پرش به محتوا

تهذيب الأجوبة: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۲۶ بایت اضافه‌شده ،  دوشنبهٔ ‏۱۹:۳۴
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تهذيب الأجوبة'''، از آثار محدث،‌ِ اصولی‌ و فقیه‌ نامور‌ِ بغدادی ‌قرن چهارم هجری قمری، [[ابوعبدالله‌ حسن‌ بن‌ حامد حنبلی]] مشهور به [[ورّاق‌]] (متوفای 403ق)، فتاوای پیشوای حنبلیان، [[احمد بن حنبل]] (164-241 ق)، را با تأکید بر روش‌شناسی و آداب فتواگویی بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[عبدالعزیز بن محمد بن عیسی قائدی]] این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نگارنده و آثارش و ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
'''تهذيب الأجوبة'''، از آثار محدث،‌ِ اصولی‌ و فقیه‌ نامور‌ِ بغدادی ‌قرن چهارم هجری قمری، [[حنبلی، حسن‌ بن‌ حامد|ابوعبدالله‌ حسن‌ بن‌ حامد حنبلی]] مشهور به [[حنبلی، حسن‌ بن‌ حامد|ورّاق‌]] (متوفای 403ق)، فتاوای پیشوای حنبلیان، [[احمد بن حنبل]] (164-241 ق)، را با تأکید بر روش‌شناسی و آداب فتواگویی بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[قایدی، عبدالعزیز بن محمد|عبدالعزیز بن محمد بن عیسی قائدی]] این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نگارنده و آثارش و ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.
==هدف و روش==
==هدف و روش==
[[عبدالعزیز بن محمد بن عیسی قائدی]] تأکید کرده است که نگارنده در ضمن این کتاب، بسیاری از روایات [[احمد بن حنبل]] در زمینه عقیده، فقه و رجال و... را آورده و ادله‌ای از آیات و روایات و عقل برای تأیید مذهب او و نقد کلام مخالفانش مطرح کرده است. <ref> مقدمه محقق، ج1، ص115-125.</ref>
[[قایدی، عبدالعزیز بن محمد|عبدالعزیز بن محمد بن عیسی قائدی]] تأکید کرده است که نگارنده در ضمن این کتاب، بسیاری از روایات [[احمد بن حنبل]] در زمینه عقیده، فقه و رجال و... را آورده و ادله‌ای از آیات و روایات و عقل برای تأیید مذهب او و نقد کلام مخالفانش مطرح کرده است. <ref> مقدمه محقق، ج1، ص115-125.</ref>
*محقق روش نویسنده را با دقت بیان کرده و از جمله نوشته است که [[بن‌ حامد حنبلی]] نصوص روایات را گاهی با سند می‌آورد (مانند باب بیان جواب [[احمد بن حنبل]] با عبارت «أَحبُّ اليَّ») ولیکن در غالب موارد، سند را حذف می‌کند و هر گاه که آثار صحابه را می‌آورد اسناد را حذف می‌کند مگر در مواردی نادر. <ref> همان، ج1، ص121. </ref>
*محقق روش نویسنده را با دقت بیان کرده و از جمله نوشته است که [[حنبلی، حسن‌ بن‌ حامد|بن‌ حامد حنبلی]] نصوص روایات را گاهی با سند می‌آورد (مانند باب بیان جواب [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] با عبارت «أَحبُّ اليَّ») ولیکن در غالب موارد، سند را حذف می‌کند و هر گاه که آثار صحابه را می‌آورد اسناد را حذف می‌کند مگر در مواردی نادر. <ref> همان، ج1، ص121. </ref>


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
*این اثر 2 جلدی 42 باب (و برخی از بابها، فصل‌هایی یا مسائلی) دارد و نگارنده کوشیده است که عادت و روش [[احمد بن حنبل]] را درباره پیروی از کتاب و سنت و پیمودن سیره سلف صالح در پاسخگویی (چه در اصول دین چه در فروع)، توضیح دهد. <ref> همان، ج1، ص115. </ref>
*این اثر 2 جلدی 42 باب (و برخی از بابها، فصل‌هایی یا مسائلی) دارد و نگارنده کوشیده است که عادت و روش [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] را درباره پیروی از کتاب و سنت و پیمودن سیره سلف صالح در پاسخگویی (چه در اصول دین چه در فروع)، توضیح دهد. <ref> همان، ج1، ص115. </ref>


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
*باب بیان تأکید او بر پیروی در جواب دادن در هر جایی:
*باب بیان تأکید او بر پیروی در جواب دادن در هر جایی:
*[[میمونی]] گفت: [[احمد بن حنبل]] به من گفت: بپرهیز از آنکه حتی یک کلمه بگویی در حالی که در مورد آن کلمه، پیشوایی نداشته باشی.  <ref> متن کتاب، ج1، ص307. </ref>
*میمونی گفت: [[احمد بن حنبل]] به من گفت: بپرهیز از آنکه حتی یک کلمه بگویی در حالی که در مورد آن کلمه، پیشوایی نداشته باشی.  <ref> متن کتاب، ج1، ص307. </ref>
*[[میمونی]] گفت: به [[احمد بن حنبل]] گفتم:حریم درخت خرما چقدر است؟ پاسخ داد: نمی‌دانم. چیزی درباره آن و مقدار حریم آن نشنیده‌ام. <ref> همان، ج2، ص714. </ref>
*میمونی گفت: به [[احمد بن حنبل]] گفتم:حریم درخت خرما چقدر است؟ پاسخ داد: نمی‌دانم. چیزی درباره آن و مقدار حریم آن نشنیده‌ام. <ref> همان، ج2، ص714. </ref>
*[[حسن‌ بن‌ حامد]] گفت: اگر ابوعبدالله ([[احمد بن حنبل]]) در جواب بگوید:«ما سمعتُ» و «لا أعرفُ»، معنایش نه تحریم است، نه تحلیل و نه ابطال بلکه فقط به معنای توقّف است. <ref> همان، ج2، ص674. </ref>
*[[حنبلی، حسن‌ بن‌ حامد|حسن‌ بن‌ حامد]] گفت: اگر ابوعبدالله ([[احمد بن حنبل]]) در جواب بگوید:«ما سمعتُ» و «لا أعرفُ»، معنایش نه تحریم است، نه تحلیل و نه ابطال بلکه فقط به معنای توقّف است. <ref> همان، ج2، ص674. </ref>


==پانویس==
==پانویس==