إبطال الحيل: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

اصطلاح «الحيل» هنگامی که در حوزه‌ شرعیات‌ از‌ آن سخن به میان می‌آید، به معنای راه و شیوه‌ای است که‌ شخص‌ در پیش می‌گیرد تا از رهگذر آن، وضعیت خود را در برابر ادله شرعی تغییر دهد و کاری‌ کند‌ که کار او یا خود او، از شمول دلیلی به شمول دلیلی‌ دیگر‌ درآید‌ و یا اصلا از حوزه اشتمال ادله الزام‌کننده شرع، خواه حرمت و خواه وجوب و همانند آن‌، خارج‌ شود‌‌<ref>ر.ک: صابری، حسین، ص15</ref>. هرچند مخالفت با حیله‌های ناسازگار با روح شریعت را به همه پیشوایان فقه نسبت داده‌اند، اما به نظر می‌رسد که عمده‌ترین مخالفت‌ها با حیله از سوی پیروان‌ مذهب‌ مالکی‌ و حنبلی انجام گرفته<ref>ر.ک: همان، ص19</ref> و کتاب حاضر نیز از جمله آثاری است که در همین زمینه، به رشته تحریر درآمده است.

نویسنده این کتاب که از علمای مذهب حنبلی است، آن را به عنوان اثری مستقل درباره ابطال حیله‌های شرعی تنظیم نموده و در آن کسانی را که به حیله فتوا می‌دهند،‌ به‌سختی‌ نکوهیده‌ و چنین تصریح کرده است: «آنان را که باطل را به جامه حق در می‌آورند‌ نمی‌توان‌ مفتی دانست؛ چه، هرکس بر آیین ابراهیم و شریعت محمد باشد، به‌یقین می‌داند‌ که‌ این‌ حیله‌ای برای مباح نمایاندن حرام‌های خداوند و واژه‌ای به‌ظاهر حق است که از آن باطلی اراده‌ شده‌ است»<ref>ر.ک: همان، ص19-20</ref>.

==پانویس==