جستاری در حسبنا کتاب الله: تفاوت میان نسخه‌ها

}}  

نویسنده در مقدّمه‌ی کوتاه شش صفحه‌ای به خوبی از ماهیّت این سخن سخن گفته و حقیقت درونی آن را واکاوی کرده است، ریشه‌ها و علل بیان آن را جستجو نموده و نتایج آن را هم به خوبی بیان داشته است، ضمن این که مشابه آن سخن را به نوعی دیگر در جامعه‌ی امروزی دیده و به طور جدّی نسبت به عواقب آن نیز هشدار داده است. در آغاز مقدّمه می‌گوید: «حسبنا کتاب الله». کتاب خدا، یعنی قرآن ما را کافی و بسنده است. این سخنی است شهیر از خلیفه ی دوّم جناب عمر بن خطاب. منابع و مآخذ معتبر هر دو فرقه ی شیعه و سنّی هم از آن با صراحت تمام یاد می‎‌کنند و این سخن را آشکارا به همان فرد مذکور نسبت می‌دهند. صورت عبارت شیک و مجلسی و بسیار زیبا و فریباست، به‌گونه ‌ای که نشان از باور به قرآن و اعتقاد تام به  کتاب خداوند دارد ولی وقتیکه آن را به دقّت تحلیل و تجزیه می‌کنیم و به‌ خوبی می‌شکافیم می‌یابیم که یکی از خطرناکترین و بی مایه‌ترین سخنهای ممکن است که از یک فرد احتمالاً دیندار و معتقد ممکن است صادر شود. وقتیکه درون قرآن را می‌کاویم و آیات آن را مورد مداقّه و تدبر قرار می‌دهیم می‌یابیم که در الفاظ قرآن چیزی غیرازآن بیان ‌شده و در حقیقت این سخن از منظر قرآن که به ‌زعم او «کافی» است کاملاً باطل و سخیف و بی‌اعتبار است<ref>مقدمه، صص 8-7</ref>.