في رحاب أهل‌البيت(ع): العصمة في النبوة و الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - 'عصمت (ابهام زدایی)' به 'عصمت (ابهام‌زدایی)')
جز (جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین')
 
خط ۴۲: خط ۴۲:
در مبحث دوم، به بحث پیرامون دیدگاه مکتب ‌اهل‌بیت(ع) و مکتب اهل سنت درباره امامت پرداخته شده است و به این نکته اشاره شده است که امامت و خلافت در دیدگاه اهل سنت، بر حول این محور است که امام و خلیفه بعد از پیامبر(ص)، همان قائد و زعیم سیاسی بوده و متولی اداره شئون جامعه اسلامی، بعد از پیامبر(ص) است، ولذا بر طبق این دیدگاه، امام و رهبر جامعه، بر اساس نص و تعیین از قبل خداوند و به بیان پیامبر(ص) نبوده، بلکه انتخاب و انتصاب آن، برعهده جامعه است<ref>ر.ک: همان، ص15-‌16</ref>. اما از دیدگاه مکتب اهل‌بیت(ع)، امام علاوه بر رهبری سیاسی جامعه، متصدی منصب مرجعیت دینی نیز بوده، ولذا اطاعت و تبعیت از او، واجب است و بنابراین، لازم است که قول، فعل و تقریر او، حجت باشد همچون حجت بودن رسول؛ لذا باید امام معصوم باشد، مثل معصوم بودن پیامبر(ص)<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.
در مبحث دوم، به بحث پیرامون دیدگاه مکتب ‌اهل‌بیت(ع) و مکتب اهل سنت درباره امامت پرداخته شده است و به این نکته اشاره شده است که امامت و خلافت در دیدگاه اهل سنت، بر حول این محور است که امام و خلیفه بعد از پیامبر(ص)، همان قائد و زعیم سیاسی بوده و متولی اداره شئون جامعه اسلامی، بعد از پیامبر(ص) است، ولذا بر طبق این دیدگاه، امام و رهبر جامعه، بر اساس نص و تعیین از قبل خداوند و به بیان پیامبر(ص) نبوده، بلکه انتخاب و انتصاب آن، برعهده جامعه است<ref>ر.ک: همان، ص15-‌16</ref>. اما از دیدگاه مکتب اهل‌بیت(ع)، امام علاوه بر رهبری سیاسی جامعه، متصدی منصب مرجعیت دینی نیز بوده، ولذا اطاعت و تبعیت از او، واجب است و بنابراین، لازم است که قول، فعل و تقریر او، حجت باشد همچون حجت بودن رسول؛ لذا باید امام معصوم باشد، مثل معصوم بودن پیامبر(ص)<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>.


در ادامه این مبحث، به بررسی مکتب اصحاب حدیث، معتزله و اشاعره پیرامون عصمت انبیا پرداخته شده و در پایان، به‌منظور تشریح دیدگاه مکتب اهل‌بیت(ع)، از منظر «قاعده لطف»، به موضوع عصمت نگریسته شده و در این رابطه، نظر بزرگان شیعه از جمله [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، مطرح شده است<ref>ر.ک: همان19-‌23</ref>.
در ادامه این مبحث، به بررسی مکتب اصحاب حدیث، معتزله و اشاعره پیرامون عصمت انبیا پرداخته شده و در پایان، به‌منظور تشریح دیدگاه مکتب اهل‌بیت(ع)، از منظر «قاعده لطف»، به موضوع عصمت نگریسته شده و در این رابطه، نظر بزرگان شیعه از جمله [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، مطرح شده است<ref>ر.ک: همان19-‌23</ref>.


به اعتقاد نویسنده، ضرورت عصمت در نبوت، از خلال شناخت و توجه به نقش و وظایف الهی که برعهده انبیا می‌باشد، متجلی می‌گردد. در مبحث سوم، با توجه به آیات قرآن کریم، به ذکر این وظایف پرداخته شده است که عبارتند از: دعوت به‌سوی توحید؛ متحمل شدن رسالت و ایصال و رساندن آن به مردم؛ محقق کردن عدالت در جامعه و بشارت و انذار<ref>ر.ک: همان، ص23-‌25</ref>.
به اعتقاد نویسنده، ضرورت عصمت در نبوت، از خلال شناخت و توجه به نقش و وظایف الهی که برعهده انبیا می‌باشد، متجلی می‌گردد. در مبحث سوم، با توجه به آیات قرآن کریم، به ذکر این وظایف پرداخته شده است که عبارتند از: دعوت به‌سوی توحید؛ متحمل شدن رسالت و ایصال و رساندن آن به مردم؛ محقق کردن عدالت در جامعه و بشارت و انذار<ref>ر.ک: همان، ص23-‌25</ref>.