۱۱۶٬۸۶۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدیوان حافظ خودمونیJ1.jpg | عنوان =دیوان حافظ خودمونی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = حافظ، شمسالدین محمد (نویسنده) گرایی، غلامعلی (به کوشش) حسینی، زهراسادات (به کوشش) شمسالدین، مجید (به کوشش) |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان حافظ خودمونی (آسانخوان و آسانفهم)''' به کوشش غلامعلی | '''دیوان حافظ خودمونی (آسانخوان و آسانفهم)''' به کوشش [[گرایی، غلامعلی|غلامعلی گرایی]]، [[حسینی، زهراسادات|زهراسادات حسینی]]، [[شمسالدین، مجید|مجید شمسالدین]]؛ با مقدمه [[حسن ذوالفقاری]]، تلاش این مجموعه از متون ادبی برای آسانخوانی از این نیاز سرچشمه گرفته است. «دیوان حافظ خودمونی» نخستین آنهاست که در این کتاب تقدیم خوانندگان فرهیخته و علاقمندان به زبان و ادب فارسی در هر کجای عالم میشود. مخاطبان این کتاب همۀ ادبدوستان و عامۀ مردم و دانشجویان و غیرفارسیزبانان در اقصای عالم هستند. پسوند «خودمونی» هم گویای این انس دیرینه با این شاعر بلندآوازه است که چون عزیزترین و نزدیکترین کسان، با او راز دل گفته شده و طریق زندگی با او پیموده شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب از چهار بخش قصیدهها، مثنویها، قطعهها، رباعیها تشکیل شده و در پایان کتاب منابع کتاب آمده است. | کتاب از چهار بخش قصیدهها، مثنویها، قطعهها، رباعیها تشکیل شده و در پایان کتاب منابع کتاب آمده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
چرا حافظ، حافظۀ ایرانیهاست؟ چون خواسته و توانسته احساسات و عواطف درونی ما را به درستی نشان دهد و در آیینۀ شعرش بنمایاند؛ هرکسی شعر او را بخواند، قرائت و دریافت خود را دارد. خوانندۀ غربی از شعر حافظ برداشت خود را دارد و انسان شرقی نیز دریافت خود را. رندی حافظ نیز در همین جاست. یکی از وجوه رندی حافظ و راز ابهام شعر قدسی او همین است که ما را دقیقاً بر سر دوراهی قرار میدهد. شعر حافظ چون موم با ذهنیت خواننده درهم میآمیزد تا بتواند از حافظ برداشتی آزاد داشته باشد. بیشک آنان که معشوق حافظ را صرفاً زمینی یا آسمانی پنداشتهاند به خطار رفته و اصل آزادی و رهایی شعر و مخاطبمحوری حافظ را نادیده انگاشتهاند. حافظ شاعر خاص و عام است. مردم در سور و شادی و آیینهای خود آن را میخوانند و با آن فال میگیرند و مثل میزنند و خواص نیز در خلوت و جلوت و گفتار و نوشتار خود به شعر عرشی و قدسی حافظ تأسی میجویند. حافظان موسیقی و آواز ایرانی همواره و بیش از هر شاعر دیگر، شعر شورانگیز او را ترنم کرده و به گوش جان اهل ذوق رساندهاند. کدام شاعر را نشان دارید که تا این پایه بر ذهن و زبان مردم در طول هشت قرن تأثیر گذاشته است. | چرا [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، حافظۀ ایرانیهاست؟ چون خواسته و توانسته احساسات و عواطف درونی ما را به درستی نشان دهد و در آیینۀ شعرش بنمایاند؛ هرکسی شعر او را بخواند، قرائت و دریافت خود را دارد. خوانندۀ غربی از شعر [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] برداشت خود را دارد و انسان شرقی نیز دریافت خود را. رندی حافظ نیز در همین جاست. یکی از وجوه رندی [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و راز ابهام شعر قدسی او همین است که ما را دقیقاً بر سر دوراهی قرار میدهد. شعر [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] چون موم با ذهنیت خواننده درهم میآمیزد تا بتواند از حافظ برداشتی آزاد داشته باشد. بیشک آنان که معشوق [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] را صرفاً زمینی یا آسمانی پنداشتهاند به خطار رفته و اصل آزادی و رهایی شعر و مخاطبمحوری [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] را نادیده انگاشتهاند. [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] شاعر خاص و عام است. مردم در سور و شادی و آیینهای خود آن را میخوانند و با آن فال میگیرند و مثل میزنند و خواص نیز در خلوت و جلوت و گفتار و نوشتار خود به شعر عرشی و قدسی حافظ تأسی میجویند. حافظان موسیقی و آواز ایرانی همواره و بیش از هر شاعر دیگر، شعر شورانگیز او را ترنم کرده و به گوش جان اهل ذوق رساندهاند. کدام شاعر را نشان دارید که تا این پایه بر ذهن و زبان مردم در طول هشت قرن تأثیر گذاشته است. | ||
گنجینۀ ادبی و میراث ماندگار زبان فارسی مزیت هویتی ماست. نسل امروز و فردا باید از این گنج شایگان بهره گیرند تا بتوانند روح خود را تلطیف و زبان خود را فرهیخته و اخلاق را مدار زندگی قرار دهند. متون کهن ادبی برای آنکه بتواند امروزی شود، باید متناسب با فناوریهای روز و نیاز مخاطبان و سطح دانش آن روزآمد شود. شاید یک دلیل کماقبالی مردم و جوانان به متون ادب گرانسنگ فارسی نسبت به گذشته که همگان با این متون مأنوس بودند، این است که سطح عمومی سواد نسبت به گذشته پایینتر آمده و خواندن و درک متون ادبی را مشکل کرده است و از همینرو باید راهکارهایی جست و تدابیری اندیشید تا بتوان متون را آسانخوان و آسانفهم کرد. | گنجینۀ ادبی و میراث ماندگار زبان فارسی مزیت هویتی ماست. نسل امروز و فردا باید از این گنج شایگان بهره گیرند تا بتوانند روح خود را تلطیف و زبان خود را فرهیخته و اخلاق را مدار زندگی قرار دهند. متون کهن ادبی برای آنکه بتواند امروزی شود، باید متناسب با فناوریهای روز و نیاز مخاطبان و سطح دانش آن روزآمد شود. شاید یک دلیل کماقبالی مردم و جوانان به متون ادب گرانسنگ فارسی نسبت به گذشته که همگان با این متون مأنوس بودند، این است که سطح عمومی سواد نسبت به گذشته پایینتر آمده و خواندن و درک متون ادبی را مشکل کرده است و از همینرو باید راهکارهایی جست و تدابیری اندیشید تا بتوان متون را آسانخوان و آسانفهم کرد. |