چرا ادبیات؟ به سوی رویکردی بدیل در خوانش و تدریس ادبیات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چرا ادبیات؟ به سوی رویکردی بدیل در خوانش و تدریس ادبیات''' تألیف کریستینا ویشر برانز، ترجمه مرضیه عاشوری، مقدمه و ویرایش مسعود فرهمند‌فر، چرا ادبیات مهم است؟ نویسندۀ این کتاب، کریستینا ویشر برانز (دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه لاگواردیای نیویورک) از ادبیات به منزلۀ «تجربه‌ای سازنده» یاد می‌کند. در نظر او، ما ادبیات می‌خوانیم تا از «خود» فراتر رویم و وارد چشم‌انداز دیگران شویم تا بلکه بتوانیم کوته‌اندیشی‌های خود را اصلاح کنیم و تنهایی‌مان را التیام بخشیم.

چرا ادبیات مهم است؟ نویسندۀ این کتاب، کریستینا ویشر برانز (دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه لاگواردیای نیویورک) از ادبیات به منزلۀ «تجربه‌ای سازنده» یاد می‌کند. در نظر او، ما ادبیات می‌خوانیم تا از «خود» فراتر رویم و وارد چشم‌انداز دیگران شویم تا بلکه بتوانیم کوته‌اندیشی‌های خود را اصلاح کنیم و تنهایی‌مان را التیام بخشیم. وقتی شعر، داستان یا نمایش‌نامه‌ای را می‌خوانیم، لذت و تجربۀ سازندۀ خواندن آن تا مدت‌ها با ما می‌ماند. مواجهه با ادبیات بر ما تأثیر می‌گذارد، احساسات ما را برمی‌انگیزد و ذهن ما را هشیار و حساس نگه می‌دارد.

ویشر برانز خلأی را در آموزش ادبیات ملاحظه می‌کند؛ اینکه رویکردهای تعلیمی به آموزش ادبیات معمولاً کمتر بر روان‌شناسی اهمیت ادبیات تکیه می‌کنند. او معتقد است که آموزگار ابتدا باید بکوشد هدف و چرایی تدریس ادبیات را برای دانشجو جا بیاندازد؛ زیرا زمانی دانشجو با لذت به سراغ مطالعۀ ادبیات می‌رود که اهمیت و کارکرد آن برایش بدیهی شده باشد و در پس ذهن او تردیدی راجع به اینکه چرا وقت‌اش را به خواندن ادبیات می‌گذراند باقی نمانده باشد. دانشجو باید کاملاً توجیه شده باشد کمه مطالعۀ ادبیات تجربه‌ای سازنده و تحول‌آفرین است. تا زمانی که نشود دانشجو را به این درک رساند، تدریس ادبیات با کامیابی کامل همراه نمی‌شود.