۱۹٬۵۱۸
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURبازخوانی انتقادی سیاستگذاریهای آموزشی در ایران معاصرJ1.jpg | عنوان =بازخوانی انتقادی سیاستگذاریهای آموزشی در ایران معاصر | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = میری، سید جواد (نویسنده) خرمینژاد،...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =LB ۱۵۹۰/۳/م۹ب۲ | ||
| موضوع = | | موضوع =روان شناسی آموزشگاهی -- ایران | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =نقد فر | | ناشر =نقد فر | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| سال نشر =1398 | | سال نشر =1398 | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک =7ـ10ـ6682ـ622ـ978 | | شابک =7ـ10ـ6682ـ622ـ978 | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بازخوانی انتقادی سیاستگذاریهای آموزشی در ایران معاصر''' تألیف سید جواد | '''بازخوانی انتقادی سیاستگذاریهای آموزشی در ایران معاصر''' تألیف [[میری، سید جواد|سید جواد میری]]، [[خرمینژاد، مهرنوش|مهرنوش خرمینژاد]]، ضروری است که فهم ما از جایگاه آموزش و پرورش به صورت بنیادی و از منظر ارزشگذاری اجتماعی تغییر کند؛ زیرا از بعد نظام اجتماعی پاداش و مجازات نهاد آموزش عالی بالاتر از نهاد آموزش و پرورش در جامعۀ ایران است و این دو نهاد از منظر امتیازدهی نسبت به وزارت نفت یا دیگر وزارتخانهها در ردۀ پایینتر قرار میگیرند. همچنین این دو نهاد از کمدرآمدترینها محسوب میشوند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
یکی از مشکلاتی که در جامعۀ ایران وجود دارد، آن است که هر ایرانی به صورت فردی ذهن خلاقی دارد و دارای نبوغ، خلاقیت، هنرمندی و ... میباشد؛ ولی زمانی که در نسبت با دیگری قرار میگیرد، تخریبی عمل میکند. این کنش رفتاری در ساحت اقتصادی، سیاسی، مذهبی، دانشگاهی و به صورت گستردهتر در جامعه مشهود است. در واقع یکی از مغالطات شایع، مغالطه حمله به شخص است. در این نوع مغالطه ما به جای نقد گفتهها و استدلالهای فرد، خود شخص را نقد میکنیم و برای مخالفت با نظر وی به یکی از خصوصیات فردی او حمله میکنیم یا از منظر دیگر، زمانی که گفتهها و استدلالهای فرد را نقد میکنیم، این رفتار اجتماعی، نوعی تخریب محسوب میشود. | یکی از مشکلاتی که در جامعۀ ایران وجود دارد، آن است که هر ایرانی به صورت فردی ذهن خلاقی دارد و دارای نبوغ، خلاقیت، هنرمندی و... میباشد؛ ولی زمانی که در نسبت با دیگری قرار میگیرد، تخریبی عمل میکند. این کنش رفتاری در ساحت اقتصادی، سیاسی، مذهبی، دانشگاهی و به صورت گستردهتر در جامعه مشهود است. در واقع یکی از مغالطات شایع، مغالطه حمله به شخص است. در این نوع مغالطه ما به جای نقد گفتهها و استدلالهای فرد، خود شخص را نقد میکنیم و برای مخالفت با نظر وی به یکی از خصوصیات فردی او حمله میکنیم یا از منظر دیگر، زمانی که گفتهها و استدلالهای فرد را نقد میکنیم، این رفتار اجتماعی، نوعی تخریب محسوب میشود. | ||
حال این سؤال مطرح میشود که آیا برای تصحیح این الگوهای ذهنی، رفتاری و کنشی، باید سرمایهگذاری را از سطح دانشگاهی آغاز کنیم یا اینکه این نوع الگوها و آگاهیبخشیها به صورت قالبهایی در دوران مهد کودک، پیشدبستان یا دبستان انجام شود؟ | حال این سؤال مطرح میشود که آیا برای تصحیح این الگوهای ذهنی، رفتاری و کنشی، باید سرمایهگذاری را از سطح دانشگاهی آغاز کنیم یا اینکه این نوع الگوها و آگاهیبخشیها به صورت قالبهایی در دوران مهد کودک، پیشدبستان یا دبستان انجام شود؟ | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
در بخش پایانی این کتاب به چگونگی سیاستگذاری در حوزۀ آموزش پرداخته شده و پرسشی که عنوان میشود این است که آیا در ایران، سیاستگذاری به معنای واقعی آن وجود دارد؟ و آیا نظام آموزش و پرورش ایران متکی به پشتوانۀ معنایی برای برنامهریزی است؟ همچنین در ادامۀ بحث، نقش معلمان در آموزش تفکر نقادانه بررسی میشود و تأکید بر آن است که نقش معلم در آموزش تفکر نقادانه در یک ساختار، معنا پیدا میکند. در پایان این بخش هدف، بررسی ارتباط بین اندیشیدن نقادانه با توسعه و بازسازی جامعۀ ایران است و مفهوم نوین نهاد آموزش و پرورش، معادل نوسازی جامعه ذکر شده است. بنابراین ضرورت دارد به دانشآموزان آموزش داده شود که به حقوق خود آگاه شوند تا بتوانند از کشور خود صیانت کنند.<ref>[https://literaturelib.com/books/4237 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | در بخش پایانی این کتاب به چگونگی سیاستگذاری در حوزۀ آموزش پرداخته شده و پرسشی که عنوان میشود این است که آیا در ایران، سیاستگذاری به معنای واقعی آن وجود دارد؟ و آیا نظام آموزش و پرورش ایران متکی به پشتوانۀ معنایی برای برنامهریزی است؟ همچنین در ادامۀ بحث، نقش معلمان در آموزش تفکر نقادانه بررسی میشود و تأکید بر آن است که نقش معلم در آموزش تفکر نقادانه در یک ساختار، معنا پیدا میکند. در پایان این بخش هدف، بررسی ارتباط بین اندیشیدن نقادانه با توسعه و بازسازی جامعۀ ایران است و مفهوم نوین نهاد آموزش و پرورش، معادل نوسازی جامعه ذکر شده است. بنابراین ضرورت دارد به دانشآموزان آموزش داده شود که به حقوق خود آگاه شوند تا بتوانند از کشور خود صیانت کنند.<ref>[https://literaturelib.com/books/4237 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:آموزش و پرورش]] | |||
[[رده:آموزش و پرورش نظری و عملی]] | |||
[[رده:مقالات(بهمن) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(بهمن) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
ویرایش