در میان امپراتوری‌ها؛ عرب‌ها، رومیان و ساسانیان در عهد باستان متأخر: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==ساختار==

در فصل پایانی به ارزیابی مباحث مطرح‌شده پرداخته شده است. نویسنده در این فصل نشان می‌دهد اگرچه جفنیان و نصریان هر دو شرکت‌کنندگانی فعال در رابطه‌ای پویا و دوطرفه بودند و توانستند فشارهای تحمیل‌شده از سوی امپراتوران متبوع خود را کنترل کنند، رومیان و ساسانیان به‌ناچار جلوی رشد طولانی‌مدت آنها را گرفتند و هر دو گروه عرب سرانجام مغلوب حوادیث شدند. با این حال ادغام یا اطاعت ناقص آنها مثلاً با عمل‌کردن به عنوان توابع دو امپراتور و مبارزه در جنگ‌های ایشان در حالی که هم‌زمان اهداف خود را نیز دنبال می‌کردند، به آنها حس داشتن هویتی قوی بخشید که عمدتاً از فعالیت‌های سیاسی‌شان مایه می‌گرفت. سرانجام نویسنده نشان می‌دهد گرچه ممکن است جفنیان و نصریان متحدان نظامی مهمی نبوده باشند، اما روشن است که به عنوان افرادی که گاهی در دنیای مذهبی، سیاسی و فرهنگی عهد باستان متأخر مشارکت می‌جستند، نقشی اندک اما مهم درون رشته‌های بی‌شمار درهم‌تنیدۀ قرن ششم و جهان اسلام که بعد از آن شکل گرفت، ایفا می‌نمودند.<ref> [https://literaturelib.com/books/5176 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />