خدا به روایت قرآن: بررسی ادبی ـ انتقادی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==ساختار==

روش کار مؤلف بدین ترتیب است که با نقل قول عمده‌ای از قرآن کریم آغاز شده و سپس در جریان بحث دربارۀ آن، بخش‌های مرتبطی از کتاب مقدس به صورت گزیده‌تر آورده شده است. خوانش نویسنده از هر دو متن مقدس بر آنچه خدانگاری (تئوگرافی) خوانده می‌شود، تمرکز دارد. کلام (تئولوژی) نوعاً ابزارهای دشوار فلسفه را به کار می‌برد؛ اما خدانگاری به سوی ابزارهای مأنوس‌تر و توصیفی‌تر نقد ادبی و تا اندازه‌ای حتی به سوی ابزارهای شرح‌حال‌نویسی کشیده می‌شود. خدانگاری به جای آنکه بکوشد معنای شخصیت الوهی را با مصطلحات فلسفی بیان کند، به شیوه‌ای فروتنانه‌تر در پی آن است که به همان روش ساده‌ای که همواره می‌توان در صفحات اثری ادبی با شخصیت‌ها دیدار کرد، شخصیت الوهی را ملاقات کند. بنابراین هدف در این کتاب مقدمه‌ای کلی بر قرآن نیست؛ بدیهی است که چنین تعهدی حداقل مستلزم خوانش همۀ قرآن است. پس نتیجۀ این کتاب جستاری در کلام اسلامی که دربارۀ معنای اسمای حسنای نودونه‌گانۀ خدا تأمل ورزد و از آنجا پیش رود، نیست.<ref> [https://literaturelib.com/books/5031 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />