قرة العينين برفع اليدين في الصلاة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قرة العينين برفع اليدين في الصلاة'''، نوشته محدث‌ نامدار قرن سوم هجری قمری، [[ابوعبدالله محمد بن اسماعیل جعفى]]، مشهور به [[بخارى]] (199-256ق)، مسئله فقهی بالا بردن دو دست در هنگام نماز (هنگام تکبیرةالاحرام، قبل و بعد از رکوع و بعد از دو سجده) را از نظر روایی بیان می‌کند. این کتاب با تصحیح [[احمد شریف]] و مراجعه اندیشور سلفی یمنی معاصر و مؤسس مؤسسه دارالحدیث صعده، [[مقبل بن هادی وادعی]] (حدود 1356-1422ق)، منتشر شده است.

* گفتنی است: کتابی دیگر به نام [[رفع اليدين في الصلاة]] از همین نویسنده، منتشر و قبلا معرفی شده است که از نظر موضوعی و روشی، با کتاب حاضر یکسان است، ولی از نظر تعداد روایات و صفحات و محتوای برخی از آن، تفاوت دارد:

* [[بخارى]] هرچند مقدمه روشی نیاورده و اهداف و چگونگی‌های نگارش اثر حاضر را از دیدگاه خودش پنهان گذارده، ولی در مقدمه محتوایی و ذیل عنوان «الردّ علی من أنكر رفع الأيدي في الصلاة عند الركوع و إذا رفع رأسه من الركوع»، بر اسوه بودن پیامبر(ص) و پیروی از سیره و سخن او تأکید کرده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص5-6</ref>.

* [[بخارى]] در این اثر، احادیثی با سند در موضوع بالا بردن دستان در نماز مطرح کرده، ولی هیچ توضیحی درباره آن جز در چند مورد محدود نیفزوده است<ref>برای آگاهی از موارد استثنایی، ر.ک: متن کتاب، ص18، 23، 25، 29، 55 و 70</ref>.

* [[بخارى]] با سند از [[امام علی(ع)]] نقل کرده است: «إنّ رسولَ‌الله(ص) كان إذا قام إلی الصلاة المكتوبة كبر و رفع يديه حذو منكبيه و إذا أراد أن يركع و يصنعه إذا رفع رأسه من الركوع و...»<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>؛ یعنی: فرستاده خدا(ص) وقتی می‌خواست نماز واجبش را به‌جا آورد، تکبیر می‌گفت و دو دستش را تا شانه‌هایش بالا می‌برد و همچنین آنگاه که می‌خواست رکوع کند یا سرش را از رکوع بردارد و...