پرش به محتوا

دیوان مخلص کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمه‌نويس')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۰: خط ۷۰:
و نیز مخلص به علت ناآشنایی مردم به هنر شاعری و عدم شناخت آنان می‌گوید:
و نیز مخلص به علت ناآشنایی مردم به هنر شاعری و عدم شناخت آنان می‌گوید:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''مخلص، تلاش معنی روشن، چه لازم است؟''|2=''در کشوری که کس نشناسد گهر ز سنگ''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحه ‎چهل‌وهشت – چهل‌ونه</ref>.'''
{{ب|''مخلص، تلاش معنی روشن، چه لازم است؟''|2=''در کشوری که کس نشناسد گهر ز سنگ''<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحه ‎چهل‌وهشت – چهل‌ونه</ref>}}{{پایان شعر}}


[[مخلص کاشاني، محمد|مخلص]] در جای‌جای سروده‌های خویش، استقبال‎های زیبا و سنجیده‌ای از شعرای نامی و صاحب اثر آورده که بسیار به لطافت و ارزش آثار وی افزوده است. برخی از استقبال‎های او از شعرایی مانند حافظ شیرازی، جامی، واعظ، نجیب کاشانی و... از این قرار است:
[[مخلص کاشاني، محمد|مخلص]] در جای‌جای سروده‌های خویش، استقبال‎های زیبا و سنجیده‌ای از شعرای نامی و صاحب اثر آورده که بسیار به لطافت و ارزش آثار وی افزوده است. برخی از استقبال‎های او از شعرایی مانند حافظ شیرازی، جامی، واعظ، نجیب کاشانی و... از این قرار است:
خط ۱۵۵: خط ۱۵۵:
{{ب|''گوشه‌گیران جهان پشت به دنیا نکنند''|2=''روی در قبله محال است که آرد محراب''}}
{{ب|''گوشه‌گیران جهان پشت به دنیا نکنند''|2=''روی در قبله محال است که آرد محراب''}}
{{ب|''خانه ظالم چو ویران شد، چراغان می‌شود''|2=''شمع می‌سازند موم خانه زنبور را''}}
{{ب|''خانه ظالم چو ویران شد، چراغان می‌شود''|2=''شمع می‌سازند موم خانه زنبور را''}}
{{ب|''نسب سودی نبخشد چون نداری جوهری از خود''|2=''که باشد بیشتر با آب نسبت تیغ چوبین را''}}{{پایان شعر}}
{{ب|''نسب سودی نبخشد چون نداری جوهری از خود''|2=''که باشد بیشتر با آب نسبت تیغ چوبین را''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎هفتاد</ref>}}{{پایان شعر}}
<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎هفتاد</ref>.


بازی با الفاظ در سروده‌های [[مخلص کاشاني، محمد|مخلص]]، از دیگر تفاوت‎های شعری او با برخی شاعران دیگر است:
بازی با الفاظ در سروده‌های [[مخلص کاشاني، محمد|مخلص]]، از دیگر تفاوت‎های شعری او با برخی شاعران دیگر است:
خط ۱۹۰: خط ۱۸۹:
{{ب|''این به مستوری علم شد آن به عریانی مثل''|2=''در ازل گویا که حسن و عشق را یک جامه بود''}}
{{ب|''این به مستوری علم شد آن به عریانی مثل''|2=''در ازل گویا که حسن و عشق را یک جامه بود''}}


'''در سراغ او نه نور دیده تنها رفته است''|2=''هوشم از سر، صبر از دل، قوت از پا رفته است''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎هفتادودو – هفتادوشش</ref>.
'''در سراغ او نه نور دیده تنها رفته است''|2=''هوشم از سر، صبر از دل، قوت از پا رفته است''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎هفتادودو – هفتادوشش</ref>}}{{پایان شعر}}


از جمله سروده‌های جالب توجه این شاعر توانمند، رباعیاتی در مورد سفر به خانه خدا و سرزمین حجاز است:
از جمله سروده‌های جالب توجه این شاعر توانمند، رباعیاتی در مورد سفر به خانه خدا و سرزمین حجاز است:
خط ۲۰۱: خط ۲۰۰:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''با کوه گنه به کعبه بارم دادند''|2=''توفیق طواف مستجارم دادند''}}
{{ب|''با کوه گنه به کعبه بارم دادند''|2=''توفیق طواف مستجارم دادند''}}
{{ب|''من قابل این شرف نبودم، یا رب''|2=''این مرتبه، از چه اعتبارم دادند''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎چهل‌وشش – چهل‌وهفت</ref>.
{{ب|''من قابل این شرف نبودم، یا رب''|2=''این مرتبه، از چه اعتبارم دادند''<ref>ر.ک: همان، صفحه ‎چهل‌وشش – چهل‌وهفت</ref>}}{{پایان شعر}}


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==