مفهوم تاریخ در مشرق زمین: نگرش تاریخی در فرهنگ‌های دیرین خاور نزدیک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مفهوم تاریخ در مشرق زمین: نگرش تاریخی در فرهنگ‌های دیرین خاور نزدیک''' تألیف [[سی دانتن، رابرت|رابرت سی دانتن]]، مترجم [[عبدی، عیسی|عیسی عبدی]]؛ گذشته نگری انسان ها و تصوری که از رویدادهای گذشتگان و میراث گذشته داشته اند به اندازه ی تاریخ بشر قدمت دارد. گذشته در هر شکل ممکن، در همه ی دوران تاریخی برای انسان‌های هر عصر، حامل نظام ارزشی و معنایی بوده که در قالب متون و نشانه های فرهنگی در ذهنیت نسل بعدی بازتاب یافته است. این تأثیرگذاری از منظرهای گوناگون دینی، سیاسی و فرهنگی قابل بررسی تاریخی می باشد. کتاب حاضر در واقع یک واکاوی ژرف پیرامون مفهوم تاریخ در فرهنگ های گوناگون مشرق است که نگرش تاریخی و به طور کلی انگاره های نخستین از جهان بینی تاریخی این اقوام کهن را مورد بررسی مورخانه قرار می دهد.

فصل پنجم: مشرق در دوره ی یونان مداری

گذشته نگری انسان ها و تصوری که از رویدادهای گذشتگان و میراث گذشته داشته اند به اندازه ی تاریخ بشر قدمت دارد. گذشته در هر شکل ممکن، در همه ی دوران تاریخی برای انسان‌های هر عصر، حامل نظام ارزشی و معنایی بوده که در قالب متون و نشانه های فرهگی در ذهنیت نسل بعدی بازتاب یافته است. این تأثیرگذاری از منظرهای گوناگون دینی، سیاسی و فرهنگی قابل بررسی تاریخی می باشد. کتاب حاضر در واقع یک واکاوی ژرف پیرامون مفهوم تاریخ در فرهنگ های گوناگون شرق از جمله فرهنگ مسلمانان صدر اسلام، آباء صدر مسیحیت، یهود (بنی اسرائیل)، مصر باستان، بین النهرین، ایران باستان، شرق دوره ی یونان مداری و... است که نگرش تاریخی و به طور کلی انگاره های نخستین از جهان بینی تاریخی این اقوام کهن را مورد بررسی مورخانه قرار می دهد. تصور انسان ها از گذشته که بتوان نام تاریخ بر آن نهاد، مستلزم درک دلالت گذشته و شیوه ی روایت مندی تاریخ برای انسان‌های هر عصر است.  

بدیهی است که گذشته در قالب گفتمان برای هر دوره معنا می یافته و از این رو، افراد به تبع شرایط تاریخی و فرهنگی، روایت های خود را به نسل‌های بعد منتقل می کرده اند. در حقیقت، آنچه در این انتقال مهم به نظر می آید، انگاره های تاریخی اند که یا در گذر زمان به قوت خویش باقی می مانند و یا دچار تحول می گردند. اگرچه، شیوه ی بازنمایی گذشته و تفسیر آن برای فهم حال و آینده بنا به هر فرهنگ یا مذهب متفاون است و از یک الگو پیروی نمی کند، از نظر انسان شناسی می توان به الگوهایی مشترک  در گذشته نگری پی برد.