التعالیق علی المجلد الثاني من وسیلة النجاة و علی تکملة المنهاج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''التعاليق علی المجلد الثاني من وسيلة النجاة و علی تکملة المنهاج''' مجموعه تعلیقات آیت‌الله محمدعلی اسماعیل‌پور قمشه‌ای قمی (1319- 1397ش) است بر جلد دوم کتاب «وسيلة النجاة» آیت‌الله سید ابوالحسن موسوی اصفهانی (1246- 1325ق) و کتاب «تکملة المنهاج» سید ابوالقاسم خویی (1317- 1413ق).

«وسیلة النجاة» فتاوى و رساله عمليه آیت‌الله اصفهانى و گسترش يافته رساله «ذخيرة الصالحين» ايشان است<ref>[[وسيلة النجاة مع تعاليق آيت‌الله العظمی السيد محمدرضا الموسوي الگلپايگاني]]</ref>. این کتاب، یک دوره‌ فقه رساله‌اى از طهارت تا ميراث است که به دليل اشتمال بر عمده ابواب فقهى مورد استقبال و توجه فقهاى متاخر بوده و برخى از آنان فتاواى خود را به صورت حاشيه بر آن نوشته‌اند<ref>[[ر.ک: وسيلة النجاة مع تعاليق الإمام الخميني(ره)]]</ref>.

«تکملة المنهاج» نیز که به نام‌های «مبانی تکملة المنهاج» و «تکملة منهاج الصالحین» شناخته می‌شود، کتابی است که به جهت کامل کردن کتاب «منهاج الصالحین» آیت‌الله سید محسن حکیم (1306- 1390ق) که توسط سید ابوالقاسم خویى تألیف شده است. در واقع آیت‌الله خویی کتاب «منهاج الصالحين» را اصل قرار داده و فتاوای خود را بر اساس آن و با افزودن ابواب و فصولی به آن منتشر کرده است. در كتاب «منهاج الصالحین»، برخى از ابواب فقهى كه كمتر مورد مراجعه مقلدان بوده مطرح نشده و آيت‌الله خويى پس از ارائه نظرات خود به‌عنوان حاشيه بر اين كتاب، فتاواى خود را در مورد مسائل قضا، شهادت، حدود، قصاص و دیات در رساله‌اى مستقل مطرح نموده است. این کتاب به دلیل جامع بودن و اشتمال بر اکثر ابواب فقهى، از سوى فقهاى متأخر مورد توجه قرار گرفته و بسیارى از آنان نظرات فقهى خود را به‌صورت حاشیه بر این کتاب نوشته‌اند<ref>[[تکملة المنهاج مع تعلیقات]]</ref>.

در اثر حاضر، مجوعه تعلیقاتی که آیت‌الله پورقمشه‌ای بر این دو کتاب نوشته است، به صورت مجزا و جداگانه، منتشر شده است. شیوه تألیف بدین صورت است که مطالبی که نیاز به تعلیق و توضیح داشته، تحت ابواب فقهی مختلفی همچون «کتاب المکاسب والمتاجر»<ref>متن کتاب، ص7</ref>، «کتاب البیع»<ref>همان، ص12</ref>، «کتاب الشفعة»<ref>همان، ص32</ref> و سایر ابواب فقهی، مشخص و شماره‌گذاری شده و سپس، به توضیح آن پرداخته شده است.