۱۰۶٬۱۲۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ش' به ' میش') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می گ' به ' میگ') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
به هر تقدیر کتابچهی حاضر در راستای همان چاپ و نشر رسالههای فتوت و قلندری است که تاکنون نویسنده انجام داده است و تأثیرپذریری دو طریقت صفویه و رفاعیه را از فتوت و قلندری به روشنی نشان میدهد. طرفه آنکه هردو رساله با بحث دربارهی هشت مقام آغاز گردیده است که نمونههای آن را در فتوت نامهها و رسائل خاکساریه میتوان ملاحظه کرد. رسالهی نخست که دربارهی صفویه است، به صراحت تشیع را مذهب برحق میداند و ماجرای غدیرخم را به همان صورت افسانه آمیز که در فتوت نامههای آمده است، شرح میدهد و آن ماجرای تاریخی را به افسانهی کمر بستن پیامبر(ص) [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] را، و کمربستن [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] هفده تن را که نخستین آنان سلمان فارسی است، پیوند میدهد. نویسندهی رساله، دوازده امام شیعیان را نام می برد و میکوشد بین مشایخ تصوف و ائمهی اطهار(ع) ارتباط و پیوند برقرار کند. رساله حال و هوای دوران صفویه را دارد و قویا پادشاهان و سادات صفوی را تکریم میکند. | به هر تقدیر کتابچهی حاضر در راستای همان چاپ و نشر رسالههای فتوت و قلندری است که تاکنون نویسنده انجام داده است و تأثیرپذریری دو طریقت صفویه و رفاعیه را از فتوت و قلندری به روشنی نشان میدهد. طرفه آنکه هردو رساله با بحث دربارهی هشت مقام آغاز گردیده است که نمونههای آن را در فتوت نامهها و رسائل خاکساریه میتوان ملاحظه کرد. رسالهی نخست که دربارهی صفویه است، به صراحت تشیع را مذهب برحق میداند و ماجرای غدیرخم را به همان صورت افسانه آمیز که در فتوت نامههای آمده است، شرح میدهد و آن ماجرای تاریخی را به افسانهی کمر بستن پیامبر(ص) [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] را، و کمربستن [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] هفده تن را که نخستین آنان سلمان فارسی است، پیوند میدهد. نویسندهی رساله، دوازده امام شیعیان را نام می برد و میکوشد بین مشایخ تصوف و ائمهی اطهار(ع) ارتباط و پیوند برقرار کند. رساله حال و هوای دوران صفویه را دارد و قویا پادشاهان و سادات صفوی را تکریم میکند. | ||
رسالهی دوم به صراحت | رسالهی دوم به صراحت میگوید که دربارهی طریقت رفاعیه است که برخلاف صفویه در ایران به سر نمی بردهاند، بلکه در سرزمینهای مجاور ایران از جمله عراق و ترکیه فعال بودهاند و هنوز هم هستند. در این رساله به جای سادات صفوی با سادات رفاعی سروکار داریم. بیش تر مباحث این رساله همان سخنان مندرج در فتوت نامهها و رسالههای قلندری است و مشحون از اصطلاحات اهل فتوت و قلندریه. بر اساس تأثیر پذیری رفاعیه از فتوت و قلندری، تمایل به تشیع در این رساله هم بیش و کم نمودار است. اما تردیدی نیست که نویسندهی رساله خود سنی مذهب بوده است، زیرا برای [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] تعبیرات رضیاللهعنه و یا کرماللهوجهه را به جای علیهالسلام به کار برده است. به هر تقدیر، این هردو رساله منابعی هستند ارزشمند برای پژوهشگران تاریخ اجتماعی و مطالعات دربارهی تصوف و طریقتهای صوفیان.<ref> [https://historylib.com/books/2677 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == |