ابن امير حاج، ابو جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

آن‌چه از آثار خطى وی مى‌شناسیم عبارت است از: [[الآیات الباهرات في معجزات النبي‌(ص‌) و الائمة الهداة(ع)]]، که آن را برای [[سید نصرالله بن حسین حائری مدرس]] (استاد خود) به نظم درآورده است. نسخه‌ای ناقص از این کتاب در کتابخانه شخصى محمدعلى خوانساری موجود بوده است؛ أرجوزة في تاریخ المعصومین الأربعةعشر، که به گفته آقابزرگ، ضمن مجموعه‌ای در خزانه کتب آل عیسى عطار در بغداد موجود بوده و خود او آن را دیده است‌. این کتاب با عنوان منظومة في تواریخ الائمة‌(ع‌) نیز یاد شده است‌؛ تاریخ نورالباری‌، دیوان شعری است در تاریخ اهل بیت که آن را بعد از کتاب الآیات الباهرات در اواخر عمر در 1177ق سروده و در پایان آن ارجوزه‌ای راجع به سلسله نسب فخری‌زاده آورده است‌. نسخه‌ای از آن در مکتبه شیخ محمد سماوی موجود است و آقابزرگ آن را دیده و نوشته است که گویا به خط خود ناظم است‌. وی در مقدمه مآثر، خود را «شاعر آل رسول‌الله‌» خوانده است؛ مآثر آباءِ خاتم الأنبیاء که درباره معرفى نیاکان پیامبر(ص‌) است نسبت آن حضرت را با 49 واسطه به حضرت آدم رسانده است‌. نسخه‌ای از این کتاب به خط ابوالقاسم شریف اصفهانى مازندرانى در 1271ق به شماره 6225 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است‌؛ نفثات المصدور، که نسخه‌ای از آن در کتابخانه محمد سماوی محفوظ است.<ref>ر.ک: رفیعى، على، ج3، ص40 </ref>