شاهراه نجات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''شاهراه نجات''' تألیف شرف‌الدين محمد مجذوب تبريزى، به کوشش اصغر علمی(مهروند میاب)؛ مجذوب تبریزی شاعر بلندآوازۀ عصر صفوی، نامش محمد است و فرزند محمدرضا. اهل تبریز است و به تبریزی بودن خود افتخار می‌کند. به عرف زمانه میرزا محمد خطابش کرده‌اند و به دلیل مضمون اشعارش جهت‌گیری‌های دینی و تعصب شدیدش به مذهب شیعه، خطاب شرف‌الدین و شمس‌الدین را نیز قبل از نامش آورده‌اند.
'''شاهراه نجات''' تألیف [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|شرف‌الدين محمد مجذوب تبريزى]]، به کوشش [[علمی، اصغر|اصغر علمی]](مهروند میاب)؛ [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] شاعر بلندآوازۀ عصر صفوی، نامش محمد است و فرزند محمدرضا. اهل تبریز است و به تبریزی بودن خود افتخار می‌کند. به عرف زمانه میرزا محمد خطابش کرده‌اند و به دلیل مضمون اشعارش جهت‌گیری‌های دینی و تعصب شدیدش به مذهب شیعه، خطاب شرف‌الدین و شمس‌الدین را نیز قبل از نامش آورده‌اند.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
مجذوب تبریزی شاعر بلندآوازۀ عصر صفوی، نامش محمد است و فرزند محمدرضا. اهل تبریز است و به تبریزی بودن خود افتخار می‌کند. به عرف زمانه میرزا محمد خطابش کرده‌اند و به دلیل مضمون اشعارش جهت‌گیری‌های دینی و تعصب شدیدش به مذهب شیعه، خطاب شرف‌الدین و شمس‌الدین را نیز قبل از نامش آورده‌اند.
[[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] شاعر بلندآوازۀ عصر صفوی، نامش محمد است و فرزند محمدرضا. اهل تبریز است و به تبریزی بودن خود افتخار می‌کند. به عرف زمانه میرزا محمد خطابش کرده‌اند و به دلیل مضمون اشعارش جهت‌گیری‌های دینی و تعصب شدیدش به مذهب شیعه، خطاب شرف‌الدین و شمس‌الدین را نیز قبل از نامش آورده‌اند.


معاصر سلاطین صفویه است و در مدح ائمۀ اطهار غزل و قصیده بسیار دارد. عمدۀ اشعار و مثنوی‌های وی را موضوعات عرفانی و اخلاقی و مدح امامان شیعه شکل می‌دهد. در شعر مجذوب تخلص می‌کند و چنان‌که نوشته‌اند و از مجموع کتاب‌هایش پیداست، بیشتر از پانزده هزار بیت شعر دارد. تاریخ تولد او چون اکثر بزرگان شعر و ادب نامعلوم است. تاریخ وفات او را حاج حسین نخجوانی به نقل از شاعری با یک رباعی بیان نموده که در سال 1093 هجری قمری اتفاق افتاده و محل دفن او نیز نامعلوم می‌باشد.
معاصر سلاطین صفویه است و در مدح ائمۀ اطهار غزل و قصیده بسیار دارد. عمدۀ اشعار و مثنوی‌های وی را موضوعات عرفانی و اخلاقی و مدح امامان شیعه شکل می‌دهد. در شعر مجذوب تخلص می‌کند و چنان‌که نوشته‌اند و از مجموع کتاب‌هایش پیداست، بیشتر از پانزده هزار بیت شعر دارد. تاریخ تولد او چون اکثر بزرگان شعر و ادب نامعلوم است. تاریخ وفات او را حاج حسین نخجوانی به نقل از شاعری با یک رباعی بیان نموده که در سال 1093 هجری قمری اتفاق افتاده و محل دفن او نیز نامعلوم می‌باشد.


میراث مکتوب مجذوب تبریزی را می‌توان اینگونه برشمرد: دیوان فارسی شاعر در حدود پنج هزار بیت شامل غزل، مخمس، ترجیع‌بند، قصیده، ساقی‌نامه، رباعی و .... . مثنوی خزاین الفوائد که منظومه‌ای در توحید است. تأییدات که منظومه‌ای است عرفانی و در 314 بند هفت مصراعی شامل حقایق و معارف که برای شاه سلیمان صفوی نوشته شده است. مثنوی راه نجات یا شاهراه نجات در حدود سه هزار بیت، و .... .
میراث مکتوب [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] را می‌توان اینگونه برشمرد: دیوان فارسی شاعر در حدود پنج هزار بیت شامل غزل، مخمس، ترجیع‌بند، قصیده، ساقی‌نامه، رباعی و .... . مثنوی خزاین الفوائد که منظومه‌ای در توحید است. تأییدات که منظومه‌ای است عرفانی و در 314 بند هفت مصراعی شامل حقایق و معارف که برای شاه سلیمان صفوی نوشته شده است. مثنوی راه نجات یا شاهراه نجات در حدود سه هزار بیت، و .... .


شعر مجذوب به سبک هندی است و برخلاف بعضی از شعرای این سبک، شعر او ساده و روان و به دور از تکلف و پیچیدگی‌های زبانی بعضی از شعرای این سبک است، زبانی عامه‌فهم دارد و غزل‌های زیبایی آفریده که بسیار شورانگیز هستند. ظرافت‌های شعر سبک هندی در شعرهای مجذوب به‌روشنی مشاهده می‌شود.
شعر مجذوب به سبک هندی است و برخلاف بعضی از شعرای این سبک، شعر او ساده و روان و به دور از تکلف و پیچیدگی‌های زبانی بعضی از شعرای این سبک است، زبانی عامه‌فهم دارد و غزل‌های زیبایی آفریده که بسیار شورانگیز هستند. ظرافت‌های شعر سبک هندی در شعرهای مجذوب به‌روشنی مشاهده می‌شود.


«شاهراه نجات» در حقیقت نوعی شیعه‌نامه است و اشتیاق مجذوب تبریزی و حمیت دینی او را نسبت به مولای متقیات علی(ع) نشان می‌دهد. شیعه را نسبت به علی(ع) ارادتی است دیگر و این مثنوی نشان‌دهندۀ همین ارادت است.
«شاهراه نجات» در حقیقت نوعی شیعه‌نامه است و اشتیاق [[مجذوب تبریزی، محمد بن محمدرضا|مجذوب تبریزی]] و حمیت دینی او را نسبت به [[امام علی علیه‌السلام|مولای متقیان علی(ع)]] نشان می‌دهد. شیعه را نسبت به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] ارادتی است دیگر و این مثنوی نشان‌دهندۀ همین ارادت است.


نسخ مورد استفاده در این تصحیح عبارتند از:
نسخ مورد استفاده در این تصحیح عبارتند از:
خط ۴۸: خط ۴۸:
#نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس به شمارۀ 9565 که در قرن دوازدهم قمری نوشته شده است.
#نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس به شمارۀ 9565 که در قرن دوازدهم قمری نوشته شده است.
#نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس به شمارۀ 597 دارای 1063 بیت.
#نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس به شمارۀ 597 دارای 1063 بیت.
#نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس به شمارۀ 5216 که در قرن یازدهم هجری کتابت شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/4508 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
#نسخۀ خطی کتابخانۀ مجلس به شمارۀ 5216 که در قرن یازدهم هجری کتابت شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/4508 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref><br />
 
 
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />