دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دفتری برای ایران؛ نامه‌های فارسی به ولادیمیر مینورسکی''' تألیف گودرز رشتیانی، این کتاب مجموعه‌ای است شامل بیش از پانصد نامه‌ی فارسی از نامه نگاری‌های گسترده میان ناموران ایرانی با ایرانشناس برجسته‌ی سده‌ی بیستم میلادی، ولادیمیر مینورسکی. اصل این نامه ها اکنون در انستیتوی نسخ خطی شرقی آکادمی علوم روسیه در سنت پترزبورگ نگهداری می‌شود. بخشی از نامه‌ای گردآمده در این کتاب است که از جهات مختلف برای پژوهشگران اهمیت دارند.

یکی از مهم‌ترین بخش‌های آرشیو مینورسکی که در بخش سوم جای داده شده‌اند، نامه‌های مینورسکی و مکاتبات با وی است. از نظر حجم محتوایی، این بخش بیش از نیمی از کل پرونده‌های آرشیو مینورسکی را در برمی‌گیرد. دامنه‌ی زمانی این نامه ها از سال 1903 تا 1996 است. در اینجا باید به اهتمام مینورسکی در نکهداری بسیار دقیق تک تک نامه‌های دریافتی اشاره کرد که با جدیت تمام آن‌ها را دسته بندی و محافظت نموده و به احتمال زیاد در زمان حیاتش، بار دیگر آن‌ها را ساماندهی و به ترتیب نویسندگان، آن‌ها را تفکیک نموده و با دست خط خود به زبان انگلیسی یا روسی نام فرستنده و در موارد معدودی خلاصه‌ی محتوای هر نامه را در حاشیه‌ی آن یادداشت کرده است. از این رو در صورت نداشتن نام فرستنده یا دشواری در تشخیص، می‌توان با مراجعه به دست خط مینورسکی نام فرستنده را پیدا کرد.  

محتوای نامه ها طیف متنوعی از احوال پرسی دوستانه، گفت و گو و پرسش و پاسخ های علمی، مکاتبات رسمی و کارت پستال‌های تبریک را دربر می گیرند. از نظر تعداد زبانی نیز، به ترتیب می‌توان این نامه ها را در زبان‌های اروپایی؛ روسی و زبان‌های شرقی دسته بندی کرد. با گذری بسیار اجمالی به نامه‌ای انگلیسی می‌توان این ادعا را مطرح کرد که محتوای آن‌ها از چنان ظرفیت پژوهشی بالایی برخوردار است که می‌تواند زمینه‌ی چندین پژوهش آکادمیک برجسته باشد.