۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
این کتاب را «مقتل» نیز خواندهاند. [[پناهیان، علیرضا|پناهیان]] معتقد است که باید مقتل غارات را برای خود، مقدمهٔ فهم مقتل عاشورا قرار دهیم تا بدانیم چگونه کسانی که در جریان غارات سستی کردند، مبتلا به اقدامات یزید شدند و رذالتشان به جایی رسد که نه تنها در مقابل دیدگان آنها خیمههای امام غارت شد، بلکه خودشان به غارت خیمههای امام حسین(ع) پرداختند.<ref> ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> | این کتاب را «مقتل» نیز خواندهاند. [[پناهیان، علیرضا|پناهیان]] معتقد است که باید مقتل غارات را برای خود، مقدمهٔ فهم مقتل عاشورا قرار دهیم تا بدانیم چگونه کسانی که در جریان غارات سستی کردند، مبتلا به اقدامات یزید شدند و رذالتشان به جایی رسد که نه تنها در مقابل دیدگان آنها خیمههای امام غارت شد، بلکه خودشان به غارت خیمههای امام حسین(ع) پرداختند.<ref> ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> | ||
در اهمیت این کتاب همین بس که سردار شهید اسلام حاج [[قاسم سلیمانی]] در این توصیهای که توسط مؤسسه حفظ و نشر آثار ایشان منتشر شده است، میفرمایند: «این کتاب الغارات را که قدیمیترین کتاب شیعه هست بخوانید، حتماً بخوانید، مقتل کامل است. اگر آن را بخوانید، امروز برای این حکومتی که در استمرار حکومت | در اهمیت این کتاب همین بس که سردار شهید اسلام حاج [[قاسم سلیمانی]] در این توصیهای که توسط مؤسسه حفظ و نشر آثار ایشان منتشر شده است، میفرمایند: «این کتاب الغارات را که قدیمیترین کتاب شیعه هست بخوانید، حتماً بخوانید، مقتل کامل است. اگر آن را بخوانید، امروز برای این حکومتی که در استمرار حکومت [[امام علی علیهالسلام|علی بن ابیطالب(ع)]] هست، آگاهانهتر و بدون تعصبات فردی و حزبی نگاه میکنیم، نظر میدهیم و دفاع میکنیم.(۱۳۹۷/۳/۱۷)» <ref> ر.ک: مقدمه کتاب، ص11</ref> | ||
نسخه اصلی کتاب | نسخه اصلی کتاب «[[الغارات]]» به زبان عربی و همراه با پیچیدگیها و دشواریهای زبانیای بود که به تبع زمان نگارش آن، یعنی در قرن سوم هجری، امری طبیعی به نظر میآمد که فهم محتوای آن را برای مخاطب عام امروزی سخت میکرد اما در نسخه ترجمه شده آن در انتشارات بیان معنوی، با نوع سَبُک و قابلاندیشهتری از نگارش برای درک مخاطب امروزی مواجه هستیم که تقسیمبندی آن به پنج فصلِ «تلاش معاویه برای تصرف مناطقی از قلمرو حکومت [[امام علی علیهالسلام]]»، «فرار و فساد برخی از اصحاب به سمت معاویه»، «شورش گروههایی از خوارج»، «اقدامات معاویه برای تصاحب شئون [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین علیهالسلام]]» و «غارات و شبیخونهای معاویه» صورت گرفته است. <ref> [https://farsi.khamenei.ir/book-content?id=55902 ر.ک: پایگاه دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله العظمی خامنهای]</ref> | ||
==ویژگیهای این ترجمه== | ==ویژگیهای این ترجمه== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
- اضافه کردن نقشه و جدول برای ارائۀ تصویر کلی از فضای آن دوران<ref> [http://panahian.ir/post/3200 ر.ک:پایگاه حجةالاسلام علیرضا پناهیان]</ref> | - اضافه کردن نقشه و جدول برای ارائۀ تصویر کلی از فضای آن دوران<ref> [http://panahian.ir/post/3200 ر.ک:پایگاه حجةالاسلام علیرضا پناهیان]</ref> | ||
==بخشی از متن ترجمه الغارات== | ==بخشی از متن ترجمه الغارات== | ||
*«ابوذر از رسول خدا(ص) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «مَنْ فَارَقَنِی فَقَدْ فَارَقَ اللَّهَ وَ مَنْ فَارَقَ عَلِیاً فَقَدْ فَارَقَنِی؛ هرکس از من جدا شود از خدا جدا شده است و هرکس از علی(ع) جدا شود از من جدا شده است.» | *«ابوذر از رسول خدا(ص) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «مَنْ فَارَقَنِی فَقَدْ فَارَقَ اللَّهَ وَ مَنْ فَارَقَ عَلِیاً فَقَدْ فَارَقَنِی؛ هرکس از من جدا شود از خدا جدا شده است و هرکس از [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]] جدا شود از من جدا شده است.» | ||
یکی از مشکلاتی که پس از جنگ نهروان و نمایان شدن سستی یاران امیرالمؤمنین(ع) برای حکومت آن حضرت به وجود آمد، این بود که هرکس از اصحاب حضرت که خیانتی میکرد یا به دنیا گرایش پیدا میکرد، برای خود مأمنی سراغ داشت که از دست امیرالمؤمنین(ع) بگریزد و به آن پناه ببرد، که آن مأمن، شام و قرار گرفتن تحت حمایت معاویه بود. در نتیجه عدهای از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) خیانت کرده و به سمت شام میگریختند».<ref> ر.ک: متن، ص124</ref> | یکی از مشکلاتی که پس از جنگ نهروان و نمایان شدن سستی یاران [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] برای حکومت آن حضرت به وجود آمد، این بود که هرکس از اصحاب حضرت که خیانتی میکرد یا به دنیا گرایش پیدا میکرد، برای خود مأمنی سراغ داشت که از دست [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] بگریزد و به آن پناه ببرد، که آن مأمن، شام و قرار گرفتن تحت حمایت معاویه بود. در نتیجه عدهای از اصحاب [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین(ع)]] خیانت کرده و به سمت شام میگریختند».<ref> ر.ک: متن، ص124</ref> | ||
*«بدانید که من شب و روز و نهان و آشکار، شما را به جنگ دشمنان خودتان دعوت کردم، و به شما گفتم که با اینان بجنگید پیش از اینکه با شما بجنگند. به خدا قسم هیچ ملتی در میان خانهاش مورد حمله قرار نگرفت مگر اینکه ذلیل شد. اما شما جهاد را به یکدیگر حواله کردید و به یاری یکدیگر بر نخاستید و سخن من برایتان سنگین آمد، از آن سرپیچی کردید و کلام مرا پشت سر انداختید، تا جایی که در سرزمین خودتان از هر سو مورد حمله واقع شدید، و سرزمین خودتان از تصرفتان خارج شد.»<ref> ر.ک: متن، ص228</ref> | *«بدانید که من شب و روز و نهان و آشکار، شما را به جنگ دشمنان خودتان دعوت کردم، و به شما گفتم که با اینان بجنگید پیش از اینکه با شما بجنگند. به خدا قسم هیچ ملتی در میان خانهاش مورد حمله قرار نگرفت مگر اینکه ذلیل شد. اما شما جهاد را به یکدیگر حواله کردید و به یاری یکدیگر بر نخاستید و سخن من برایتان سنگین آمد، از آن سرپیچی کردید و کلام مرا پشت سر انداختید، تا جایی که در سرزمین خودتان از هر سو مورد حمله واقع شدید، و سرزمین خودتان از تصرفتان خارج شد.»<ref> ر.ک: متن، ص228</ref> | ||