پرش به محتوا

من أعلام التربية العربية الإسلامية: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''من أعلام التربية العربية الإسلامية''' تألیف جمعی از نویسندگان؛ کتاب یادشده جلد نخست از دوره‌اى چهارجلدى است که تاریخ چاپ و نشرشان یکى است. این اثر چهارجلدى، بخشى از طرح پژوهشى بزرگى است که سه سازمان علمى - فرهنگى عرب، تهیه و تدوین و چاپ و نشر آن را گردن نهاده‌اند.
'''من أعلام التربية العربية الإسلامية''' تألیف جمعی از نویسندگان؛ کتاب یادشده جلد نخست از دوره‌اى چهارجلدى است که تاریخ چاپ و نشرشان یکى است. این اثر چهارجلدى، بخشى از طرح پژوهشى بزرگى است که سه سازمان علمى - فرهنگى عرب، تهیه و تدوین و چاپ و نشر آن را گردن نهاده‌اند.


توضیح آن‌که در سال 1402 ق/ 1982 م میان سه سازمان دفتر عربى تربیت در کشورهاى‌خلیج که مقر آن در ریاض عربستان است، سازمان عربى تربیت و فرهنگ ودانش‌که مقر آن در تونس است و انجمن پادشاهى کاوش‌هاى تمدن اسلامى (مؤسسه‌آل‌البیت) که مقر آن در عمان اردن است، براى تهیه و نشر آثارى مرجع در حوزه‌تربیت اسلامى توافقى صورت پذیرفت و کمیته اجرایى شش‌نفره‌اى متشکل از دونماینده از هر سازمان براى عملیاتى ساختن تصمیمات، تشکیل و تقسیم و تعیین مسئولیت‌شد.
توضیح آن‌که در سال 1402 ق/ 1982 م میان سه سازمان دفتر عربى تربیت در کشورهاى‌خلیج که مقر آن در ریاض عربستان است، سازمان عربى تربیت و فرهنگ و دانش‌ که مقر آن در تونس است و انجمن پادشاهى کاوش‌هاى تمدن اسلامى (مؤسسه‌آل‌البیت) که مقر آن در عمان اردن است، براى تهیه و نشر آثارى مرجع در حوزه‌تربیت اسلامى توافقى صورت پذیرفت و کمیته اجرایى شش‌نفره‌اى متشکل از دونماینده از هر سازمان براى عملیاتى ساختن تصمیمات، تشکیل و تقسیم و تعیین مسئولیت‌شد.


در 1407 ق/ 1987 م در دیدارى که میان سران سه سازمان در عمان صورت گرفت مقرر شد هریک از سازمان‌ها اثرى را که پذیرفته است، تولید و چاپ کند. درنتیجه نخست، کتاب الفکر التربوى العربى الاسلامى: الاصول والمبادى را سازمان عربى تربیت و فرهنگ و دانش در 1987 م در تونس منتشر ساخت؛ در سال 1988 م، دفتر عربى تربیت در کشورهاى خلیج، در ریاض، کتاب چهارجلدى من اعلام التربیه العربیه الاسلامیه را منتشر کرد، و در سال 1989 م انجمن پادشاهى کاوش‌هاى تمدن اسلامى در عمان کتاب چهارجلدى التربیه الاسلامیه: المؤسسات والممارسات را راهى بازار کتاب کرد.
در 1407 ق/ 1987 م در دیدارى که میان سران سه سازمان در عمان صورت گرفت مقرر شد هریک از سازمان‌ها اثرى را که پذیرفته است، تولید و چاپ کند. درنتیجه نخست، کتاب الفکر التربوى العربى الاسلامى: الاصول والمبادى را سازمان عربى تربیت و فرهنگ و دانش در 1987 م در تونس منتشر ساخت؛ در سال 1988 م، دفتر عربى تربیت در کشورهاى خلیج، در ریاض، کتاب چهارجلدى من اعلام التربیه العربیه الاسلامیه را منتشر کرد، و در سال 1989 م انجمن پادشاهى کاوش‌هاى تمدن اسلامى در عمان کتاب چهارجلدى التربیه الاسلامیه: المؤسسات والممارسات را راهى بازار کتاب کرد.
خط ۳۳: خط ۳۳:
بارى در این دوره چهارجلدى که به قلم شمارى از تربیت‌پژوهان عرب نگاشته شده‌است، از آراى تربیتى 42 نفر یاد شده است. مطالب در قالب مقاله عرضه شده است وبه‌جزیک مورد هر مقاله به بررسى دیدگاه‌هاى تربیتى یک نفر اختصاص یافته است.
بارى در این دوره چهارجلدى که به قلم شمارى از تربیت‌پژوهان عرب نگاشته شده‌است، از آراى تربیتى 42 نفر یاد شده است. مطالب در قالب مقاله عرضه شده است وبه‌جزیک مورد هر مقاله به بررسى دیدگاه‌هاى تربیتى یک نفر اختصاص یافته است.


سطح مقالات نسبت به یکدیگر فراز و فرود دارد اما برخى از آن‌ها مثلاً آنچه دربارۀ بوعلى نوشته شده است به‌راستى نازل و اصولاً خارج از حوزه تعلیم و تربیت است. مقالات از شرحى بر دیدگاه‌هاى خلیفه دوم (د. 230 ق) آغاز گشته و با بررسى نظرات تربیتى محمد رشید رضا (د. 1354 ق) به انجام رسیده است.
سطح مقالات نسبت به یکدیگر فراز و فرود دارد اما برخى از آن‌ها مثلاً آنچه دربارۀ [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى]] نوشته شده است به‌راستى نازل و اصولاً خارج از حوزه تعلیم و تربیت است. مقالات از شرحى بر دیدگاه‌هاى خلیفه دوم (د. 230 ق) آغاز گشته و با بررسى نظرات تربیتى [[محمد رشید رضا]] (د. 1354 ق) به انجام رسیده است.


از 42 شخصیتى که به اندیشه‌هاى تربیتى آنان پرداخته شده است، تنها چهار نفر شیعه‌اند: امام جعفرصادق(ع)، خلیل‌بن احمد فراهیدى، مسکویه رازى، ابوعلى سینا.
از 42 شخصیتى که به اندیشه‌هاى تربیتى آنان پرداخته شده است، تنها چهار نفر شیعه‌اند: [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام جعفرصادق(ع]][[خلیل بن احمد|خلیل‌ بن احمد فراهیدى]]، [[مسکویه، احمد بن محمد|مسکویه رازى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سینا]].


در جلد اول به آراى تربیتى شخصیت‌هاى ذیل پرداخته شده است: عمربن خطاب، عبدالله‌بن مسعود، امام صادق(ع)، ابوحنیفه، خلیل‌بن احمد فراهیدى، امام شافعى، ابن‌سحنون، محمد ابن‌سحنون، عمروبن بحر جاحظ، ابن‌قتیبه.
در جلد اول به آراى تربیتى شخصیت‌هاى ذیل پرداخته شده است: عمربن خطاب، عبدالله‌بن مسعود، [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، ابوحنیفه، [[خلیل بن احمد|خلیل‌ بن احمد فراهیدى]]، [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعى]]، [[ابن سحنون، محمد بن عبدالسلام|ابن‌ سحنون]]، محمد ابن‌ سحنون، [[جاحظ، عمرو بن بحر|عمرو بن بحر جاحظ]]، [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن‌ قتیبه]].


جلد دوم دربارۀ نگرش‌هاى تربیتى دانشمندان زیر است: ابن‌خلاد رامهرمزى، ابن‌ جزار قیروانى، ابوالحسن عامرى نیشابورى، ابن‌ابى‌زید قیروانى، ابن‌عبدربه، ابوحیان توحیدى، مسکویه، ابن‌سینا، ابن‌حزم اندلسى، ابن‌عبدالبر قرطبى، خطیب بغدادى.
جلد دوم دربارۀ نگرش‌هاى تربیتى دانشمندان زیر است: [[رامهرمزی، حسن بن عبدالرحمن|ابن‌ خلاد رامهرمزى]]، [[ابن جزار، احمد بن ابراهیم|ابن‌ جزار قیروانى]]، [[عامری، محمد بن یوسف|ابوالحسن عامرى نیشابورى]]، [[ابن ابی‌زید، عبدالله بن عبدالرحمن|ابن‌ ابى‌زید قیروانى]]، [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن‌ عبدربه]]، [[ابوحیان توحیدى]]، [[مسکویه، احمد بن محمد|مسکویه]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن‌ سینا]]، [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن‌ حزم اندلسى]]، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن‌ عبدالبر قرطبى]]، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادى]].


در جلد سوم با آراى تربیتى عالمان زیر آشنا مى‌شویم: امام محمد غزالى، ابن‌رشد، ابوالفرج ابن‌ جوزى، امام فخر رازى، برهان‌الدین زرنوجى، عزالدین‌بن عبدالسلام، ابن‌ابى‌اصیبعه، ابن‌تیمیه، بدرالدین‌بن جماعه، ابن‌الحاج عبدرى.
در جلد سوم با آراى تربیتى عالمان زیر آشنا مى‌شویم: [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]]، [[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن‌ رشد]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج ابن‌ جوزى]]، [[فخر رازی، محمد بن عمر|امام فخر رازى]]، [[برهان‌الدین زرنوجى]]، [[ابن عبدالسلام، عبدالعزیز بن عبدالسلام|عزالدین‌ بن عبدالسلام]]، [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن‌ ابى‌اصیبعه]]، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن‌ تیمیه]]، [[ابن جماعة، محمد بن ابراهیم|بدرالدین‌ بن جماعه]]، [[عبدری، محمد بن محمد|ابن‌ الحاج عبدرى]].


در جلد چهارم به نگرش‌هاى تربیتى این عالمان نظر شده است: ذهبى، ابن‌قیم، سبکى، ابن‌خلدون، ابن‌ابى‌جمعه مغراوى، حاجى خلیفه، محمدبن عبدالوهاب، خیرالدین تونسى، عبدالرحمن کواکبى، محمد عبده، محمد رشید رضا.
در جلد چهارم به نگرش‌هاى تربیتى این عالمان نظر شده است: [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبى]]، [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن‌ قیم]]، [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|سبکى]]، [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن‌ خلدون]]، [[ابن‌ ابى‌جمعه مغراوى]]، [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجى خلیفه]]، [[محمد بن عبدالوهاب]]، [[تونسی، خیرالدین|خیرالدین تونسى]]، [[عبدالرحمن کواکبى]]، [[عبده، محمد|محمد عبده]]، [[محمد رشید رضا]].


* منابعى براى مطالعه بیشتر:
* منابعى براى مطالعه بیشتر: