تاریخ جنون (از عهد باستان تا عصر مدرن): تفاوت میان نسخه‌ها

بررسی تاریخی مختصری که در پی می آید و حکمت پولونیوس را سرمشق قرار می دهد، تلاشی برای تعریف «دیوانگی حقیقی» یا فهم ماهیت بیماری روانی نیست؛ بلکه فقط گزارش مختصر، صریح و بی طرفانه ای از تاریخچه‌ی آن فراهم می کند. با این حال، تاریخچه‌ی روان پزشکی را نیز چونان شأن علمی اش شدیدا به چالش می کشد. ظرف سی سال اخیر تب تند دانش و تخصیص اولیه - اغلب به شکل پر شور، متعصبانه و جدلی - تمامی این حوزه‌ها و حوزه‌های دیگر را در بر گرفته، تبی که هیچ نشانی از فروکش کردن آن نمی بینیم. این کتاب بر پایه‌ی چنین مطالعاتی اعتبار فعلی دیدگاه‌ها و جریان های غالبی را که لوئیس خلاصه کرده سبک سنگین می کند. فصل دوم کتاب، نگاهی دارد به برداشتی خاص از دیوانگی و آن را تسخیر شیطانی یا الهی دانستن. تا پیش از ابداع خط، این عقاید در میان مردم سراسر جهان شایع بود و در پزشکی بین النهرین و مصر و اسطوره و هنر یونانی تجلی یافته بود. از آن جایی که آموزه‌های مسیحی به این باورها صورت بندی جدیدی داد و مهر تأییدی بر آن ها زد تا قرن هجدهم همچنان در غرب متداول ماند، البته پزشکی و علم تا حدی زیادی از اعتبار این باورها کاست.

فصل سوم به تولد علم پزشکی می پردازد و تفکر منطقی و طبیعت گرایانه ای را مورد بررسی قرار می دهد که فیلسوفان و پزشکان یونانی - رومی آن را بسط و در سنت پزشکی متعاقب غرب جای دادند. جنون و حماقت به شکلی نمادین به هنر و ادبیات راه یافت: این درون مایه‌ها و معانی فرهنگی دیوانگی در فصل چهارم بررسی می شود. فصل پنجم به دیوانگی در متن جامعه نگاهی می اندازد و بر موج تیمارستانی کردن مجانین، که درنیمه‌های قرن بیستم شدت گرفت، تمرکز می کند: زمانی که نیم میلیون نفر در آمریکا و حدود 150 هزار نفر در بریتانیا در آسایشگاه‌های روانی بستری بودند.