پرش به محتوا

دانشگاه تهران: ساعت 3 بعدازظهر 15 بهمن 1327: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های '
جز (جایگزینی متن - 'ش هایی ' به 'ش‌هایی ')
جز (جایگزینی متن - 'ه های ' به 'ه‌های ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۸: خط ۲۸:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
بعد از ظهر روز 15 بهمن 1327، ناصر فخرآرایی در دانشگاه تهران پنج گلوله به سوی محمدرضا شاه شلیک کرد. از آن گلوله ها، سه گلوله به کلاه و دو گلوله‌ی دیگر به لب و پشت شاه اصابت کرد. با اینکه از چند قدمی تیراندازی شده بود، ولی با کمال تعجب این دو گلوله، زخم سطحی بر جای گذاشتند. پس از ترور ناموفق شاه شرایط فوق العاده در تهران اعلام شد و در همان روز 15 بهمن حکومت نظامی به بازداشت های گسترده‌ای دست زد. از یک سو، عده از روزنامه نگاران و مدیران جراید بازداشت شدند و روزنامه های آنان را توقیف کردند و از سوی دیگر، مأموران نظامی و انتظامی، دفتر و کلوب های حزب توده‌ی ایران را در تهران و شهرستان ها تصرف کردند و عده‌ای از رهبران، کادرها و اعضای این حزب بازداشت و زندانی شدند. روز 17 بهمن ماه، آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی بازداشت شد و او را به قلعه فلک الافلاک در خرم آباد فرستادند و سپس او را به لبنان تبعید کردند. روز 19 بهمن، دکتر زنگنه وزیر فرهنگ وقت لایحه‌ی «تحدید مطبوعات و مجازات مرتکبین جرائم مطبوعاتی» را به مجلس شورای ملی برد که در 12 اسفند 1327 به تصویب رسید. از طریق این لایحه، دولت می خواست تا هرکس که بگوید فلان مأمور رشوه می گیرد و جزئی ترین انتقادی از سیاست دولت بکند به موجب آن (قانون)، مفتری و بدخواه دولت تشخیص داده شده، روزنامه او را توقیف و خود وی زندانی و تبعید شود. روز 4 اسفند عده‌ای از مدیران و نویسندگان روزنامه های توقیف شده در دادگاه نظامی محاکمه و محکوم شدند. روز 5 اسفندماه، محمدرضاشاه با نمایندگان فراکسیون های مجلس که برای ملاقات او به دربار رفته بودند، از لزوم تغییر قانون اساسی و افزودن بر اختیارات شاه صحبت کرد...
بعد از ظهر روز 15 بهمن 1327، ناصر فخرآرایی در دانشگاه تهران پنج گلوله به سوی محمدرضا شاه شلیک کرد. از آن گلوله ها، سه گلوله به کلاه و دو گلوله‌ی دیگر به لب و پشت شاه اصابت کرد. با اینکه از چند قدمی تیراندازی شده بود، ولی با کمال تعجب این دو گلوله، زخم سطحی بر جای گذاشتند. پس از ترور ناموفق شاه شرایط فوق العاده در تهران اعلام شد و در همان روز 15 بهمن حکومت نظامی به بازداشت های گسترده‌ای دست زد. از یک سو، عده از روزنامه نگاران و مدیران جراید بازداشت شدند و روزنامه‌های آنان را توقیف کردند و از سوی دیگر، مأموران نظامی و انتظامی، دفتر و کلوب های حزب توده‌ی ایران را در تهران و شهرستان ها تصرف کردند و عده‌ای از رهبران، کادرها و اعضای این حزب بازداشت و زندانی شدند. روز 17 بهمن ماه، آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی بازداشت شد و او را به قلعه فلک الافلاک در خرم آباد فرستادند و سپس او را به لبنان تبعید کردند. روز 19 بهمن، دکتر زنگنه وزیر فرهنگ وقت لایحه‌ی «تحدید مطبوعات و مجازات مرتکبین جرائم مطبوعاتی» را به مجلس شورای ملی برد که در 12 اسفند 1327 به تصویب رسید. از طریق این لایحه، دولت می خواست تا هرکس که بگوید فلان مأمور رشوه می گیرد و جزئی ترین انتقادی از سیاست دولت بکند به موجب آن (قانون)، مفتری و بدخواه دولت تشخیص داده شده، روزنامه او را توقیف و خود وی زندانی و تبعید شود. روز 4 اسفند عده‌ای از مدیران و نویسندگان روزنامه‌های توقیف شده در دادگاه نظامی محاکمه و محکوم شدند. روز 5 اسفندماه، محمدرضاشاه با نمایندگان فراکسیون های مجلس که برای ملاقات او به دربار رفته بودند، از لزوم تغییر قانون اساسی و افزودن بر اختیارات شاه صحبت کرد...


این اقدامات که در مدت شش ماه پس از ترور شاه انجام گرفت در حقیقت مجموعه اقداماتی بود که از اواخر سال 1326 در دستور کار شاه و دولت های وقت قرار داشت ولی علی رغم تلاش‌هایی که به عمل آوردند، نتوانستند آن ها را متحقق کنند. آنچه شاه و دربار دنبال می کردند از یک سو افزایش اختیارات شاه و به این منظور محدود کردن آزادی های سیاسی در کشور و انحلال حزب توده بود و از سوی دیگر، می خواستند جنبش ملی بر محور صنعت نفت را که در حال تبدیل شدن به مسئله‌ی اصلی کشور بود، در نطفه خفه کنند. این هدف ها و تلاش شاه و دربار برای دستیابی به آن ها از همان سال 1326 مورد توجه فعالان سیاسی کشور قرار گرفت.
این اقدامات که در مدت شش ماه پس از ترور شاه انجام گرفت در حقیقت مجموعه اقداماتی بود که از اواخر سال 1326 در دستور کار شاه و دولت های وقت قرار داشت ولی علی رغم تلاش‌هایی که به عمل آوردند، نتوانستند آن ها را متحقق کنند. آنچه شاه و دربار دنبال می کردند از یک سو افزایش اختیارات شاه و به این منظور محدود کردن آزادی های سیاسی در کشور و انحلال حزب توده بود و از سوی دیگر، می خواستند جنبش ملی بر محور صنعت نفت را که در حال تبدیل شدن به مسئله‌ی اصلی کشور بود، در نطفه خفه کنند. این هدف ها و تلاش شاه و دربار برای دستیابی به آن ها از همان سال 1326 مورد توجه فعالان سیاسی کشور قرار گرفت.