۱۴۶٬۰۰۱
ویرایش
سیرة الشیخ الكبیر أبي عبداللّٰه محمد بن خفیف الشیرازي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۸
، ۱ سپتامبر ۲۰۲۴بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دایره المعارف' به 'دایرةالمعارف') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''سیرة الشیخ الكبیر أبی عبداللّٰه محمد بن خفیف الشیرازی'''، نوشته [[دیلمی، علی بن محمد|ابوالحسن علی بن محمد دیلمی]] -قرن چهارم هجری-(متوفی بعد از 391ق) در سخنان و سیرۀ ابن خفیف است. [[ابن خفیف]] (۳۷۱ق–269ق) -که به شیخالاسلام، شیخ المشایخ و شیخ کبیر شهرت دارد- از مشایخ و عارفان قرن سوم و چهارم هجری، بنیانگذار سلسله خفیفیه و از فقیهان شافعی به شمار میآید. | '''سیرة الشیخ الكبیر أبی عبداللّٰه محمد بن خفیف الشیرازی'''، نوشته [[دیلمی، علی بن محمد|ابوالحسن علی بن محمد دیلمی]] -قرن چهارم هجری-(متوفی بعد از 391ق) در سخنان و سیرۀ ابن خفیف است. [[ابن خفیف شیرازی، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] (۳۷۱ق–269ق) -که به شیخالاسلام، شیخ المشایخ و شیخ کبیر شهرت دارد- از مشایخ و عارفان قرن سوم و چهارم هجری، بنیانگذار سلسله خفیفیه و از فقیهان شافعی به شمار میآید. | ||
این کتاب توسط [[دیلمی، علی بن محمد|ابوالحسن علی بن محمد دیلمی]] از شاگردان [[ابن خفیف]] درباره وی نوشته شده است که چهار قرن بعد به اشارت اتابک فارس به دست [[ابن جنید شیرازی، یحیی بن جنید|رکنالدین یحیی بن جنید شیرازی]] به فارسی برگردان شده است. <ref>ر.ک:ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا ص 44</ref> سپس، چونکه نسخۀ اصلی گم شده بوده است، [[دسوقی شتا، ابراهیم|ابراهیم دسوقی شتا]] از روی نسخه فارسی آن به عربی برگردانده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 0</ref> | این کتاب توسط [[دیلمی، علی بن محمد|ابوالحسن علی بن محمد دیلمی]] از شاگردان [[ابن خفیف شیرازی، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] درباره وی نوشته شده است که چهار قرن بعد به اشارت اتابک فارس به دست [[ابن جنید شیرازی، یحیی بن جنید|رکنالدین یحیی بن جنید شیرازی]] به فارسی برگردان شده است. <ref>ر.ک:ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا ص 44</ref> سپس، چونکه نسخۀ اصلی گم شده بوده است، [[دسوقی شتا، ابراهیم|ابراهیم دسوقی شتا]] از روی نسخه فارسی آن به عربی برگردانده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 0</ref> | ||
این کتاب توسط شاگرد [[ابن خفیف]] در سیزده باب و تعدادی ملحقات، زندگینامه ابن خفیف، احوال، مجاهدات، مسافرتها، مشایخ وی در مکه، مدینه، عراق، فارس، شرح خوابها، کرامات، آثار و سخنان وی را دربردارد؛ | این کتاب توسط شاگرد [[ابن خفیف شیرازی، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] در سیزده باب و تعدادی ملحقات، زندگینامه ابن خفیف، احوال، مجاهدات، مسافرتها، مشایخ وی در مکه، مدینه، عراق، فارس، شرح خوابها، کرامات، آثار و سخنان وی را دربردارد؛ | ||
گفتارهایی از او دربارهٔ ایمان، رجا، یقین، صبر، رضا، فقر، حیرت، مشاهده، ارادت، تصوف و صوفی، خوف و مراقبه و دیگر موضوعات عرفانی نقل شده است. | گفتارهایی از او دربارهٔ ایمان، رجا، یقین، صبر، رضا، فقر، حیرت، مشاهده، ارادت، تصوف و صوفی، خوف و مراقبه و دیگر موضوعات عرفانی نقل شده است. | ||
عرفان [[ابن خفیف]] از لحاظ عملی با زهد و ریاضت و در عین حال التزام تمام به احکام و فرایض دینی همراه بوده است و از لحاظ نظری و فکری اساس آن بر تطبیق طریقت با شریعت قرار داشته است. اهتمام او به حدیث چنین بود که از دوران نوجوانی، به سماع و گردآوری حدیث شوق بسیار داشت. او هر شب ۴۰ حدیث مینوشت. وی در آرا و اعمال صوفیانه روشی معتدل داشت: «رخصت جستن و قبول تأویلات»، شطحگویی و برخی حرکات مغایر با احکام دینی را که نزد گروهی از صوفیه دیده میشد، مردود و نادرست میشمرد.<ref>ر.ک: مجتبایی، فتح الله، ص 436</ref> | عرفان [[ابن خفیف شیرازی، محمد بن خفیف|ابن خفیف]] از لحاظ عملی با زهد و ریاضت و در عین حال التزام تمام به احکام و فرایض دینی همراه بوده است و از لحاظ نظری و فکری اساس آن بر تطبیق طریقت با شریعت قرار داشته است. اهتمام او به حدیث چنین بود که از دوران نوجوانی، به سماع و گردآوری حدیث شوق بسیار داشت. او هر شب ۴۰ حدیث مینوشت. وی در آرا و اعمال صوفیانه روشی معتدل داشت: «رخصت جستن و قبول تأویلات»، شطحگویی و برخی حرکات مغایر با احکام دینی را که نزد گروهی از صوفیه دیده میشد، مردود و نادرست میشمرد.<ref>ر.ک: مجتبایی، فتح الله، ص 436</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||