طور جامع در صدد و چند سال گذشته به مخاطبان و محققان عرضه و معرفی کند و با برخورداری از مقدمه‌های دقیق و راهگشا مسیر گذشته را به آیندگان نشان دهد.
از سوی دیگر ادبیات ایران و شعر فارسی به شدت نیازمند تحقیق‌ها و پژوهش‌های دقیقی است که در حوزه‌های مختلف بتوانند زمینه بررسی همه جانبه‌های خلاق آن را برای محققین عرصه‌های دیگر فراهم آورد. با درک اهمیت این رویکرد و نگاه بود که از سال‌های قبل تصمیم‌گرفته شده مجموعه‌ای شامل گزیده‌های جامع و معتبر برای شعر و ادبیات داستانی مدرن فارسی با کمک شاعران و محققان صاحب قلم فراهم آید. گزیده‌هایی که انواع شعر مدرن فارسی را به لحاظ زیبائی‌شناسی محتوایی به طور جامع در صدد و چند سال گذشته به مخاطبان و محققان عرضه و معرفی کند و با برخورداری از مقدمه‌های دقیق و راهگشا مسیر گذشته را به آیندگان نشان دهد.
خط ۴۰: خط ۴۰:
تعدادی از شاعران این مجموعه کارنامۀ شعری‌شان پیش از دهۀ شصت بسته شده است، اما تعداد بیشتری از آنها پس از دهۀ شصت نیز در فضای شعر فارسی حضور داشته و ای‌بسا که بهترین شعرهایشان را در دورۀ اخیر نوشته‌اند. در مورد گروه دوم تلاش شده شعرهای‌شان به گونه‌ای انتخاب شود که تغییرات و چرخش‌‌های احتمالی دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی‌شان نشان داده شود. با این حال تمرکز نویسنده در این بخش و به ویژه در مقدمۀ این کتاب، بر روی نحوۀ نگرش شاعران این مجموعه به مسائل اجتماعی و سیاسی مبتلا به کشورمان تا پیش از انقلاب سال پنجاه و هفت بوده است.
تعدادی از شاعران این مجموعه کارنامۀ شعری‌شان پیش از دهۀ شصت بسته شده است، اما تعداد بیشتری از آنها پس از دهۀ شصت نیز در فضای شعر فارسی حضور داشته و ای‌بسا که بهترین شعرهایشان را در دورۀ اخیر نوشته‌اند. در مورد گروه دوم تلاش شده شعرهای‌شان به گونه‌ای انتخاب شود که تغییرات و چرخش‌‌های احتمالی دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی‌شان نشان داده شود. با این حال تمرکز نویسنده در این بخش و به ویژه در مقدمۀ این کتاب، بر روی نحوۀ نگرش شاعران این مجموعه به مسائل اجتماعی و سیاسی مبتلا به کشورمان تا پیش از انقلاب سال پنجاه و هفت بوده است.


در مقدمۀ کتاب پس از مروری اجمالی بر تعاریفی که از شعر اجتماعی و سیاسی وجود دارد، به نقش شعر فارسی در احیاء و ماندگاری زبان فارسی و جایگاه آن در فرهنگ و هویت ملی ایرانیان اشاراتی شده است و سپس با مروری بر پیشینۀ رویکرد اجتماعی و سیاسی در شعر فارسی، کارنامۀ شعری چند تن از شاخص‌ترین شاعران معاصر، با تمرکز بر روی نحوۀ انعکاس تحولات سیاسی و اجتماعی ایران دورۀ پهلوی در آنها، به شکل توصیفی روایت شده است. برای این بخش، نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و نصرت رحمانی برگزیده شده‌اند. نیما به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، شاملو و اخوان به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، شاملو و اخوان به عنوان شاعرانی که اشعار اجتماعی و سیاسی‌شان بیشترین بازتاب را در بین روشنفکران دهه‌های سی تا پنجاه داشته است، و نصرت رحمانی به عنوان شاعری معترض و کمتر سیاسی. در این بخش همچنین شعر سهراب سپهری به عنوان شاعری که از سیاست رویگردان بود اما شعرش از تاثیر و طنین اجتماعی گسترده‌ای برخوردار بوده بررسی شده است.
در مقدمۀ کتاب پس از مروری اجمالی بر تعاریفی که از شعر اجتماعی و سیاسی وجود دارد، به نقش شعر فارسی در احیاء و ماندگاری زبان فارسی و جایگاه آن در فرهنگ و هویت ملی ایرانیان اشاراتی شده است و سپس با مروری بر پیشینۀ رویکرد اجتماعی و سیاسی در شعر فارسی، کارنامۀ شعری چند تن از شاخص‌ترین شاعران معاصر، با تمرکز بر روی نحوۀ انعکاس تحولات سیاسی و اجتماعی ایران دورۀ پهلوی در آنها، به شکل توصیفی روایت شده است. برای این بخش، [[نیما یوشیج]]، [[احمد شاملو]]، [[اخوان ثالث، مهدی|مهدی اخوان ثالث]] و [[نصرت رحمانی]] برگزیده شده‌اند. نیما به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، شاملو و [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان]] به عنوان ترسیم‌کنندۀ خطوط اصلی رویکرد اجتماعی و سیاسی شعر نو فارسی، [[شاملو]] و [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان]] به عنوان شاعرانی که اشعار اجتماعی و سیاسی‌شان بیشترین بازتاب را در بین روشنفکران دهه‌های سی تا پنجاه داشته است، و نصرت رحمانی به عنوان شاعری معترض و کمتر سیاسی. در این بخش همچنین شعر سهراب سپهری به عنوان شاعری که از سیاست رویگردان بود اما شعرش از تاثیر و طنین اجتماعی گسترده‌ای برخوردار بوده بررسی شده است.


بخش دیگری از این کتاب به نحوۀ بازتاب وقایع سیاسی تاریخ معاصر ایران در شعر سیاوش کسرایی به‌عنوان شاعری حزبی اختصاص یافته است. انتخاب سیاوش کسرایی به این دلیل است که او علاوه بر پایبندی به ایدئولوژی مارکسیستی نوع شوروی، همواره به سیاست‌های حزب تودۀ ایران وفادار بوده و خود را ملزم به تبلیغ آن می‌دانسته است. در این بخش می‌شد از شاعران هوادار جنبش چریکی نیز که همگی بیش و کم با زبان و استعاره‌هایی مشابه به تبلیغ یک حرف و سخن می‌پرداخته‌اند نمونه‌هایی را انتخاب کرد، اما هیچ یک از آنها در شعر فارسی از سابقه، معروفیت و اعتبار کسرایی برخوردار نبوده‌اند.
بخش دیگری از این کتاب به نحوۀ بازتاب وقایع سیاسی تاریخ معاصر ایران در شعر سیاوش کسرایی به‌عنوان شاعری حزبی اختصاص یافته است. انتخاب سیاوش کسرایی به این دلیل است که او علاوه بر پایبندی به ایدئولوژی مارکسیستی نوع شوروی، همواره به سیاست‌های حزب تودۀ ایران وفادار بوده و خود را ملزم به تبلیغ آن می‌دانسته است. در این بخش می‌شد از شاعران هوادار جنبش چریکی نیز که همگی بیش و کم با زبان و استعاره‌هایی مشابه به تبلیغ یک حرف و سخن می‌پرداخته‌اند نمونه‌هایی را انتخاب کرد، اما هیچ یک از آنها در شعر فارسی از سابقه، معروفیت و اعتبار کسرایی برخوردار نبوده‌اند.
خط ۴۷: خط ۴۷:


در بخش پایانی مقدمه چند مبحث کلی و مشترک دربارۀ شعر اجتماعی و سیاسی این دوره بررسی شده است که می‌تواند مدخلی برای پژوهش‌های آتی به حساب آید.<ref>[https://literaturelib.com/books/3341 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
در بخش پایانی مقدمه چند مبحث کلی و مشترک دربارۀ شعر اجتماعی و سیاسی این دوره بررسی شده است که می‌تواند مدخلی برای پژوهش‌های آتی به حساب آید.<ref>[https://literaturelib.com/books/3341 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />
خط ۶۰: خط ۵۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات(فروردین 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات(فروردین 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]