۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
دروس شرح اشارات و تنبیهات (ابنسینا): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اشارات (ابهام زدایی)' به 'اشارات (ابهامزدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
استاد آنچنان عبارات کتاب را شرح میکند که گویی خود آن را نوشته است؛ به دیگر سخن، ایشان صرفا با اکتفای به الفاظ کتاب، معانی را شرح نمیکند، بلکه با احاطه به حکمت مشایی و دیگر مکتبهای فلسفی، اول قدم را در کوی معنا گذاشته و سپس الفاظ را متناسب با معانی، شرح میکند. یا معانی را با جامه الفاظ، متناسب میپوشاند؛ ازاینرو، در مواردی، الفاظ [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] را بر قامت معنا نارسا مییابد و درصدد تبیین بهتر معنا با الفاظ دیگر برمیآید و دقیقا به همین دلیل، کمتر سخن از نقد و رد پیش میآورد و بیشتر درصدد ارائه حقایق بهنحو دقیقتر و متعالی است<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>. | استاد آنچنان عبارات کتاب را شرح میکند که گویی خود آن را نوشته است؛ به دیگر سخن، ایشان صرفا با اکتفای به الفاظ کتاب، معانی را شرح نمیکند، بلکه با احاطه به حکمت مشایی و دیگر مکتبهای فلسفی، اول قدم را در کوی معنا گذاشته و سپس الفاظ را متناسب با معانی، شرح میکند. یا معانی را با جامه الفاظ، متناسب میپوشاند؛ ازاینرو، در مواردی، الفاظ [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] را بر قامت معنا نارسا مییابد و درصدد تبیین بهتر معنا با الفاظ دیگر برمیآید و دقیقا به همین دلیل، کمتر سخن از نقد و رد پیش میآورد و بیشتر درصدد ارائه حقایق بهنحو دقیقتر و متعالی است<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>. | ||
استاد در این دروس، صرفا درصدد تبیین عبارات و اصطلاحات نیست، بلکه افزون بر آن، دغدغه اساسی ایشان، تعالی وجود مخاطب با دستورالعملهای عرفانی و القائات سبوحی است. وی به اقتضای مباحث، گاهی به شرح اجمالی لغات و عبارات کتاب میپردازد و در مواردی، به شرح تفصیلی از مباحث، همت میگمارد. در شرح تفصیلی، از مواضع دیگر کتاب «اشارات» یا دیگر آثار شیخ یا آثار فلسفی و عرفانی دیگران بهره میجوید و در پارهای موارد، بهصورت موضوعی، مباحث را بهتفصیل بیان میکند و به منابع و مآخذ مباحث در کتب فلسفی و عرفانی، اشاره مینماید. در درس شرح اشارات، بهحسب اهمیت بحث، ضمن طرح تفصیلی برخی مباحث، چون تناسخ و توقیف اسما، به منابع و مآخذ فلسفی و عرفانی مباحث اشاره میگردد؛ برای نمونه، میتوان به مبحث تناسخ و نفسالامر اشارات اشاره کرد: در بیان تناسخ از دیدگاه حکمت متعالیه و عرفان، به منابعی چون «اسفار»، «فتوحات مکیه» و... ارجاع داده میشود. گفتنی است استاد معتقدند بدون منطق وحی، نمیتوان به مسائلی چون تکامل برزخی پی برد. افزون بر این، در این دروس، بهمناسبت، کتب متعددی در علوم مختلف معرفی میشوند که از آن جملهاند: «[[تنزيه الأنبياء]]» [[ | استاد در این دروس، صرفا درصدد تبیین عبارات و اصطلاحات نیست، بلکه افزون بر آن، دغدغه اساسی ایشان، تعالی وجود مخاطب با دستورالعملهای عرفانی و القائات سبوحی است. وی به اقتضای مباحث، گاهی به شرح اجمالی لغات و عبارات کتاب میپردازد و در مواردی، به شرح تفصیلی از مباحث، همت میگمارد. در شرح تفصیلی، از مواضع دیگر کتاب «اشارات» یا دیگر آثار شیخ یا آثار فلسفی و عرفانی دیگران بهره میجوید و در پارهای موارد، بهصورت موضوعی، مباحث را بهتفصیل بیان میکند و به منابع و مآخذ مباحث در کتب فلسفی و عرفانی، اشاره مینماید. در درس شرح اشارات، بهحسب اهمیت بحث، ضمن طرح تفصیلی برخی مباحث، چون تناسخ و توقیف اسما، به منابع و مآخذ فلسفی و عرفانی مباحث اشاره میگردد؛ برای نمونه، میتوان به مبحث تناسخ و نفسالامر اشارات اشاره کرد: در بیان تناسخ از دیدگاه حکمت متعالیه و عرفان، به منابعی چون «اسفار»، «فتوحات مکیه» و... ارجاع داده میشود. گفتنی است استاد معتقدند بدون منطق وحی، نمیتوان به مسائلی چون تکامل برزخی پی برد. افزون بر این، در این دروس، بهمناسبت، کتب متعددی در علوم مختلف معرفی میشوند که از آن جملهاند: «[[تنزيه الأنبياء]]» [[سید مرتضی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و «[[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|ارشاد]]» [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در امامت<ref>ر.ک: همان، ص35-36</ref>. | ||
فهرست مطالب جلد یک، در ابتدای آن آمده و در سایر مجلدات، فهرست مطالب در ابتدا و نمایه آیات، روایات، اشعار، اصطلاحات، اشخاص و اماکن و منابع و مآخذ، در انتهای کتاب آمده است. در جلد آخر، فهرست مطالب نیز در انتهای کتاب آمده است. | فهرست مطالب جلد یک، در ابتدای آن آمده و در سایر مجلدات، فهرست مطالب در ابتدا و نمایه آیات، روایات، اشعار، اصطلاحات، اشخاص و اماکن و منابع و مآخذ، در انتهای کتاب آمده است. در جلد آخر، فهرست مطالب نیز در انتهای کتاب آمده است. | ||