۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'من لا يحضره الفقيه' به 'من لايحضره الفقيه ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
يا على-فان خرجت بغير اذنه لعنها الله و جبرئيل و ميكائيل،و لا تعطى من بيت زوجها شيئا الاّ باذنه، و لا تبيت و زوجها عليها ساخط و ان كان ظالما لها(ص 29)«و اگر از خانه بيرون رفت فرشتگان او را لعنت ميكنند،و بدون اجازه شوهر از مال او چيزى به ديگران ندهد،و شوهرش را همواره از خود راضى نگهدارد».كه ترجمه درست اين بود كه ميفرمودند«خدا و فرشتگان جبرئيل و ميكائيل او را لعنت مىكنند و جمله لا تبيت و زوجها عليها ساخط و ان كان ظالما لها اصلا ترجمه نشده و به جاى ترجمه اين جمله،جمله شوهرش را همواره از خود راضى نگهدارد و آورد. | يا على-فان خرجت بغير اذنه لعنها الله و جبرئيل و ميكائيل،و لا تعطى من بيت زوجها شيئا الاّ باذنه، و لا تبيت و زوجها عليها ساخط و ان كان ظالما لها(ص 29)«و اگر از خانه بيرون رفت فرشتگان او را لعنت ميكنند،و بدون اجازه شوهر از مال او چيزى به ديگران ندهد،و شوهرش را همواره از خود راضى نگهدارد».كه ترجمه درست اين بود كه ميفرمودند«خدا و فرشتگان جبرئيل و ميكائيل او را لعنت مىكنند و جمله لا تبيت و زوجها عليها ساخط و ان كان ظالما لها اصلا ترجمه نشده و به جاى ترجمه اين جمله،جمله شوهرش را همواره از خود راضى نگهدارد و آورد. | ||
مترجمان معمولا پس از اتمام كار در مقدمه كتاب به معرفى كتاب و مؤلف و امور ديگر مىپردازند كه مترجم و اين كتاب يك مقدمه 11 صفحهاى دارند كه به چگونگى راهيابى اسلام و تاريخ آن در هندوستان سپس به نقش و جايگاه مير حامد حسين مؤلف عبقات الانوار در هندوستان و فرزندان ايشان مىپردازند.در آخر مقدمه مىآورند كه در بررسى كتب كتابخانه ناصريه لكنهو با نسخهاى خطى از آثار [[شيخ صدوق]] كه آنرا اللاّلى القوالى ناميده مواجه مىشوند و از آنجايى كه در سياهه آثار مرحوم شيخ حسين عنوانى مشاهده نمىشود و به جهت تشابه موضوع آن با نام كتاب المواعظ،وى اين نسخه را باعنوان مواعظ 14 معصوم چاپ مىكنند.ولى بررسى نسخهشناسان نشان ميدهد كه اين كتاب همان نوادر [[من لايحضره الفقيه]] | مترجمان معمولا پس از اتمام كار در مقدمه كتاب به معرفى كتاب و مؤلف و امور ديگر مىپردازند كه مترجم و اين كتاب يك مقدمه 11 صفحهاى دارند كه به چگونگى راهيابى اسلام و تاريخ آن در هندوستان سپس به نقش و جايگاه مير حامد حسين مؤلف عبقات الانوار در هندوستان و فرزندان ايشان مىپردازند.در آخر مقدمه مىآورند كه در بررسى كتب كتابخانه ناصريه لكنهو با نسخهاى خطى از آثار [[شيخ صدوق]] كه آنرا اللاّلى القوالى ناميده مواجه مىشوند و از آنجايى كه در سياهه آثار مرحوم شيخ حسين عنوانى مشاهده نمىشود و به جهت تشابه موضوع آن با نام كتاب المواعظ،وى اين نسخه را باعنوان مواعظ 14 معصوم چاپ مىكنند.ولى بررسى نسخهشناسان نشان ميدهد كه اين كتاب همان نوادر [[من لايحضره الفقيه]] است و ارتباطى با كتاب مفقود المواعظ [[شيخ صدوق]](ره)ندارد. | ||
==نسخهشناسى:== | ==نسخهشناسى:== |
ویرایش