۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سیره اخلاقی معصومین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وسائل الشيعة' به 'وسائل الشيعة '
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
جز (جایگزینی متن - 'وسائل الشيعة' به 'وسائل الشيعة ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
با توجه به اينكه سيره اخلاقى پيامبر و امامان(ع)، بهترين الگو براى پيروان آنها به شمار مى‌رود؛ چنان‌كه خداوند در سوره احزاب، آيه 21 فرموده‌اند: «رسول خدا، اسوه و مقتداى پسنديده‌اى است» (اين قاعده شامل حال جانشينان برحق وى نيز مى‌شود) و پيامبر اكرم(ص)، خود فرموده‌اند: «بعثت لاتمم مكارم الاخلاق»؛ «من برانگيخته شدم تا مكارم اخلاق را تمام كنم»، مؤلف در اين كتاب، بر اساس آيات و روايات و داستان‌هاى آموزند سعى كرده اخلاق نيكو را براى مخاطبين خويش، در دو بخش فردى و اجتماعى يادآورى كند تا راهكار اخلاقى مناسبى براى پيروان آن حضرات ترسيم كرده باشد. | با توجه به اينكه سيره اخلاقى پيامبر و امامان(ع)، بهترين الگو براى پيروان آنها به شمار مى‌رود؛ چنان‌كه خداوند در سوره احزاب، آيه 21 فرموده‌اند: «رسول خدا، اسوه و مقتداى پسنديده‌اى است» (اين قاعده شامل حال جانشينان برحق وى نيز مى‌شود) و پيامبر اكرم(ص)، خود فرموده‌اند: «بعثت لاتمم مكارم الاخلاق»؛ «من برانگيخته شدم تا مكارم اخلاق را تمام كنم»، مؤلف در اين كتاب، بر اساس آيات و روايات و داستان‌هاى آموزند سعى كرده اخلاق نيكو را براى مخاطبين خويش، در دو بخش فردى و اجتماعى يادآورى كند تا راهكار اخلاقى مناسبى براى پيروان آن حضرات ترسيم كرده باشد. | ||
مؤلف، در اولين بخش كتاب، نخست، «اهتمام به نماز» را مطرح مى‌كند. ايشان در اين بخش، به تبيين نماز مى‌پردازد و نماز را از سه جهت احكام، آداب و اسرار و حقايق مورد بررسى قرار مى‌دهد و مطالبى ذكر مى‌كند، سپس به ذكر داستان‌هايى از نمازگزارن واقعى؛ يعنى حضرات معصومين(ع) مى‌پردازد. در ادامه، به اهميت و جايگاه برپاداشتن نماز اشاره مى‌كند و آن را از اهم واجبات مى‌داند و در اين راستا از روايات و داستان‌هايى نيز بهره مى‌گيرد؛ مثلا در بحبوحه جنگ صفين، اميرالمؤمنين(ع) مراقب خورشيد بود، ابن عباس پرسيد: در پى چه هستيد؟ حضرت فرمودند: منتظر ظهر هستم تا نماز بخوانيم. ابن عباس گفت: ما اينك در حال نبرديم، چه وقت نمازخواندن است؟! حضرت فرمودند: «ما براى چه با اينها مى‌جنگيم؟ جز براى نماز» (وسائل | مؤلف، در اولين بخش كتاب، نخست، «اهتمام به نماز» را مطرح مى‌كند. ايشان در اين بخش، به تبيين نماز مى‌پردازد و نماز را از سه جهت احكام، آداب و اسرار و حقايق مورد بررسى قرار مى‌دهد و مطالبى ذكر مى‌كند، سپس به ذكر داستان‌هايى از نمازگزارن واقعى؛ يعنى حضرات معصومين(ع) مى‌پردازد. در ادامه، به اهميت و جايگاه برپاداشتن نماز اشاره مى‌كند و آن را از اهم واجبات مى‌داند و در اين راستا از روايات و داستان‌هايى نيز بهره مى‌گيرد؛ مثلا در بحبوحه جنگ صفين، اميرالمؤمنين(ع) مراقب خورشيد بود، ابن عباس پرسيد: در پى چه هستيد؟ حضرت فرمودند: منتظر ظهر هستم تا نماز بخوانيم. ابن عباس گفت: ما اينك در حال نبرديم، چه وقت نمازخواندن است؟! حضرت فرمودند: «ما براى چه با اينها مى‌جنگيم؟ جز براى نماز» ([[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] ، ج 3، ص 179). | ||
ايشان به مذمت كسانى كه نماز را سبك مى‌شمارند، مى‌پردازد و در اين باره، به اين حديث از [[امام صادق]](ع) متمسك مى‌شود: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة»؛ «شفاعت ما، نصيب كسى كه نماز را سبك بشمارد، نمى‌شود». | ايشان به مذمت كسانى كه نماز را سبك مى‌شمارند، مى‌پردازد و در اين باره، به اين حديث از [[امام صادق]](ع) متمسك مى‌شود: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفا بالصلاة»؛ «شفاعت ما، نصيب كسى كه نماز را سبك بشمارد، نمى‌شود». | ||