۱۱۶٬۸۶۶
ویرایش
تفسير عليا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه اش ' به 'ه‌اش '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ح' به '، ح') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه اش ' به 'ه‌اش ') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[منصوری لاریجانی، اسماعیل|لاریجانی]] در دیباچه کتاب، از طبقات مفسران و روش تفسیری محدثان، متکلمان، فیلسوفان و عالمان علوم تجربی گزارش کوتاهی ارائه می‌نماید. سپس، از کاستی‌های مشترک همه مسلک‌های تفسیری سخن گفته و خطر تفسیر به رأی را گوشزد می‌کند. | [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|لاریجانی]] در دیباچه کتاب، از طبقات مفسران و روش تفسیری محدثان، متکلمان، فیلسوفان و عالمان علوم تجربی گزارش کوتاهی ارائه می‌نماید. سپس، از کاستی‌های مشترک همه مسلک‌های تفسیری سخن گفته و خطر تفسیر به رأی را گوشزد می‌کند. | ||
رویکرد تفسیری [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|لاریجانی]] در این کتاب، به شیوه تفسیر ولایی است؛ او در این‌باره می‌گوید: «در تقسیر ولایی، معاندت و تنازع میان برهان و عرفان نیست، بلکه هر دو در پرتو هدایت انوار ولایت، جایگاه خود را می‌یابند و با معاضدت و همکاری، حجاب از چهره حقایق برمی‌دارند. بنابر‌این، روش ما در تفسیر واژگان عرفانی قرآن، همان طریقه ولایی [[آملی، سید حیدر|علامه سید حیدر آملی]] است که به‌حق، پرچم‌دار این عرصه بعد از اهل‌بیت(ع) به حساب می‌آید. افسوس که از مجموعه تفسیر این عارف برجسته شیعی جز مقدماتی در اختیار نیست. ازاین‌رو، ما تلاش می‌کنیم بر اساس دستورالعمل ایشان در تفسیر عمل نماییم. باشد که از این طریق به فضای بلند اندیشه او راه یابیم». لاریجانی سپس، دستورالعمل تفسیری حیدر آملی را در پایان | رویکرد تفسیری [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|لاریجانی]] در این کتاب، به شیوه تفسیر ولایی است؛ او در این‌باره می‌گوید: «در تقسیر ولایی، معاندت و تنازع میان برهان و عرفان نیست، بلکه هر دو در پرتو هدایت انوار ولایت، جایگاه خود را می‌یابند و با معاضدت و همکاری، حجاب از چهره حقایق برمی‌دارند. بنابر‌این، روش ما در تفسیر واژگان عرفانی قرآن، همان طریقه ولایی [[آملی، سید حیدر|علامه سید حیدر آملی]] است که به‌حق، پرچم‌دار این عرصه بعد از اهل‌بیت(ع) به حساب می‌آید. افسوس که از مجموعه تفسیر این عارف برجسته شیعی جز مقدماتی در اختیار نیست. ازاین‌رو، ما تلاش می‌کنیم بر اساس دستورالعمل ایشان در تفسیر عمل نماییم. باشد که از این طریق به فضای بلند اندیشه او راه یابیم». لاریجانی سپس، دستورالعمل تفسیری حیدر آملی را در پایان مقدمه‌اش درج می‌کند<ref>ر.ک: دیباچه، ج1، ص28-10</ref>. | ||
روش پژوهشی [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|لاریجانی]] بدین‌گونه است که او در آغاز هر فصل، واژه‌ای (مانند «نور» یا...) را برای تفسیر برمی‌گزیند و معنای لغوی آن را ارائه می‌دهد، سپس آن را در قرآن جستجو کرده و معنای اصطلاحی آن را در میان صوفیان و عارفان می‌کاود. در این میان، دیدگاه‌های خود را نیز بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص58-30</ref>. | روش پژوهشی [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|لاریجانی]] بدین‌گونه است که او در آغاز هر فصل، واژه‌ای (مانند «نور» یا...) را برای تفسیر برمی‌گزیند و معنای لغوی آن را ارائه می‌دهد، سپس آن را در قرآن جستجو کرده و معنای اصطلاحی آن را در میان صوفیان و عارفان می‌کاود. در این میان، دیدگاه‌های خود را نیز بیان می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص58-30</ref>. | ||