پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR03962J1.jpg|بی‌قاب|چپ|زینب عقیله بنی هاشم|175px]]
[[پرونده:NUR19021J1.jpg|بی‌قاب|چپ|الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح|175px]]


'''زینب سلام‌الله‌علیها عقیله بنی‌هاشم'''، نوشته پژوهشگر سیره اهل‌بیت(ع)، [[رسولی، سید هاشم|سید هاشم رسولى محلاتى]] (1308 -1398ش)، گزیده‌ای از فضیلت‌ها و زندگانی سراسر اخلاص، صبر و جهاد شیرزن کربلاست.
''''الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح'''، اثر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله جعفر سبحانی]]، رساله‌ای است مختصر و کوتاه پیرامون ادله خاتمیت پیامبر اسلام(ص) و پاسخ به سؤالات مطرح‌شده در این زمینه.


نویسنده با یادآوری اینکه زینب(س) پس از مادرش فاطمه(س)و جدّه‌اش خدیجه(س) شریف‌ترین و بزرگ‌ترین زنان اسلام بود، زندگانی پرماجرا و سخنان پرمعنا و خطبه‌های بلیغ و رسای او در طول مسافرت کربلا، کوفه و شام و زهد و عبادت و سایر خصال عالی او را بهترین گواه این سخن دانسته است. او افزوده است که این کتاب با استفاده از منابع معتبر و با رعایت اختصار نوشته شده است.
در فصل نخست، مسئله خاتمیت در قرآن کریم مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در این زمینه، به آیات زیر اشاره گردیده و توضیحاتی پیرامون هریک، مطرح شده است:
# «مٰا كٰانَ مُحَمَّدٌ أَبٰا أَحَدٍ مِنْ رِجٰالِكمْ وَ لٰکنْ رَسُولَ اللّٰهِ وَ خٰاتَمَ النَّبِيينَ وَ كٰانَ اللّٰهُ بِكلِّ شَيءٍ عَلِيماً» (الأحزاب: ٤٠)؛ «محمد پدر هیچ‌یک از مردان شما نیست، ولى فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر هر چیزى داناست».
# «تَبٰارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقٰانَ عَلىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعٰالَمِينَ نَذِيراً» (الفرقان: 1)؛ «بزرگ [و خجسته] است کسى که بر بنده خود، فرقان [کتاب جداسازنده حق از باطل] را نازل فرمود، تا براى جهانیان هشداردهنده‏‌اى باشد».
# «إِنَّ الَّذِينَ كفَرُوا بِالذِّكرِ لَمّٰا جٰاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكتٰابٌ عَزِيزٌ * لاٰ يأْتِيهِ الْبٰاطِلُ مِنْ بَينِ يدَيهِ وَ لاٰ مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكيمٍ حَمِيدٍ» (فصلت: 41-42)؛ «کسانى که به این قرآن چون بدیشان رسید کفر ورزیدند [به کیفر خود می‌رسند] و به‌راستى که آن کتابى ارجمند است؛ از پیش روى آن و از پشت سرش باطل به سویش نمی‌آید؛ وحى [نامه] اى است از حکیمى ستوده». مراد از ذکر قرآن کریم است، به قرینه آیه: «ذٰلِك نَتْلُوهُ عَلَيك مِنَ الْآيٰاتِ وَ الذِّكرِ الْحَكيمِ» (آل عمران: 58)؛ «اینهاست که ما آن را از آیات و قرآن حکمت‏آمیز بر تو می‌‏خوانیم».
# «قُلْ أَي شَيءٍ أَكبَرُ شَهٰادَةً قُلِ اللّٰهُ شَهِيدٌ بَينِي وَ بَينَكمْ وَ أُوحِي إِلَي هٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ...» (الأنعام: 19)؛ «بگو گواهى چه کسى از همه برتر است؟ بگو خدا میان من و شما گواه است و این قرآن به من وحى شده تا به‌وسیله آن شما و هر کس را [که این پیام به او] برسد هشدار دهم...».
# «وَ مٰا أَرْسَلْنٰاك إِلاّٰ كافَّةً لِلنّٰاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لٰكنَّ أَكثَرَ النّٰاسِ لاٰ يعْلَمُونَ» (سبأ: 28)؛ «و ما تو را جز [به سِمَتِ] بشارتگر و هشداردهنده براى تمام مردم نفرستادیم، لیکن بیشتر مردم نمی‌‏دانند».


رسولى محلاتى مطالب کتابش را فصل‌بندی نکرده و از ولادت تا وفات نوشته است. وی مدت اقامت خاندان پیغمبر(ص) و کاروان اسیران اهل‌بیت(ع) در کوفه را مجهول شمرده و افزوده است: ولی یقینی است که همان خطبه و سخنرانی زینب و گفتگوی او با پسر زیاد و برخورد مختصری که بازماندگان امام علیه‌السلام با مردم کوفه داشتند، وضع شهر را به نفع آنان تغییر داد و مردم را با جنایات دستگاه جبار بنی‌امیه آشنا کرد وآثار آن همه تبلیغات معاویه و پس از او پسرش یزید را به‌کلی از بین برد. خلاصه شهر کوفه در هنگام رفتن اهل‌بیت به شام، غیر از کوفه‌ای بود که آنان را بدانجا وارد کردند.
در فصل دوم، به بررسی مسئله خاتمیت در احادیث نبوی و روایات اهل‌بیت(ع) پرداخته شده است. در این زمینه، 12 روایت از احادیث نبوی بوده که از جمله آن‌ها عبارتند از:
 
# قال رسول اللّٰه(ص): «لي خمسة أسماء: أنا محمد و أحمد أنا الماحي يمحو اللّٰه بي الكفر و أنا الحاشر يحشر الناس على قدمي و أنا العاقب الذي ليس بعده نبي»؛ «پیامبر(ص) فرمود: من پنج اسم دارم: من محمد و احمد هستم، من محوکننده‌ای هستم که خداوند به‌وسیله من کفر را محو می‌کند، من محشورکننده هستم که مردم پس از من محشور می‌شوند و آخرین هستم و پس از من پیامبری نیست».<span id="mp-more">[[الخاتمية في الكتاب و السنة و العقل الصريح|'''ادامه ...''']]</span>
ویسنده با اشاره به اختلاف مورخان درباره تاریخ وفات حضرت زینب کبری(س)، نوشته است: مشهور آن است که وفات آن بانوی معظمه در شب یکشنبه چهاردهم ماه رجب سال 62 هجری یعنی حدود یک و نیم سال پس از واقعه جان‌خراش کربلا وشهادت برادرش امام حسین علیه‌السلام اتفاق افتاده است.<span id="mp-more">[[زینب عقیله بنی هاشم|'''ادامه ...''']]</span>