۱۰۶٬۴۱۸
ویرایش
دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی: تفاوت میان نسخه‌ها
دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۵
، ۱۳ مارسبدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ها ' به 'ه‌ها ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی''' تألیف گودرز | '''دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی''' تألیف [[رشتیانی، گودرز|گودرز رشتیانی]]، این کتاب مجموعه‌ای است شامل بیش از پانصد نامه‌ی فارسی از نامه نگاری‌های گسترده میان ناموران ایرانی با ایرانشناس برجسته‌ی سده‌ی بیستم میلادی، [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|ولادیمیر مینورسکی]]. اصل این نامه‌ها اکنون در انستیتوی نسخ خطی شرقی آکادمی علوم روسیه در سنت پترزبورگ نگهداری می‌شود. بخشی از نامه‌ای گردآمده در این کتاب است که از جهات مختلف برای پژوهشگران اهمیت دارند. | ||
==ساختار و گزارش محتوا== | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
مجموعه‌ی حاضر شامل مکاتبات استادان، پژوهشگران و ایران شناسان عمدتا ایرانی با ولادیمیر مینورسکی (1966-1877م /1345-1255ه.ش) ایران شناس برجسته‌ی سده‌ی بیستم میلادی است. این دفتر بخش کوچک و در عین حال قسمت مهمی از گنجینه‌ی پژوهشی مینورسکی است که در سنت پترزبورگ روسیه نگهداری می‌شود. به دلیل جان باختن تعدادی از شرق شناسان و ایران شناسان شوروی در زمان محاصره‌ی لنینگراد سابق، مینورسکی وصیت کرده بود اسناد و مدارک شخصی اش به انستیتوی نسخ خطی شرقی آکادمی علوم روسیه در این شهر سپرده شود که این کار توسط همسرش به اتمام رسید و در حال حاضر بخشی از کتابخانه و این اسناد در آرشیو شرق شناسان این انستیتو نگهداری می‌شود. تنظیم و دسته بندی اسناد این آرشیو در سال 1974 شروع شد ک با فراز و نشیب‌هایی تا سال 1995 ادامه یافت و از سال 2010 به بعد امکان مطالعه و پژوهش در آرشیو مینورسکی فراهم شد. آرشیو مینورسکی در این انستیتو به شماره / فوند 134 در 6 بخش / اپیس موجود است که به صورت موضوعی تنظیم شده و کلیات آن از این قرار است: | مجموعه‌ی حاضر شامل مکاتبات استادان، پژوهشگران و ایران شناسان عمدتا ایرانی با [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|ولادیمیر مینورسکی]] (1966-1877م /1345-1255ه.ش) ایران شناس برجسته‌ی سده‌ی بیستم میلادی است. این دفتر بخش کوچک و در عین حال قسمت مهمی از گنجینه‌ی پژوهشی [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] است که در سنت پترزبورگ روسیه نگهداری می‌شود. به دلیل جان باختن تعدادی از شرق شناسان و ایران شناسان شوروی در زمان محاصره‌ی لنینگراد سابق، [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] وصیت کرده بود اسناد و مدارک شخصی اش به انستیتوی نسخ خطی شرقی آکادمی علوم روسیه در این شهر سپرده شود که این کار توسط همسرش به اتمام رسید و در حال حاضر بخشی از کتابخانه و این اسناد در آرشیو شرق شناسان این انستیتو نگهداری می‌شود. تنظیم و دسته بندی اسناد این آرشیو در سال 1974 شروع شد ک با فراز و نشیب‌هایی تا سال 1995 ادامه یافت و از سال 2010 به بعد امکان مطالعه و پژوهش در آرشیو [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] فراهم شد. آرشیو [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] در این انستیتو به شماره / فوند 134 در 6 بخش / اپیس موجود است که به صورت موضوعی تنظیم شده و کلیات آن از این قرار است: | ||
بخش 1: آثار علمی مینورسکی | بخش 1: آثار علمی [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] | ||
بخش 2: اسناد شخصی، خانوادگی و شغلی | بخش 2: اسناد شخصی، خانوادگی و شغلی | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
بخش 6: کلکسیون اسناد و بریده‌های نشریات | بخش 6: کلکسیون اسناد و بریده‌های نشریات | ||
یکی از مهم‌ترین بخش‌های آرشیو مینورسکی که در بخش سوم جای داده شده‌اند، نامه‌های مینورسکی و مکاتبات با وی است. از نظر حجم محتوایی، این بخش بیش از نیمی از کل پرونده‌های آرشیو مینورسکی را در برمی‌گیرد. دامنه‌ی زمانی این نامه‌ها از سال 1903 تا 1996 است. در اینجا باید به اهتمام مینورسکی در | یکی از مهم‌ترین بخش‌های آرشیو [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] که در بخش سوم جای داده شده‌اند، نامه‌های [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] و مکاتبات با وی است. از نظر حجم محتوایی، این بخش بیش از نیمی از کل پرونده‌های آرشیو [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] را در برمی‌گیرد. دامنه‌ی زمانی این نامه‌ها از سال 1903 تا 1996 است. در اینجا باید به اهتمام [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] در نگهداری بسیار دقیق تک تک نامه‌های دریافتی اشاره کرد که با جدیت تمام آن‌ها را دسته بندی و محافظت نموده و به احتمال زیاد در زمان حیاتش، بار دیگر آن‌ها را ساماندهی و به ترتیب نویسندگان، آن‌ها را تفکیک نموده و با دست خط خود به زبان انگلیسی یا روسی نام فرستنده و در موارد معدودی خلاصه‌ی محتوای هر نامه را در حاشیه‌ی آن یادداشت کرده است. از این رو در صورت نداشتن نام فرستنده یا دشواری در تشخیص، می‌توان با مراجعه به دست خط [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] نام فرستنده را پیدا کرد. | ||
یکی دیگر از نکات بسیار جالب توجه، اقدام مینورسکی در تهیه‌ی کپی یا رونوشت از تعدادی از نامه‌های ارسالی خود است و با مراجعه به آن‌ها می‌توان از محتوای نامه‌های او به دیگران باخبر شد که به نوعی مکمل نامه‌های ارسالی با او می باشند. البته بیشتر این پیش نویس ها مربوط به نامه‌های انگلیسی و سپس روسی است و فقط برخی به زبان‌های شرقی و کمتر به فارسی، در دسترس است. | یکی دیگر از نکات بسیار جالب توجه، اقدام [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] در تهیه‌ی کپی یا رونوشت از تعدادی از نامه‌های ارسالی خود است و با مراجعه به آن‌ها می‌توان از محتوای نامه‌های او به دیگران باخبر شد که به نوعی مکمل نامه‌های ارسالی با او می باشند. البته بیشتر این پیش نویس ها مربوط به نامه‌های انگلیسی و سپس روسی است و فقط برخی به زبان‌های شرقی و کمتر به فارسی، در دسترس است. | ||
محتوای نامه‌ها طیف متنوعی از احوال پرسی دوستانه، گفت و گو و پرسش و پاسخ های علمی، مکاتبات رسمی و کارت پستال‌های تبریک را دربر می گیرند. از نظر تعداد زبانی نیز، به ترتیب می‌توان این نامه‌ها را در زبان‌های اروپایی؛ روسی و زبان‌های شرقی دسته بندی کرد. با گذری بسیار اجمالی به نامه‌ای انگلیسی می‌توان این ادعا را مطرح کرد که محتوای آن‌ها از چنان ظرفیت پژوهشی بالایی برخوردار است که می‌تواند زمینه‌ی چندین پژوهش آکادمیک برجسته باشد. | محتوای نامه‌ها طیف متنوعی از احوال پرسی دوستانه، گفت و گو و پرسش و پاسخ های علمی، مکاتبات رسمی و کارت پستال‌های تبریک را دربر می گیرند. از نظر تعداد زبانی نیز، به ترتیب می‌توان این نامه‌ها را در زبان‌های اروپایی؛ روسی و زبان‌های شرقی دسته بندی کرد. با گذری بسیار اجمالی به نامه‌ای انگلیسی می‌توان این ادعا را مطرح کرد که محتوای آن‌ها از چنان ظرفیت پژوهشی بالایی برخوردار است که می‌تواند زمینه‌ی چندین پژوهش آکادمیک برجسته باشد. | ||
از مجموعه‌ی 527 نامه‌ی حاضر، بیش ترین تعداد به علامه محمد قزوینی تعلق دارد و سید حسن | از مجموعه‌ی 527 نامه‌ی حاضر، بیش ترین تعداد به علامه [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]] تعلق دارد و [[سید حسن تقی‌زاده]] و دیگران در جایگاه‌های بعدی هستند. باید در نظر داشت تعدادی از افراد به زبان انگلیسی یا فرانسوی نیز مکاتبات دیگری با [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] داشته‌اند که در بخش جداگانه‌ای از این نامه‌های فارسی دسته بندی شده‌اند و در مجموعه‌ی حاضر نیز اشاره‌ای به آن‌ها نمی‌شود.<ref> [https://historylib.com/books/2580 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||