التذييل و التکميل في شرح کتاب التسهيل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
این اثر که در فاصله سال‌های 711 تا 727ق تألیف شده، از ارزشمندترین آثار تألیف‌شده در حوزه ادبیات عرب بشمار آمده است که شارحان بعدی در تدوین آثارشان بر آن تکیه کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص‌11</ref>.
این اثر که در فاصله سال‌های 711 تا 727ق تألیف شده، از ارزشمندترین آثار تألیف‌شده در حوزه ادبیات عرب بشمار آمده است که شارحان بعدی در تدوین آثارشان بر آن تکیه کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص‌11</ref>.


شارح در این کتاب از آثار و مصادر متقدم، استادان و هم‌عصران خود بهره برده است. از جمله‌ مصادری که شارح به شکل گسترده از آن استفاده کرده «الكتاب» سیبویه، «البسيط» ضیاءالدین بن علج و «الإفصاح» ابن هشام خضراوی است<ref>ر.ک: همان، ص‌12</ref>.
شارح در این کتاب از آثار و مصادر متقدم، استادان و هم‌عصران خود بهره برده است. از جمله‌ مصادری که شارح به شکل گسترده از آن استفاده کرده «[[كتاب سيبويه و يليه تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الأدب في علم مجازات العرب|الكتاب]]» [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]]، «البسيط» [[ضیاءالدین بن علج]] و «[[الإفصاح]]» [[ابن برذعی، محمد بن یحیی|ابن هشام خضراوی]] است<ref>ر.ک: همان، ص‌12</ref>.


روش شارح در این اثر، نخست ذکر کلام ابن مالک در یک مسئله و توجه دادن به شرح وی و فرزندش بدرالدین در ابوابی که شرح داده‌اند و به دنبال آن تعلیق بر سخن نویسنده و تفسیر و توضیح آن به‌اضافه ذکر آراء و مذاهب نحویان، استشهاد، تحلیل، استدلال و ترجیح در تعارض آراء است<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.
روش شارح در این اثر، نخست ذکر کلام ابن مالک در یک مسئله و توجه دادن به شرح وی و فرزندش بدرالدین در ابوابی که شرح داده‌اند و به دنبال آن تعلیق بر سخن نویسنده و تفسیر و توضیح آن به‌اضافه ذکر آراء و مذاهب نحویان، استشهاد، تحلیل، استدلال و ترجیح در تعارض آراء است<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>.