۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
معمولا در هر سلک، آنجا که جنبه پند و اندرز و نصیحت دارد، مؤلف مطلب خود را به شیوه عرفای قرون ششم و هفتم ایران، چون [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلی فسایی]] و [[نسفی، عزیزالدین بن محمد|عزیز نسفی]]، به‌صورت خطاب و با عبارت «عزیز من» و هرکجا که داستان یا حکایتی می‌آورد، مقصود خود را با «بشنو بشنو» شروع می‌کند. هر سلک غالباً با عبارتی از قبیل «بباید دانست...» آغاز می‌شود و پایان هر سلک هم با دو بیت شعر که از خود مؤلف است، تحت عنوان «قطعه»، خاتمه می‌یابد. این اشعار پایانی سلک‌ها و نیز اشعاری که از خود نخشبی در مقدمه آمده است، به‌طور کلی، سست و گاهی درک مفهوم آنها مشکل است. به عنوان نمونه: | معمولا در هر سلک، آنجا که جنبه پند و اندرز و نصیحت دارد، مؤلف مطلب خود را به شیوه عرفای قرون ششم و هفتم ایران، چون [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلی فسایی]] و [[نسفی، عزیزالدین بن محمد|عزیز نسفی]]، به‌صورت خطاب و با عبارت «عزیز من» و هرکجا که داستان یا حکایتی می‌آورد، مقصود خود را با «بشنو بشنو» شروع می‌کند. هر سلک غالباً با عبارتی از قبیل «بباید دانست...» آغاز می‌شود و پایان هر سلک هم با دو بیت شعر که از خود مؤلف است، تحت عنوان «قطعه»، خاتمه می‌یابد. این اشعار پایانی سلک‌ها و نیز اشعاری که از خود نخشبی در مقدمه آمده است، به‌طور کلی، سست و گاهی درک مفهوم آنها مشکل است. به عنوان نمونه: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''نخشبی نیک غافلی از دین''|2=''وان که در تحت چرخ فیروزه است''}} | |||
{{ب|''نیست از غفلتی برون، آری''|2='' غفلت آدمی نه امروزه است''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
یا این ابیات: | یا این ابیات: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''مردم از نفس جموحی ساده به''|2=''نفس سرکش را ریاضت داده به''}} | |||
{{ب|''آن که درویش زو نمد خواهد''|2=''گرچه شاه است زو مدد خواهد''<ref>همان،صفحه سی‌ام- سی‌ویکم</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||