۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR127112J1.jpg | عنوان = تبصرة المبتدي و تذکرة المنتهي | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = خویی، محمود بن احمد (نويسنده) راشدی نیا، اکبر (مصحح) صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق ( نويسنده) |زبان | زبان = فار...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي'''، اثر ابوالحقایق نصیرالدین محمود بن احمد خویی (566-659ق)، کتابی است در باب عرفان نظری که با تحقیق و تصحیح اکبر | '''تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي'''، اثر [[خویی، محمود بن احمد|ابوالحقایق نصیرالدین محمود بن احمد خویی]] (566-659ق)، کتابی است در باب عرفان نظری که با تحقیق و تصحیح [[راشدینیا، اکبر|اکبر راشدینیا]]، منتشر شده است. | ||
ازآنجاکه این کتاب، پیش از این، تحت عنوان | ازآنجاکه این کتاب، پیش از این، تحت عنوان «[[آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)]]»، منسوب به [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|ابوالمعالى محمد بن اسحاق قونوى]]، معروف به [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوى (قونیوی)]] (607-673ق) با تصحیح [[حبیبی، نجفقلی|نجفقلی حبیبی]]، کتابشناسی و معرفی گردیده است، در این نوشتار، به معرفی نسخهای پرداخته شده است که با تصحیح و تحقیق [[راشدینیا، اکبر|اکبر راشدینیا]] و منسوب به [[خویی، محمود بن احمد|ابوالحقایق نصیرالدین محمود بن احمد خویی]]، منتشر شده است. | ||
مقدمه مصحح که در ابتدای کتاب آمده، تحقیقی است پیرامون نویسنده اصلی کتاب. در این مقدمه، به این موضوع اشاره شده است که در مورد انتساب کتاب به نصیرالدین | مقدمه مصحح که در ابتدای کتاب آمده، تحقیقی است پیرامون نویسنده اصلی کتاب. در این مقدمه، به این موضوع اشاره شده است که در مورد انتساب کتاب به [[خویی، محمود بن احمد|نصیرالدین خویی]]، پورفسور [[میکائیل بایرام]] تحقیق جامعی انجام داده و در کتاب مبانی اندیشه تصوف، سه کتاب مهم [[اخی اورن]]، یعنی «تبصرة المبتدي»، «[[مطالع الإيمان]]» و «[[مناهج سیفی]]» را مورد بررسی قرار داده و اثبات میکند که این اثر، از حیث محتوا و نوع نگارش، به خامه یک نفر به رشته تحریر درآمده که [[خویی، محمود بن احمد|نصیرالدین خویی]] است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص12</ref>. | ||
اما حاجی خلیفه کتاب را نوشته صدرالدین قونوی دانسته و اعتراف میکند که در بعضی نسخههای خطی «تبصرة المبتدي»، این اثر از شیخ ناصرالدین محدث دانسته شده است. مصحح، تصحیف نصیرالدین به ناصرالدین یا بالعکس را شایع دانسته و معتقد است در هیچیک از نسخ کهن این رساله، نام صدرالدین قونوی، ذکر نشده است. در بعضی از آنها، مؤلف نصیرالدین خویی است و در بعضی دیگر، نام مؤلف ذکر نشده است. علاوه بر این، وی معتقد است اگر کسی با آثار و مبانی صدرالدین قونوی آشنا باشد، هیچ شباهتی بین آثاری همچون «مفتاح الغيب» و «النصوص» و کتابهایی همچون «تبصرة المبتدي» و... نخواهد یافت<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>. | اما حاجی خلیفه کتاب را نوشته [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوی]] دانسته و اعتراف میکند که در بعضی نسخههای خطی «تبصرة المبتدي»، این اثر از شیخ ناصرالدین محدث دانسته شده است. مصحح، تصحیف نصیرالدین به ناصرالدین یا بالعکس را شایع دانسته و معتقد است در هیچیک از نسخ کهن این رساله، نام [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوی]]، ذکر نشده است. در بعضی از آنها، مؤلف [[خویی، محمود بن احمد|نصیرالدین خویی]] است و در بعضی دیگر، نام مؤلف ذکر نشده است. علاوه بر این، وی معتقد است اگر کسی با آثار و مبانی [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوی]] آشنا باشد، هیچ شباهتی بین آثاری همچون «مفتاح الغيب» و «النصوص» و کتابهایی همچون «تبصرة المبتدي» و... نخواهد یافت<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>. | ||
از کتاب «تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي»، دستنوشتههای متعددی وجود دارد که مصحح 14 نسخه از این کتاب را شناسایی کرده است. در تصحیح اثر حاضر، از دو نسخه کهن - نسخه کتابخانه نورعثمانیه و نسخه حالت افندی – بهجایمانده از «تبصرة المبتدي» استفاده شده است. برای تصحیح متن، سعی شده است نسخه صحیح در متن قرار گرفته و اختلافات برای نسخه نورعثمانیه با رمز «N» و حالت افندی با رمز «H» در پاورقی ذکر گردد<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref>. | از کتاب «تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي»، دستنوشتههای متعددی وجود دارد که مصحح 14 نسخه از این کتاب را شناسایی کرده است. در تصحیح اثر حاضر، از دو نسخه کهن - نسخه کتابخانه نورعثمانیه و نسخه حالت افندی – بهجایمانده از «تبصرة المبتدي» استفاده شده است. برای تصحیح متن، سعی شده است نسخه صحیح در متن قرار گرفته و اختلافات برای نسخه نورعثمانیه با رمز «N» و حالت افندی با رمز «H» در پاورقی ذکر گردد<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref>. |