پرش به محتوا

قوائم الأنوار و طوالع الأسرار در روش سیر و سلوک: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR116427J1.jpg | عنوان = قوائم الأنوار و طوالع الأسرار در روش سیر و سلوک | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی (نويسنده) محمودی، خیرالله (مصحح) نیری، محمد یوسف ( م...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
''' قوائم الأنوار و طوالع الأسرار '''، اثر میرزا ابوالقاسم حسینی شریفی ذهبی (1215-1286ق)، معروف به میرزابابا و متخلص به راز شیرازی، یکی از آثار برجسته‌ عرفان‌ شیعی‌ و مشتمل بر دستورهای سیر وسلوک برای سالکان طریق الهی است. کتاب با مقدمه، تصحیح و توضیح خیرالله محمودی منتشر شده است.
''' قوائم الأنوار و طوالع الأسرار '''، اثر [[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزا ابوالقاسم حسینی شریفی ذهبی]] (1215-1286ق)، معروف به [[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزابابا]] و متخلص به راز شیرازی، یکی از آثار برجسته‌ عرفان‌ شیعی‌ و مشتمل بر دستورهای سیر وسلوک برای سالکان طریق الهی است. کتاب با مقدمه، تصحیح و توضیح [[محمودی، خیرالله|خیرالله محمودی]] منتشر شده است.


نام اولیه کتاب‌، «شرائط‌ الطريقة‌ و معارف الحقيقة» بوده است که مؤلف بعد از نوشتن چند برگ‌، با‌ الهام، نام آن را به قوائم الأنوار و طوالع الأسرار تغییر می‌دهد. وی می‌گوید: پس‌ ای‌ سالک‌ سبیل الهی، بدان که از محاسن این رساله شریف آن است که‌ در‌ اول‌ رساله نام گذاردم آن را از جانب خود به شرائط‌ الطريقة‌ و معارف الحقيقة و پس‌ از‌ نوشتن‌ چند برگ آن باطناً از سروش غیبی مأمور شدم که نام گذارم آن را‌ به‌ قوائم الأنوار و طوالع الأسرار<ref>ر.ک: محمودی، خیرالله، ص115-116</ref>‏.
نام اولیه کتاب‌، «شرائط‌ الطريقة‌ و معارف الحقيقة» بوده است که مؤلف بعد از نوشتن چند برگ‌، با‌ الهام، نام آن را به قوائم الأنوار و طوالع الأسرار تغییر می‌دهد. وی می‌گوید: پس‌ ای‌ سالک‌ سبیل الهی، بدان که از محاسن این رساله شریف آن است که‌ در‌ اول‌ رساله نام گذاردم آن را از جانب خود به شرائط‌ الطريقة‌ و معارف الحقيقة و پس‌ از‌ نوشتن‌ چند برگ آن باطناً از سروش غیبی مأمور شدم که نام گذارم آن را‌ به‌ قوائم الأنوار و طوالع الأسرار<ref>ر.ک: محمودی، خیرالله، ص115-116</ref>‏.
خط ۳۲: خط ۳۲:
این رساله در حقیقت دستورالعمل سلوکی است برای سالکان طریق الهی که سالک با عمل کردن به دستورهای مندرج در آن، به سرمنزل مقصود خواهد رسید. راز، کتاب قوائم الأنوار را در سال 1282ق، در سن هفتادسالگی تألیف کرده است.
این رساله در حقیقت دستورالعمل سلوکی است برای سالکان طریق الهی که سالک با عمل کردن به دستورهای مندرج در آن، به سرمنزل مقصود خواهد رسید. راز، کتاب قوائم الأنوار را در سال 1282ق، در سن هفتادسالگی تألیف کرده است.


میرزابابا در سفری که به مشهد مقدس می‌کند، در تهران با جمعی از طلاب و سالکان طریق الی الله ملاقات می‌کند و چون درمی‌یابد که این افراد تشنه حقیقت می‌باشند، به خواهش جمعی از آنها اقدام به تألیف قوائم الأنوار می‌کند، تا دستورالعملی برای سالکان و طلاب طریقت الهی باشد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص36-37</ref>‏.
[[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزابابا]] در سفری که به مشهد مقدس می‌کند، در تهران با جمعی از طلاب و سالکان طریق الی الله ملاقات می‌کند و چون درمی‌یابد که این افراد تشنه حقیقت می‌باشند، به خواهش جمعی از آنها اقدام به تألیف قوائم الأنوار می‌کند، تا دستورالعملی برای سالکان و طلاب طریقت الهی باشد<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص36-37</ref>‏.


کتاب‌ دارای یک مقدمه و سه شطر و یک خاتمه است. راز شیرازی در‌ بیان‌ مطالب‌ بعد از طرح‌ موضوع‌ و توضیح درباره آن، آیات‌ متعددی‌ از قرآن را به‌عنوان سند ذکر می‌کند و به نقل احادیث درباره آن موضوع‌ می‌پردازد، سپس ریاضات و مجاهدات سلوکی خود‌ و دیگر‌ عرفا را‌ به‌عنوان‌ شاهد ذکر می‌کند‌. وی برای شرح مطالب خود از اشعار شاعران پارسی‌گو مثل حافظ، مولوی، سنایی، سعدی‌، شبستری‌ و به‌ویژه از مثنوی سبع‌ المثانی‌ نجیب‌الدین‌ رضا‌ جوهری‌ استفاده می‌کند<ref>ر.ک: محمودی، خیرالله، ص116</ref>.‏
کتاب‌ دارای یک مقدمه و سه شطر و یک خاتمه است. راز شیرازی در‌ بیان‌ مطالب‌ بعد از طرح‌ موضوع‌ و توضیح درباره آن، آیات‌ متعددی‌ از قرآن را به‌عنوان سند ذکر می‌کند و به نقل احادیث درباره آن موضوع‌ می‌پردازد، سپس ریاضات و مجاهدات سلوکی خود‌ و دیگر‌ عرفا را‌ به‌عنوان‌ شاهد ذکر می‌کند‌. وی برای شرح مطالب خود از اشعار شاعران پارسی‌گو مثل [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]]، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی‌]]، [[شبستری، محمود|شبستری‌]] و به‌ویژه از مثنوی سبع‌ المثانی‌ نجیب‌الدین‌ رضا‌ جوهری‌ استفاده می‌کند<ref>ر.ک: محمودی، خیرالله، ص116</ref>.‏


==پانویس==
==پانویس==