غزلیات درویش ناصر بخارایی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

در پهنۀ آسمان شعر و ادب پارسی ستارگانی وجود دارند که در میان مردم به‌روشنی شناخته شده‌اند و اشعار آنان جای خود را در قلوب مردم گشوده است؛ ولی در مقابل برخی شاعران و سخنورانی وجود دارند که کمتر شهرت دارند یا شناخته‌شده نیستند. از میان این شاعران می‌توان به ناصر بخارایی اشاره کرد که در میان آثار تذکره‌نویسان متقدم حتی به طور کامل و جامع به شرح زندگانی او اشاره نشده و بدانچه هم که اشارت رفته، حکایتی است منتسب به دیدار شاعر با سلمان ساوجی.

{{شعر}}

اشعاری را که در تمایل آشکار ناصر به عرفان و سیروسلوک می‌یابیم، به‌خوبی می‌رساند که معشوق حقیقی و محبوب واقعی او همان معشوق عارفان و محبوب سالکان راه حق و حقیقت بوده است و همواره می‌کوشیده تا حجاب کثرت را از پیش چشم دل بردارد و خود را از آلودگی‌های جسمانی پاک کند و قید خودپرستی و خودبینی را از پای دل باز کند، فنای محض شود و چون قطره‌ای به دریای بی‌کران ابدیت متصل و ملحق گردد.

{{شعر}}

از مطالعۀ دیوان اشعار او چنین برمی‌آید که وی به جز شاعری به علوم صرف و نحو و معانی و بیان و حدیث و فلسفه و عرفان نیز احاطه داشته و بلکه ماهر بوده است. اصطلاحات موسیقی را شاید بیش از همه در اشعار خود به کار برده و ذکر نام نواها و اصطلاحات و مقام‌ها چون: حجاز، عراق، حسینی، عشاق، سپاهان، نهاوند، همدان، خارکن، فرودست، برداشت، راه، راست، مخالف، پرده، قول، غزل، زیروبم، ساز و رود، دف، چنگ، نای، عود، رباب، ارغنون و ... و گاه آوردن این اصطلاحات و کلمات در اشعار به ایهام اقوی دلیل بر تبحر او در فن موسیقی است.

در تصحیح غزلیات او در این کتاب افزون بر نسخه‌های موجود چاپی و خطی، از نسخۀ جدید کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی نیز استفاده گردیده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/4066 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />