۱۰۵٬۶۷۷
ویرایش
الملهوف علی قتلی الطفوف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' .' به '. '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الملهوف علی قتلی الطفوف''' تألیف [[ابن طاووس، علی بن موسی|رضی‌الدین ابی‌القاسم علی بن جعفر بن طاووس]]، تصحیح و مقدمه از [[تبریزیان، فارس|فارس تبریزیان(حسون)]]، نویسندۀ کتاب (متوفای664ق)، از عالمان وعارفان بلند مرتبۀ شیعه وصاحب ده‌ها عنوان کتاب است. کتاب حاضر از منابع مهمّ تاریخى و روائى شیعه دربارۀ امام حسین(ع) است و از آن بدین عنوان‌ها یاد شده است: ١. الملهوف على قتلى الطّفوف، ٢. الملهوف على قتل الطّفوف، 3. الملهوف على اهل الطّفوف، 4 . اللهوف فى قتلى الطّفوف، ٥. اللهوف على قتلى الطّفوف. مشهورترین عنوان‌ها، عنوان اخیر است. | '''الملهوف علی قتلی الطفوف''' تألیف [[ابن طاووس، علی بن موسی|رضی‌الدین ابی‌القاسم علی بن جعفر بن طاووس]]، تصحیح و مقدمه از [[تبریزیان، فارس|فارس تبریزیان(حسون)]]، نویسندۀ کتاب (متوفای664ق)، از عالمان وعارفان بلند مرتبۀ شیعه وصاحب ده‌ها عنوان کتاب است. کتاب حاضر از منابع مهمّ تاریخى و روائى شیعه دربارۀ امام حسین(ع) است و از آن بدین عنوان‌ها یاد شده است: ١. الملهوف على قتلى الطّفوف، ٢. الملهوف على قتل الطّفوف، 3. الملهوف على اهل الطّفوف، 4. اللهوف فى قتلى الطّفوف، ٥. اللهوف على قتلى الطّفوف. مشهورترین عنوان‌ها، عنوان اخیر است. | ||
[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذّریعة]] (ج١٨، ص٣٨٩ و ٢٢، ص٢٢٣)، اشاره کرده که اللهوف على قتلى الطّفوف از همه مشهورتر است. اما مصحّح کتاب حاضر عنوان الملهوف على قتلى الطّفوف را براى آن برگزیده ودر توضیح آن گفته است: اوّلاً در نسخۀ مورد اعتماد ما این عنوان آمده است؛ ثانیا [[ابن طاووس، علی بن موسی|سیّد بن طاووس]] در کتابهای دیگرش از کتاب حاضر با این عنوان یاد کرده است. (ص67). | [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذّریعة]] (ج١٨، ص٣٨٩ و ٢٢، ص٢٢٣)، اشاره کرده که اللهوف على قتلى الطّفوف از همه مشهورتر است. اما مصحّح کتاب حاضر عنوان الملهوف على قتلى الطّفوف را براى آن برگزیده ودر توضیح آن گفته است: اوّلاً در نسخۀ مورد اعتماد ما این عنوان آمده است؛ ثانیا [[ابن طاووس، علی بن موسی|سیّد بن طاووس]] در کتابهای دیگرش از کتاب حاضر با این عنوان یاد کرده است. (ص67). | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
این کتاب با بحث دربارۀ گریستن و خود را به گریه زدن بر مصیبتهای اهل‌بیت آغاز مى‌شود. آنگاه متن کتاب در سه بخش (مسلک) مرتّب شده است. مسلک اوّل «در امور پیش از جنگ» است و شامل روایات تا پیش از ورود امام به کربلا. در این مسلک، نخست از ولادت امام و روایات رسول خدا -ص -در بارۀ شهادت او باختصار سخن رفته و در ادامه بدین مسائل پرداخته شده است: رفتن امام به مکّه برای خودداری از بیعت با یزید، نامه‌های اهل کوفه به امام، رفتن مسلم بن عقیل به کوفه و رخدادهای در آنجا، رفتن امام حسین به سوی کوفه، برخورد امام با حُر، رفتن امام به | این کتاب با بحث دربارۀ گریستن و خود را به گریه زدن بر مصیبتهای اهل‌بیت آغاز مى‌شود. آنگاه متن کتاب در سه بخش (مسلک) مرتّب شده است. مسلک اوّل «در امور پیش از جنگ» است و شامل روایات تا پیش از ورود امام به کربلا. در این مسلک، نخست از ولادت امام و روایات رسول خدا -ص -در بارۀ شهادت او باختصار سخن رفته و در ادامه بدین مسائل پرداخته شده است: رفتن امام به مکّه برای خودداری از بیعت با یزید، نامه‌های اهل کوفه به امام، رفتن مسلم بن عقیل به کوفه و رخدادهای در آنجا، رفتن امام حسین به سوی کوفه، برخورد امام با حُر، رفتن امام به | ||
کربلا و .... یک مطلب قابل توجّه در این مسلک ملاحظه مى‌شود: نویسنده گفته است امام حسین مى‌دانست که در این سفر به شهادت مى‌رسد و متعبَد به آن بود. (ص٩٩-١٠٠). البتّه این مطلب در نسخه‌ای که کتاب حاضر بر پایۀ آن چاپ شده است وجود ندارد، بلکه در نسخه‌های دیگر موجود است. از این رو مصحّح، آن رادر پاورقى آورده و احتمال داده است که حاشیۀ مؤلف بر کتاب باشد. | کربلا و. ... یک مطلب قابل توجّه در این مسلک ملاحظه مى‌شود: نویسنده گفته است امام حسین مى‌دانست که در این سفر به شهادت مى‌رسد و متعبَد به آن بود. (ص٩٩-١٠٠). البتّه این مطلب در نسخه‌ای که کتاب حاضر بر پایۀ آن چاپ شده است وجود ندارد، بلکه در نسخه‌های دیگر موجود است. از این رو مصحّح، آن رادر پاورقى آورده و احتمال داده است که حاشیۀ مؤلف بر کتاب باشد. | ||
مسلک دوم، «در وصف جنگ و مقدّمات آن» است و رخدادهای در کربلا و شهادت امام و اصحاب او. و سرانجام مسلک سوم «در امور پس از کشته شدن امام» است و در آن به روانه کردن اسیران به نزد ابن زیاد، دفن پیکر شهیدان، روانه کردن اسیران به شام و از آنجا به مدینه و ... پرداخته شده‌است. در مسلک سوم نیز یک مطلب قابل توجه ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران اهل‌بیت یس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا جابر بن عبدالله انصاری و دیگران را دیدند که برای قبر امام حسین آمدند. پس همگی چند روز در آنجا به عزاداری پرداختند.(ص ٢٢۵). | مسلک دوم، «در وصف جنگ و مقدّمات آن» است و رخدادهای در کربلا و شهادت امام و اصحاب او. و سرانجام مسلک سوم «در امور پس از کشته شدن امام» است و در آن به روانه کردن اسیران به نزد ابن زیاد، دفن پیکر شهیدان، روانه کردن اسیران به شام و از آنجا به مدینه و. .. پرداخته شده‌است. در مسلک سوم نیز یک مطلب قابل توجه ملاحظه می‌شود: نویسنده گفته است اسیران اهل‌بیت یس از برگشت از شام به کربلا رفتند و در آنجا جابر بن عبدالله انصاری و دیگران را دیدند که برای قبر امام حسین آمدند. پس همگی چند روز در آنجا به عزاداری پرداختند.(ص ٢٢۵). | ||
البتّه [[ابن طاووس، علی بن موسی|سیّد بن طاووس]] در کتاب [[الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة في السنة|الاقبال بالاعمال الحسنة]] (ج٣، ص ١٠١، باب سوم، فصل پنجم)، که آن را بعد از این کتاب نوشته، از این مطلب عدول کرده و آن را بعید دانسته است. | البتّه [[ابن طاووس، علی بن موسی|سیّد بن طاووس]] در کتاب [[الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة في السنة|الاقبال بالاعمال الحسنة]] (ج٣، ص ١٠١، باب سوم، فصل پنجم)، که آن را بعد از این کتاب نوشته، از این مطلب عدول کرده و آن را بعید دانسته است. | ||