شرح کتاب التنبيه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرح كتاب التنبيه'''، از آثار صوفی بلانسی از فرقه غالیان نصیریه قرن هشتم هجری قمری، [[حسن بن حمزة بن محمد شیرازی]] (مقتول 766ق)، است که می‌کوشد گزارشی متناسب با دیدگاه خودش از تصوف و عرفان [[ابن عربی]] ارائه کند. گفتنی است که در روی جلد کتاب، تحقیق این کتاب و نگارش مقدمه برای آن به پژوهشگری ناشناخته نسبت داده شده و چنین ضبط شده است: «تحقيق و تقديم: أبوموسی و الشيخ موسی». در پایان مقدمه محقق نیز نام او به این صورت: «أبوموسی الحريري و الشيخ موسی» همراه با آدرس یک پست الکترونیک آمده است. مشخص نیست که محقق و مقدمه‌نویس یک نفر است یا دو نفر. شاید این اسم نیز مستعار باشد.

* به گفته محقق/محققان («أبوموسی الحريري و الشيخ موسی»)، هرچند اطلاعات اندکی درباره [[حسن بن حمزه شیرازی]] به دست ما رسیده است، ولی می‌دانیم که او یکی از مهم‌ترین غالیان نصیریه است که کوشیدند بین فلسفه [[ابن عربی]] و گرایش‌های غلوّآمیز به‌ویژه نصیریان هماهنگی ایجاد کنند؛ به‌گونه‌ای که این صوفی بلانسی (حسن بن حمزه) به‌خاطر همین گرایش در دمشق کشته شد....<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5-8</ref>.

* مطالب [[حسن بن حمزة بن محمد شیرازی]]، خالی از غموض نیست و بلکه در مواردی ناروا و یا مبهم می‌نویسد؛ به‌عنوان مثال در آغاز کتاب نوشته است: «يقول الفقير من الفقير إلی الفقير» و در توضیحش آورده است که هنگامی که دانستی همان طور که گذشت، فقر همان فنا است و فقر وقتی تمام شود همان الله است، خواهی دانست که معنایش این است: فقیر به خدای سبحان که فانی در ذات خدای سبحان است و با ذات خدای سبحان تکلّم می‌کند، می‌گوید: کتابم را اهدا می‌کنم به جوینده‌ای که رشد به‌سوی خدا را می‌طلبد....<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص9</ref>. نویسنده در ادامه دو معنای دیگر نیز آورده و بعد دیدگاه سید محمدجواد تبریزی را نقل و نقد کرده و آن را دور از آرای صوفیان شمرده است.