كشف الأوهام في حلية شرب الغلیان في شهر الصيام: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

كشف الأوهام في حلية شرب الغلیان في شهر الصيام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۵

۲٬۰۰۵ بایت اضافه‌شده ، ۱۶ ژوئن

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۱۲

ویرایش

@@ خط ۳۴: / خط ۳۴: @@
 پس از این ماجرا، وی در دفاع از خود و رد اشکالات وارده، رساله‌ای نوشت با نام کشف الاوهام و جواب ایرادات و اشکالات را داد و ضمناً دیدگاه خود را شرح داد. البته وی در این رساله ضمن مباحث فقهی، به آنچه بر او رفته از سختی‌ها، مشکلات و سرزنش‌ها پرداخته و بخش زیادی از رساله او به گلایه از اوضاع اجتماعی و ... گذشته است. این رساله جذاب، سرنوشت یک بحث فقهی و تأثیر آن را در جامعه بیان می‌کند.<ref> [https://historylib.com/books/2719 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
+== گزارش محتوا ==
+آنچه در «کشف الاوهام» مطرح شده، به طور خلاصه چنین است:
+بحث اول: در بیان پاره‏ای از قواعد و امور که مدخلیّت در فهم حکم این مسئله دارد.
+مبحث دویم: در بیان اوهامی که در این مقام نموده‏اند و به آنها تمسّک کرده‏اند در مقام اختلال فتوی به جواز.
+وهم اوّل: از آنها وهمی است که جماعتی کرده‏اند و حکم به حرمت را به سبب آن از قطعیّات دانسته‏اند، و آن این است که دود غلیان از مأکولات و کشیدن آن از افراد اکل است؛ بلکه اعتبار در هر یک موجود است.
+وهم دویم: این است که کشیدن غلیان از شرب است؛ چه عربان گویند: اشرب النّارجیل ونحو ذلک و اصل در استعمال حقیقت است، پس بایست که این اطلاق، اطلاق حقیقی باشد.
+وهم سیم: این است که سیره شیعیان بلکه مسلمانان جاری شده است به ترک کشیدن غلیان در ماه رمضان.
+وهم چهارم: این است که دود غلیان از دخان غلیظ است و دخان غلیظ را جماعتی از متأخّرین از مبطلات صوم می‏دانند.
+وهم پنجم: تمسّک به قاعده اشتغال است.
+وهم ششم: این است که هرگاه کسی غلیان بکشد عرفاً نمی‏گویند که این شخص روزه‏دار است، بلکه می‏گویند: این مرد صائم نیست و سلب صوم از این موضوع می‏کنند و این عمل را روزه نمی‏دانند.
+بحث سیم: در بیان ادلّه اصل مطلب است که جواز کشیدن غلیان عمداً در نهار شهر رمضان و عدم بطلان صوم بسبب آن.
 ==پانويس ==