۱۲۲٬۱۷۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهلبیت') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
خوانندهی محترم، از این حدیث گران سنگ توشهی گران بهایی بر می دارد و از صدف کتاب، مرواریدهای درخشانی از کلام آن امام همام علیهالسلام صید می کند. اما مزیت دوم آن، آشنایی بیشترِ خوانندگان با [[امام حسن علیهالسلام|حضرت امام حسن مجتبی علیهالسلام]] از طریق مطالعهی احادیث به یادگار مانده از ایشان است؛ زیرا متأسفانه در میان پنج تن آل عبا، [[امام حسن علیهالسلام|امام مجتبی علیهالسلام]] کمتر در کانون توجه شیعیان و محبّان اهلبیت علیهمالسلام بوده است. | خوانندهی محترم، از این حدیث گران سنگ توشهی گران بهایی بر می دارد و از صدف کتاب، مرواریدهای درخشانی از کلام آن امام همام علیهالسلام صید می کند. اما مزیت دوم آن، آشنایی بیشترِ خوانندگان با [[امام حسن علیهالسلام|حضرت امام حسن مجتبی علیهالسلام]] از طریق مطالعهی احادیث به یادگار مانده از ایشان است؛ زیرا متأسفانه در میان پنج تن آل عبا، [[امام حسن علیهالسلام|امام مجتبی علیهالسلام]] کمتر در کانون توجه شیعیان و محبّان اهلبیت علیهمالسلام بوده است. | ||
این نوشتار تلاشی صادقانه، اما ناچیز، در جهت معرفی یکی از آن بیانات شاخص و شرح یکی از تأثیرگذارترین سخنان سبط اکبر پیامبر خدا صلی الله علیه وآله و دومین امام شیعیان، [[امام حسن علیهالسلام|امام حسن مجتبی علیهالسلام]] است. این سخن دلنشین در توصیف ویژگیهای انسان وارسته و پارسا و الهی است و کلیدهایی به جویندگان هدایت، برای زندگی انسانی و الهی به دست میدهد. آنگاه به دلیل برادر دانستن این چنین شخصی از سوی آن امام بزرگوار که سمبل حلم و رأفت و کرم و بخشش بود، در مطلع سخن؛ و کریمه توصیف کردن سجایای اخلاقی او، در پایان سخن، اخلاق کریمانه، در پرتو کلام [[امام حسن علیهالسلام|امام حسن مجتبی علیهالسلام]] نامیده شد. باشد که از این سخن نورانی، نورانیت برگیریم و با عمل به بندبند آن به مقام برادری با آن امام همام دست یابیم و روش و شیوة زندگی خود را بر مبنای الگویی که در این حدیث گرانسنگ و دیگر احادیث نورانی پیشوایان دینی تبیین شده قرار دهیم. هدف دیگر نگارندة این اثر کوچک، آشنایی بیشتر شیفتگان | این نوشتار تلاشی صادقانه، اما ناچیز، در جهت معرفی یکی از آن بیانات شاخص و شرح یکی از تأثیرگذارترین سخنان سبط اکبر پیامبر خدا صلی الله علیه وآله و دومین امام شیعیان، [[امام حسن علیهالسلام|امام حسن مجتبی علیهالسلام]] است. این سخن دلنشین در توصیف ویژگیهای انسان وارسته و پارسا و الهی است و کلیدهایی به جویندگان هدایت، برای زندگی انسانی و الهی به دست میدهد. آنگاه به دلیل برادر دانستن این چنین شخصی از سوی آن امام بزرگوار که سمبل حلم و رأفت و کرم و بخشش بود، در مطلع سخن؛ و کریمه توصیف کردن سجایای اخلاقی او، در پایان سخن، اخلاق کریمانه، در پرتو کلام [[امام حسن علیهالسلام|امام حسن مجتبی علیهالسلام]] نامیده شد. باشد که از این سخن نورانی، نورانیت برگیریم و با عمل به بندبند آن به مقام برادری با آن امام همام دست یابیم و روش و شیوة زندگی خود را بر مبنای الگویی که در این حدیث گرانسنگ و دیگر احادیث نورانی پیشوایان دینی تبیین شده قرار دهیم. هدف دیگر نگارندة این اثر کوچک، آشنایی بیشتر شیفتگان اهلبیت علیهمالسلام با [[امام حسن علیهالسلام|امام حسن مجتبی علیهالسلام]] بوده است که بهحق میتوان ادعا کرد که حضرتش در بین پنج تن آل عبا علیهمالسلام غریبترین است.<ref> [https://hadith.net/post/45400 ر.ک: پایگاه اطلاعرسانی حدیث شیعه (حدیث نت)]</ref> | ||