پرش به محتوا

انوار الملکوت؛ نور ملکوت روزه، نماز، مسجد، قرآن، دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
*... مؤمن در مساجدى رود که در آنها مؤمنین و خیرین شرکت نموده و بناى آن را بر اساس تقوا کرده باشند؛ مانند مسجد کوفه و مسجد سهله (مسجد بنى‌ظَفَر) و امّا در مساجد ملعونه نماز نگزارد... شیخ طوسى در «تهذیب»، با اسناد خود حدیث مى‌کند از هشام بن سالم از حضرت امام محمّد باقر(ع)، قالَ‌: جُدِّدَتْ أربَعَة مَساجِدَ بِالكوفَة فَرَحًا لِقَتلِ الحُسَينِ(ع): مَسجِدُ الأشعَثِ‌ و مَسجِدُ جَرِیرٍ و مَسجِدُ سِماک و مَسجِدُ شَبَثِ بنِ رِبعِىٍّ لَعَنَهُمُ اللهُ‌.
*... مؤمن در مساجدى رود که در آنها مؤمنین و خیرین شرکت نموده و بناى آن را بر اساس تقوا کرده باشند؛ مانند مسجد کوفه و مسجد سهله (مسجد بنى‌ظَفَر) و امّا در مساجد ملعونه نماز نگزارد... [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] در «[[تهذیب الأحکام (طوسی)|تهذیب]]»، با اسناد خود حدیث مى‌کند از هشام بن سالم از حضرت امام محمّد باقر(ع)، قالَ‌: جُدِّدَتْ أربَعَة مَساجِدَ بِالكوفَة فَرَحًا لِقَتلِ الحُسَينِ(ع): مَسجِدُ الأشعَثِ‌ و مَسجِدُ جَرِیرٍ و مَسجِدُ سِماک و مَسجِدُ شَبَثِ بنِ رِبعِىٍّ لَعَنَهُمُ اللهُ‌.
و امّا نماز در مسجد کوفه هر رکعتش ثواب هزار رکعت نماز دارد...<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص270-271</ref>.
و امّا نماز در مسجد کوفه هر رکعتش ثواب هزار رکعت نماز دارد...<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص270-271</ref>.
* شرط سیزدهم دعا: توبه از گناهان و ردّ مظالم عباد و حقوق بندگان است؛ چون توبه رجوع به خداست و دعا طلب از خداست و معلوم‌ است که طلب از خدا بدون رجوع به خدا و حرکت به سمت او و انابه به‌سوى او اثرى ندارد. دعا هنگامى مستجاب است که دعاکننده خود را به عالم معنى رسانیده و از رَوح و رحمت خدا استمداد کند و شخص معصیت‌کار بدون توبه از رحمت خدا دور و از عالم معنى و تجرّد مهجور است. نداى او از دایره هوى و نفس تجاوز ننموده و دعاى او به سمع موجودات مجرّده و مدبّرات عالم و فرشتگان سماوى نمى‌رسد...<ref>ر.ک: همان، ج2، ص382</ref>.
* شرط سیزدهم دعا: توبه از گناهان و ردّ مظالم عباد و حقوق بندگان است؛ چون توبه رجوع به خداست و دعا طلب از خداست و معلوم‌ است که طلب از خدا بدون رجوع به خدا و حرکت به سمت او و انابه به‌سوى او اثرى ندارد. دعا هنگامى مستجاب است که دعاکننده خود را به عالم معنى رسانیده و از رَوح و رحمت خدا استمداد کند و شخص معصیت‌کار بدون توبه از رحمت خدا دور و از عالم معنى و تجرّد مهجور است. نداى او از دایره هوى و نفس تجاوز ننموده و دعاى او به سمع موجودات مجرّده و مدبّرات عالم و فرشتگان سماوى نمى‌رسد...<ref>ر.ک: همان، ج2، ص382</ref>.