پرش به محتوا

ثارالله: خون حسین علیه‌السلام در رگهای اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت'
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ')
جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت')
 
خط ۳۶: خط ۳۶:
در فصل اوّل کتاب از شخصیّت امام حسین سخن رفته و در فصل دوم گزارشی از کتابهای مقتل ارائه شده است. فصل سوم، که مفصّل‌تر از دیگر فصلهاست، در بارۀ قیام عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و یاران اوست. و سرانجام در فصل چهارم به رثا و سوگواری پرداخته شده است.
در فصل اوّل کتاب از شخصیّت امام حسین سخن رفته و در فصل دوم گزارشی از کتابهای مقتل ارائه شده است. فصل سوم، که مفصّل‌تر از دیگر فصلهاست، در بارۀ قیام عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و یاران اوست. و سرانجام در فصل چهارم به رثا و سوگواری پرداخته شده است.


پاره‌اى از مطالب کتاب عبارت است از: معنى جملۀ «کل یومٍ عاشوراء وکل ارض کربلاء» (ص٣٨-٣٩)، وجه تسمیۀ امام حسین(ع) به ابوعبدالله (ص٢٧)، جامعیّت امام و جمع همۀ ارزشها در وجود او (ص60 - 61)، امام و فتوحات خلفا (ص 74)، دفاع از کتاب [[الملهوف علی قتلی الطفوف|لهوف ابن طاووس]] در برابر خُرده‌گیرى [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدّث نورى]] بر آن (ص٩٣-٩۴)، علّت خودداری مسلم بن عقیل از ترور ابن زیاد (ص١٢٣-١٢۴)، شهدای کوفه(ص١٢۴- ١٢۶)، بی‌اساس بودن این مطلب که شُریح فتوا به قتل امام حسین(ع) داده بود(ص126)، بى‌اساس بودن این مطلب که امام حسین(ع)احرام حج رابه عمرۀ مفرده تبدیل کرد و اثبات اینکه امام، مُحرم به احرام عمرۀ مفرده بود و اساساً مُحرم به احرام حج نشده بود (ص١٣٧ - ١٣٩)، امام حسین(ع) ومصادرۀ اموال یزید (ص146- 147)، علل مهلت خواستن امام حسین در روز تاسوعا (ص ١٨٠ - ١٨١)، امام واجازۀ بازگشت به اصحاب (ص ١٨۶-١٨٧)، ریختن خون امام برای نزدیک شدن به خدا!(ص٢٠٩ - ٢١٠)، روشن کردن موارد خلط افرادی که در کربلا به نام عون بودند(ص ٢۶١ - ٢۶٢)، نادرست بودن این سخن که اهل بیت امام حسین(ع) را، غیر از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]، بر شتران بدون محمل سوار کردند. (ص ٢٨١ - ٢٨٢)، محلّ دفن سر امام(ص٢٩٢)، چگونگی بیان زبان حال. (ص ٢٩٩ - ٣٠٠).<ref> اسفندیاری، محمد، ص281-282</ref>
پاره‌اى از مطالب کتاب عبارت است از: معنى جملۀ «کل یومٍ عاشوراء وکل ارض کربلاء» (ص٣٨-٣٩)، وجه تسمیۀ امام حسین(ع) به ابوعبدالله (ص٢٧)، جامعیّت امام و جمع همۀ ارزشها در وجود او (ص60 - 61)، امام و فتوحات خلفا (ص 74)، دفاع از کتاب [[الملهوف علی قتلی الطفوف|لهوف ابن طاووس]] در برابر خُرده‌گیرى [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدّث نورى]] بر آن (ص٩٣-٩۴)، علّت خودداری مسلم بن عقیل از ترور ابن زیاد (ص١٢٣-١٢۴)، شهدای کوفه(ص١٢۴- ١٢۶)، بی‌اساس بودن این مطلب که شُریح فتوا به قتل امام حسین(ع) داده بود(ص126)، بى‌اساس بودن این مطلب که امام حسین(ع)احرام حج رابه عمرۀ مفرده تبدیل کرد و اثبات اینکه امام، مُحرم به احرام عمرۀ مفرده بود و اساساً مُحرم به احرام حج نشده بود (ص١٣٧ - ١٣٩)، امام حسین(ع) ومصادرۀ اموال یزید (ص146- 147)، علل مهلت خواستن امام حسین در روز تاسوعا (ص ١٨٠ - ١٨١)، امام واجازۀ بازگشت به اصحاب (ص ١٨۶-١٨٧)، ریختن خون امام برای نزدیک شدن به خدا!(ص٢٠٩ - ٢١٠)، روشن کردن موارد خلط افرادی که در کربلا به نام عون بودند(ص ٢۶١ - ٢۶٢)، نادرست بودن این سخن که اهل‌بیت امام حسین(ع) را، غیر از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]، بر شتران بدون محمل سوار کردند. (ص ٢٨١ - ٢٨٢)، محلّ دفن سر امام(ص٢٩٢)، چگونگی بیان زبان حال. (ص ٢٩٩ - ٣٠٠).<ref> اسفندیاری، محمد، ص281-282</ref>