پرش به محتوا

تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR24474J1.jpg | عنوان = تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = انصاری، عبد الرحمن (نويسنده) مطوی، محمد عروسی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف8ت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب'''، نوشته شاعر و نسب‌شناس قرن دوازدهم هجری قمری، [[عبدالرحمن بن عبدالکریم انصاری خزرجی]]، معروف به [[عبدالرحمن انصاری]] (1124- 1197ق)، فرهنگ‌نامه‌ای است که تبارنامه بسیاری از اهالی مدینه را از آغاز تا زمان نگارنده بیان می‌کند. نویسنده، داستان‌نویس و سیاستمدار تونسی معاصر، [[محمد عروسی مطوی]] (1920-2005م)، این اثر را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نویسنده و کتابش و مشخصات نسخه‌های خطی و روش تصحیح خودش را شناسانده است.
'''تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب'''، نوشته شاعر و نسب‌شناس قرن دوازدهم هجری قمری، [[انصاری، عبد الرحمن|عبدالرحمن بن عبدالکریم انصاری خزرجی]]، معروف به [[انصاری، عبد الرحمن|عبدالرحمن انصاری]] (1124- 1197ق)، فرهنگ‌نامه‌ای است که تبارنامه بسیاری از اهالی مدینه را از آغاز تا زمان نگارنده بیان می‌کند. نویسنده، داستان‌نویس و سیاستمدار تونسی معاصر، [[عروسی مطوی، محمد|محمد عروسی مطوی]] (1920-2005م)، این اثر را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نویسنده و کتابش و مشخصات نسخه‌های خطی و روش تصحیح خودش را شناسانده است.


==هدف و روش==
==هدف و روش==
* [[عبدالرحمن انصاری]] با تأکید بر آنکه من از آغاز جوانی، به نسب‌شناسی علاقه داشتم و به مطالعه کتاب‌های انساب می‌پرداختم و با یاران در این زمینه گفتگو می‌کردم تا آنکه معلومات بسیاری یافتم، افزوده است:
* [[انصاری، عبد الرحمن|عبدالرحمن انصاری]] با تأکید بر آنکه من از آغاز جوانی، به نسب‌شناسی علاقه داشتم و به مطالعه کتاب‌های انساب می‌پرداختم و با یاران در این زمینه گفتگو می‌کردم تا آنکه معلومات بسیاری یافتم، افزوده است:
* از خدای کریم خیر طلبیدم تا این کتاب را تألیف کنم و آن را متوسط بین اطناب و ایجاز و مخصوص بیان نسب‌های اهالی مدینه منوره قرار دادم؛ کسانی که از زمان تاریخ نگارش این اثر موجود هستند و همچنین به بیشتر پدران و مادران و نیاکان و فرزندان و نوادگان نیز به‌شکل اختصار پرداختم و بسیاری از فواید و القاب و آداب را در آن آوردم تا موعظه و تذکری سودمند برای خودم و دیگران باشد و بر اساس حروف تهجی منظمش کردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص2-3</ref>.
* از خدای کریم خیر طلبیدم تا این کتاب را تألیف کنم و آن را متوسط بین اطناب و ایجاز و مخصوص بیان نسب‌های اهالی مدینه منوره قرار دادم؛ کسانی که از زمان تاریخ نگارش این اثر موجود هستند و همچنین به بیشتر پدران و مادران و نیاکان و فرزندان و نوادگان نیز به‌شکل اختصار پرداختم و بسیاری از فواید و القاب و آداب را در آن آوردم تا موعظه و تذکری سودمند برای خودم و دیگران باشد و بر اساس حروف تهجی منظمش کردم<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص2-3</ref>.
* [[محمد عروسی مطوی]] با اشاره به اهمیت مدینه منوره و اهتمام مسلمانان به «مدینه‌شناسی»، افزوده است: کتاب حاضر از بهترین و سودمندترین آثار در این موضوع است؛ زیرا جایگاه تمدنی مدینه را نشان می‌دهد و فقط کتاب تبارشناسی نیست، بلکه به ترسیم اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مدینه در قرن دوازدهم هجری نیز می‌پردازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ه ‍- و</ref>.
* [[عروسی مطوی، محمد|محمد عروسی مطوی]] با اشاره به اهمیت مدینه منوره و اهتمام مسلمانان به «مدینه‌شناسی»، افزوده است: کتاب حاضر از بهترین و سودمندترین آثار در این موضوع است؛ زیرا جایگاه تمدنی مدینه را نشان می‌دهد و فقط کتاب تبارشناسی نیست، بلکه به ترسیم اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مدینه در قرن دوازدهم هجری نیز می‌پردازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ه ‍- و</ref>.


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
خط ۳۶: خط ۳۶:


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* «بيت الكردي»: نسبت به «کرد» (کوهی بزرگ) دارد که مشهور است و بسیاری از مردمان مدینه منوره منسوب به آن هستند. مشهورترین آنها «شیخ یوسف کردی»، نایب امامان شافعی در حضرت نبوی(ص) است که سال 1120ق، وارد مدینه شد و مردی عالم و عامل بود و در مسجد نبوی(ص) فقه شافعی تدریس می‌کرد...<ref>ر.ک: همان، ص407</ref>.
* «بيت الكردي»: نسبت به «کرد» (کوهی بزرگ) دارد که مشهور است و بسیاری از مردمان مدینه منوره منسوب به آن هستند. مشهورترین آنها «شیخ [[یوسف کردی]]»، نایب امامان شافعی در حضرت نبوی(ص) است که سال 1120ق، وارد مدینه شد و مردی عالم و عامل بود و در مسجد نبوی(ص) فقه شافعی تدریس می‌کرد...<ref>ر.ک: همان، ص407</ref>.


==پانویس==
==پانویس==