۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ت های ' به 'تهای ') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
سال 2020 مصادف با صد و سومین سالگرد نسل کشی ارامنه به دست حکومت عثمانی است. نسل کشی با طرحی سیستماتیک به منظور نابودی کامل ارامنه در سرزمینه تاریخی شان به اجرا درآمد. این کتاب مجموعهی جمع آوری شده از اسناد، مدارک و بیانیههایی است که نشان دهندهی به رسمیت شناختن نسل کشی در صدو سه سال گذشته است که جهان به طور فزایندهای وسعت و نتایج نسل کشی ارامنه را به منظور درک واقعی آن ارزیابی کرده است. به هر حال، به رغم افزایش به رسمیت شناختن و محکوم کردن این نمونهی شنیع «رفتار غیرانسانی انسان نسبت به انسان»، دولت وقت ترکیه هنوز مجرمیت پیشینیان خود را به رسمیت نشناخته و مسئولیتش را در قبال جبران خسارت آن نپذیرفته است. هدف نویسنده در این جا اثبات نسل کشی علیه ارامنه نیست. اسناد و مدارک بی شماری در آرشیو کشورهای بسیاری وجود دارد که اقدامات جنایت آمیز علیه انسانیت را تأیید میکند و مرتکبین آن را بدون هیچ شک و تردیدی شناسایی کرده است. جمع آوری اسناد و مدارک و بیانیهها به سادگی دال بر واقعیت نسل کشی ارامنه است. طی صدو سه سال گذشته، بسیای از دولت ها، رهبران جهان، افراد برجسته و صاحب نام و سازمانههای بین المللی آن را به رسمیت شناخته و یادآور آن بودهاند. صد و سه سال بعد، نسل کشی ارامنه دیگر یک «نسل کشی فراموش شده نیست»، این جنایت هولناک در سطح گستردهای در خودآگاهی جامعهی جهانی ماندگار شده است؛ و مهم تر این که، به رغم اصرار و تلاش ترکیه در انکار آن، در خودآگاهی و ذهن مقامات ترکیه رخنه کرده است؛ جانشینان مرتکبین نسل کشی ارامنه. همان طور که ارامنه سالگرد نسل کشی را به یاد می آورند، از تأکید همدلی و حمایت از جامعهی جهانی و این که تراژدی آنها از طرف حافظهی جمعی انسان ها همراهی میشود دلگرمند. این ماندگارترین خاطره و بهترین تضمین برای عدم تکرار آن است. | سال 2020 مصادف با صد و سومین سالگرد نسل کشی ارامنه به دست حکومت عثمانی است. نسل کشی با طرحی سیستماتیک به منظور نابودی کامل ارامنه در سرزمینه تاریخی شان به اجرا درآمد. این کتاب مجموعهی جمع آوری شده از اسناد، مدارک و بیانیههایی است که نشان دهندهی به رسمیت شناختن نسل کشی در صدو سه سال گذشته است که جهان به طور فزایندهای وسعت و نتایج نسل کشی ارامنه را به منظور درک واقعی آن ارزیابی کرده است. به هر حال، به رغم افزایش به رسمیت شناختن و محکوم کردن این نمونهی شنیع «رفتار غیرانسانی انسان نسبت به انسان»، دولت وقت ترکیه هنوز مجرمیت پیشینیان خود را به رسمیت نشناخته و مسئولیتش را در قبال جبران خسارت آن نپذیرفته است. هدف نویسنده در این جا اثبات نسل کشی علیه ارامنه نیست. اسناد و مدارک بی شماری در آرشیو کشورهای بسیاری وجود دارد که اقدامات جنایت آمیز علیه انسانیت را تأیید میکند و مرتکبین آن را بدون هیچ شک و تردیدی شناسایی کرده است. جمع آوری اسناد و مدارک و بیانیهها به سادگی دال بر واقعیت نسل کشی ارامنه است. طی صدو سه سال گذشته، بسیای از دولت ها، رهبران جهان، افراد برجسته و صاحب نام و سازمانههای بین المللی آن را به رسمیت شناخته و یادآور آن بودهاند. صد و سه سال بعد، نسل کشی ارامنه دیگر یک «نسل کشی فراموش شده نیست»، این جنایت هولناک در سطح گستردهای در خودآگاهی جامعهی جهانی ماندگار شده است؛ و مهم تر این که، به رغم اصرار و تلاش ترکیه در انکار آن، در خودآگاهی و ذهن مقامات ترکیه رخنه کرده است؛ جانشینان مرتکبین نسل کشی ارامنه. همان طور که ارامنه سالگرد نسل کشی را به یاد می آورند، از تأکید همدلی و حمایت از جامعهی جهانی و این که تراژدی آنها از طرف حافظهی جمعی انسان ها همراهی میشود دلگرمند. این ماندگارترین خاطره و بهترین تضمین برای عدم تکرار آن است. | ||
هاروت ساسونیان، ناشر، مقاله نویس، مفسر تلویزیون، تحلیل گر سیاسی، نویسنده، برندهی جوایز مستندسازی، سخنران و فعال حقوق بشر. او ناشر و سردبیر روزنامهی کالیفرنیا کوریر است.تفسیر های هفتگی او به چندین زبان زندهی دنیا ترجمه و در بیش از دویست نشریه و وب | هاروت ساسونیان، ناشر، مقاله نویس، مفسر تلویزیون، تحلیل گر سیاسی، نویسنده، برندهی جوایز مستندسازی، سخنران و فعال حقوق بشر. او ناشر و سردبیر روزنامهی کالیفرنیا کوریر است.تفسیر های هفتگی او به چندین زبان زندهی دنیا ترجمه و در بیش از دویست نشریه و وب سایتهای گوناگون از جمله هافینگتن پست منتشر میشود. او در کشورهای گوناگون دربارهی نسل کشی ارامنه سخنرانی کرده است. او مؤسس و رئیس بنیاد ارمنیان متحد است، که ائتلافی از پنج سازمان خیریهی آمریکایی - ارمنی است. ساسونیان به عنوان یکی از اعضای حقوق بشر در سازمان ملل متحد در ژنو سوییس به مدت ده سال از 1978 تا 1988 فعالیت کرد. او در به رسمیت شناختن نسل کشی ارامنه توسط کمیتهی فرعی سازمان ملل در پیشگیری از تبعیض و حمایت از اقلیت ها در 1985 نقش رهبری را داشت.<ref> [https://historylib.com/books/2623 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||