۱۴۶٬۳۷۳
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR102449J1.jpg | عنوان = جزئیات و کلیات (چهل ناموس) مشهور به ناموس اکبر | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = نخشبی، ضیاء الدین (نويسنده) موذنی، علی محمد (محقق) |زبان | زبان = فا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جزئیات و کلیات (چهل ناموس)، مشهور به ناموس اکبر'''، اثر ضیاءالدین نخشبی (متوفی 751ق)، مجموعه و جُنگی است از مطالب گوناگون که میتوان آن را دانشنامهای محدود در علوم و فنون مختلف معرفی نمود. این کتاب، با تصحیح و تحقیق علیمحمد | '''جزئیات و کلیات (چهل ناموس)، مشهور به ناموس اکبر'''، اثر [[نخشبی، ضیاء الدین|ضیاءالدین نخشبی]] (متوفی 751ق)، مجموعه و جُنگی است از مطالب گوناگون که میتوان آن را دانشنامهای محدود در علوم و فنون مختلف معرفی نمود. این کتاب، با تصحیح و تحقیق [[موذنی، علی محمد|علیمحمد مؤذنی]]، منتشر شده است. | ||
برجستگیهای فاخر نثر فارسی از قبیل سجعها، قرینهسازیها، نثرهای شعری، داستانپردازی، غزلهایی با ردیف چهلگانه اعضای بدن بهعنوان ناموس از قبیل موی، سر، پیشانی و... تا پای، مناظرههای گوناگون بین اعضای بدن و موجودات دیگر، نظیر: «اشک و باران»، «خال و شب قدر»، «لب و لعل»، «نی و نوا»، «لب و دندان» و...، بههمراه موسیقی و پردههای مختلف و سرچشمههای پیدایش آن، سنگهای قیمتی مثل لعل و مروارید و انواع آنها و... بیماریها و تشخیص و معالجه آنها، داروهای گیاهی و خواص آنها و... از موضوعات متنوعی است که این کتاب را صبغه دانشنامهای، بخشیده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه پانزده - شانزده</ref>. | برجستگیهای فاخر نثر فارسی از قبیل سجعها، قرینهسازیها، نثرهای شعری، داستانپردازی، غزلهایی با ردیف چهلگانه اعضای بدن بهعنوان ناموس از قبیل موی، سر، پیشانی و... تا پای، مناظرههای گوناگون بین اعضای بدن و موجودات دیگر، نظیر: «اشک و باران»، «خال و شب قدر»، «لب و لعل»، «نی و نوا»، «لب و دندان» و...، بههمراه موسیقی و پردههای مختلف و سرچشمههای پیدایش آن، سنگهای قیمتی مثل لعل و مروارید و انواع آنها و... بیماریها و تشخیص و معالجه آنها، داروهای گیاهی و خواص آنها و... از موضوعات متنوعی است که این کتاب را صبغه دانشنامهای، بخشیده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه پانزده - شانزده</ref>. | ||
نخشبی این کتاب را به نام پادشاه زمان خویش، سلطان قطبالدین، موشح ساخته و مثنویی مشتمل بر 62 بیت در مدح وی، سروده که پس از تحمیدیه و مدح حضرت ختمیمرتبت، آن را آورده است. سلطان مذکور ظاهرا همان مبارک شاه اول، ملقب به قطبالدین است که به تاریخ 716ق، به تخت نشست و در سال 720ق، به قتل رسید<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه بیستودو</ref>. | [[نخشبی، ضیاء الدین|نخشبی]] این کتاب را به نام پادشاه زمان خویش، سلطان قطبالدین، موشح ساخته و مثنویی مشتمل بر 62 بیت در مدح وی، سروده که پس از تحمیدیه و مدح حضرت ختمیمرتبت، آن را آورده است. سلطان مذکور ظاهرا همان مبارک شاه اول، ملقب به قطبالدین است که به تاریخ 716ق، به تخت نشست و در سال 720ق، به قتل رسید<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه بیستودو</ref>. | ||
این کتاب در زبان و ادب فارسی، در نوع خود بیهمتاست؛ مجموعهای است از مقالات آمیخته به نظم و نثر فارسی درباره جسم آدمی بهعنوان بهترین و زیباترین مخلوقات الهی و نشانههایی از عظمت او<ref>ر.ک: همان</ref>. | این کتاب در زبان و ادب فارسی، در نوع خود بیهمتاست؛ مجموعهای است از مقالات آمیخته به نظم و نثر فارسی درباره جسم آدمی بهعنوان بهترین و زیباترین مخلوقات الهی و نشانههایی از عظمت او<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
کتاب به چهل بخش تقسیم شده و در هریک از آن بخشها که «ناموس» نام دارد، نویسنده یکی از اعضای بدن آدمی را شرح داده است. نخشبی وجه تسمیه کتاب به «جزئیات و کلیات» را چنین بیان میکند که چون هر جزو از نظر اهمیت بهمنزله کل است، آن را بدین نام نامیده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | کتاب به چهل بخش تقسیم شده و در هریک از آن بخشها که «ناموس» نام دارد، نویسنده یکی از اعضای بدن آدمی را شرح داده است. [[نخشبی، ضیاء الدین|نخشبی]] وجه تسمیه کتاب به «جزئیات و کلیات» را چنین بیان میکند که چون هر جزو از نظر اهمیت بهمنزله کل است، آن را بدین نام نامیده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
اعضایی که در کتاب شرح شدهاند، به تصریح نویسنده، اعضای رئیسه است، نه خسیسه. نخشبی که به تأسی از قرآن کریم، انسان را نمونه اعلا و گوهر والای جهان آفرینش معرفی میکند و در جهان رنگآمیز، وی را صبغه الهی و رنگ عالم بیرنگی میداند، اعضای انسان را نیز نشانه قدرت خداوند و بهعنوان مظهر جمال وجلال حق، به نمایش میگذارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | اعضایی که در کتاب شرح شدهاند، به تصریح نویسنده، اعضای رئیسه است، نه خسیسه. [[نخشبی، ضیاء الدین|نخشبی]] که به تأسی از قرآن کریم، انسان را نمونه اعلا و گوهر والای جهان آفرینش معرفی میکند و در جهان رنگآمیز، وی را صبغه الهی و رنگ عالم بیرنگی میداند، اعضای انسان را نیز نشانه قدرت خداوند و بهعنوان مظهر جمال وجلال حق، به نمایش میگذارد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||