پرش به محتوا

اصناف در عصر عباسی (با تجدیدنظر و اضافات): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''اصناف در عصر عباسی''' تألیف صباح ابراهیم سعید الشیخلی، ترجمه دکتر هادی عالم‌زاده؛ تحقیق دربارۀ اصناف و مشاغل مسلمانان و اعراب از ‌آن‌رو اهمیت دارد که موضوع آن تازه است و تألیف مستقل و جامعی در این زمینه صورت نگرفته و همۀ آنچه در این‌باره به نگارش درآمده، از مقالاتی چند درنمی‌گذرد.
'''اصناف در عصر عباسی''' تألیف [[شيخلي، صباح ابراهيم سعيد|صباح ابراهیم سعید الشیخلی]]، ترجمه دکتر [[عالم‌زاده، هادي|هادی عالم‌زاده]]؛ تحقیق دربارۀ اصناف و مشاغل مسلمانان و اعراب از ‌آن‌رو اهمیت دارد که موضوع آن تازه است و تألیف مستقل و جامعی در این زمینه صورت نگرفته و همۀ آنچه در این‌باره به نگارش درآمده، از مقالاتی چند درنمی‌گذرد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۱: خط ۴۱:


فصل چهام متضمن مطالعه رابطۀ دولت با اصنافی است که مداخله در امور آنها و هدایت فعالیت‌شان را بر عهده داشت. حسبه برجسته‌ترین دستگاه رسمی در ارتباط مستقیم با تشکیلات اصناف محسوب می‌گردید؛ چنان‌که محتسب بر کار صاحبان صنایع در شهرهای عربی ـ اسلامی نظارت داشت و دستیاران و غلامانی که مهم‌ترین آنها «عریف» بود، او را یاری می‌دادند. این فصل در باب فعالیت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اصناف نیز بحث می‌کند. بررسی و تحقیقی تطبیقی دربارۀ اصناف عربی ـ اسلامی و اتحادیه‌های صنفی اروپا در قرون وسطی به عمل آورده و بین آنها شباهت‌هایی چشمگیر و در عین حال وجوهی از اختلاف نمایان شده است. گفتگوی پایانی دربارۀ بهره‌گیری اصناف از منش‌ها و آیین‌های اهل فتوت است که دستگاه‌های عالی حکومتی به نمایندگی از الناصر بالله خلیفۀ عباسی، به ترویج آنها همت می‌گماردند؛ اصناف در عضوگیری و توسعه و آداب و سنن دنباله‌رو این گروه بوده‌اند. اصناف به همین وضع در جامعۀ عربی ـ اسلامی ادامۀ حیات داد تا اینکه در اواخر قرن نوزدهم به تحلیل رفت و نقش مثبت خود را در تشکیلات صنعتگران و نظارت بر امور آنها از دست داد.<ref> [https://literaturelib.com/books/4778 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
فصل چهام متضمن مطالعه رابطۀ دولت با اصنافی است که مداخله در امور آنها و هدایت فعالیت‌شان را بر عهده داشت. حسبه برجسته‌ترین دستگاه رسمی در ارتباط مستقیم با تشکیلات اصناف محسوب می‌گردید؛ چنان‌که محتسب بر کار صاحبان صنایع در شهرهای عربی ـ اسلامی نظارت داشت و دستیاران و غلامانی که مهم‌ترین آنها «عریف» بود، او را یاری می‌دادند. این فصل در باب فعالیت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اصناف نیز بحث می‌کند. بررسی و تحقیقی تطبیقی دربارۀ اصناف عربی ـ اسلامی و اتحادیه‌های صنفی اروپا در قرون وسطی به عمل آورده و بین آنها شباهت‌هایی چشمگیر و در عین حال وجوهی از اختلاف نمایان شده است. گفتگوی پایانی دربارۀ بهره‌گیری اصناف از منش‌ها و آیین‌های اهل فتوت است که دستگاه‌های عالی حکومتی به نمایندگی از الناصر بالله خلیفۀ عباسی، به ترویج آنها همت می‌گماردند؛ اصناف در عضوگیری و توسعه و آداب و سنن دنباله‌رو این گروه بوده‌اند. اصناف به همین وضع در جامعۀ عربی ـ اسلامی ادامۀ حیات داد تا اینکه در اواخر قرن نوزدهم به تحلیل رفت و نقش مثبت خود را در تشکیلات صنعتگران و نظارت بر امور آنها از دست داد.<ref> [https://literaturelib.com/books/4778 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />