أوصاف النبي صلی‌الله‌عليه‌وسلم: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد کنگره = /ت4الف8 222/2 BP  

'''أوصاف النّبي'''، خلاصه‌ای از کتاب [[شمائل النبي(ص)]]، نوشته ابوعیسی محمد بن عیسی ترمذی (279-209ق) است که به قلم سمیح عباس انجام یافته و با پژوهش و شرح او عرضه شده است.

سمیح در باره شمائل می‌گوید: در این کتاب آنچه را که اصحاب از ویژگی‌های پیامبر(ص) دیده‌اند و در آفرینش تن و خُلق حسَن او نمود داشته، به‌همراه آنچه از شیوه پرستش و خور و خواب و پوشاک و نشست و برخاست او ثبت شده است و نیز آنچه از شیوه گفتار و آداب رفتار او با خانواده و صحابه و در دیدار با دستجات سیاسی و اجتماعی و عموم مسلمانان دیده بوده‌اند، آورده شده و در 55 باب سامان یافته است<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص11</ref>‏.

سمیح در مقدمه‌ای که بر چاپ دوم کتاب نوشته است، می‌گوید: هم‌زمان با بازنگری که در برخی احادیث شرحم داشتم، مختصر شمائل «شیخ اَلبانی» هم چاپ شده بود. کتاب او به کار پژوهش من یاری رساند. البته، با شیخ در مواردی اختلاف جدی دارم. خواننده نیز به اختلاف روشی که در دو اثر دیده می‌شود، پی ‌می‌بَرد. البته این تمایز در روش، به معنای برتر دانستن کتاب من از کتاب اَلبانی نیست؛ چه، این یک روش است و آن روشی دیگر<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.

شیوه پژوهش سمیح چنین است:‏

# سمیح، اِسناد و متن حدیث‌های کتاب را بر مبنای سه شرح از «شیخ مناوی»، «شیخ قاری» و «دُومی» تنظیم کرده است و همچنین، از کتاب‌های سُنَت که احادیث را تخریج کرده و در موارد فراوان، اختلاف برخی از واژه‌های احادیث را توضیح داده‌اند، بهره‌ جسته است؛

# سمیح، در تخریج احادیث این کارها را انجام داده است؛

## او آثاری را نام می‌برد که حدیث را به همان‌ شیوه‌ای که شمایلِ ترمذی اِسناد داده، روایت کرده‌اند؛

## سمیح، به هنگام ضرورت، برخی طریقه‌های نقل حدیث را آورده و از کسی که آن را تخریج نموده، یاد می‌کند؛

## او با بهره‌گیری از آرای عُلمایی همچون «بخاری»، «ترمذی»، «دارقطنی»، «ذهبی» و «ابن حجر عسقلانی» درستی و یا سُستی احادیث را ارزیابی نموده است؛ البته وی احادیثی را که بخاری و مسلم تخریج نموده‌اند، به اعتبار جایگاه والایی که ایشان نزد اهل سنت دارند، صحیح دانسته و از آن‌ها سخن نگفته است؛

## سمیح هر حدیثی را که از یک‌سو، پیشوایان علم حدیث در صحّت و ضعف آن سخن نگفته‌اند و از سوی دیگر، اِسنادش درست بوده، حمل بر صحّت نموده است و چنانچه راوی آن ضعیف باشد و یا انقطاعی در آن دیده شود، به تبیین آن پرداخته و ضعف راوی را به همان‌ گونه که در کتاب‌های رجالی آمده، شرح داده است و نیز چنانچه شاهد و یا مُتابعی برای حدیث یافت نشود، فقط به ضعف اِسناد حدیث (و نه خود حدیث) حکم نموده است؛ چراکه، شاید برای آن حدیث، «شاهد» و یا «متابعی» یافت شود؛

## سمیح، نشانی آیه‌های قرآن را ثبت نموده و احادیث را (به ویژه آن‌هایی که داوری‌های گوناگون درباه آنها‌ شده)، کوتاه شرح کرده و به‌اقتضای منهج مختصر کتاب، دامنِ دراز سخن را برچیده است؛

## سمیح، فهرست‌هایش را در پایان کتاب، با فهرستی از مهم‌ترین منابع آغاز کرده، سپس، فهرستی برای موضوع‌ها، حدیث‌ها و اَعلام کتاب نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص16-15</ref>‏.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]