۱۴۶٬۰۰۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'پیام ها' به 'پیامها') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می کردند' به 'میکردند') |
||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
3-مقام مرجعیت شیعی اًمام، متمایز از رهبران: قدرت روحانیون قابل قیاس و برابری با قدرت رهبران سیاسی نیست و امام نیز از این قدرت به نحو احسن در اعمال رهبری خویش سود جست؛ در سیره نظری و عملی [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] نیز مرجعیت، ضامن توفیق رهبری در بسیج مردم به شمار آمده است. آنجا که حکم خدا را برای مردم بیان میکند مورد اعتماد کامل آنهاست، لذا میتواند با سهولت بیشتری مردم را به صحنه بکشاند. | 3-مقام مرجعیت شیعی اًمام، متمایز از رهبران: قدرت روحانیون قابل قیاس و برابری با قدرت رهبران سیاسی نیست و امام نیز از این قدرت به نحو احسن در اعمال رهبری خویش سود جست؛ در سیره نظری و عملی [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] نیز مرجعیت، ضامن توفیق رهبری در بسیج مردم به شمار آمده است. آنجا که حکم خدا را برای مردم بیان میکند مورد اعتماد کامل آنهاست، لذا میتواند با سهولت بیشتری مردم را به صحنه بکشاند. | ||
4-رهبری مصلح با تفکر جهانی، نه محصور در زوایای تنگ قومی، نژادی، حزبی و طبقاتی: [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] عامل وحدت را نه در طبقه یا قشر اجتماعی میدانستند و نه در قومیت. ایشان یگانه عالم وحدت را در تمسک به آیین توحیدی اسلام تلقی | 4-رهبری مصلح با تفکر جهانی، نه محصور در زوایای تنگ قومی، نژادی، حزبی و طبقاتی: [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] عامل وحدت را نه در طبقه یا قشر اجتماعی میدانستند و نه در قومیت. ایشان یگانه عالم وحدت را در تمسک به آیین توحیدی اسلام تلقی میکردند. | ||
5-مقام و جامعیت علمی، فراتر از ویژگیهای رهبران کاریزمایی و غیر آن: [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] از جمله نوادر و نوابغ علمی بود که فقه،اصول، فلسفه، اخلاق، عرفان، رجال، تفسیر، سیاست، شعر و ادب، علوم اجتماعی و مردم شناسی را در وجوه خود جمع کرده بود و در همه این علوم، به گونه ای عالمانه و تخصصی صاحب نظر بود. | 5-مقام و جامعیت علمی، فراتر از ویژگیهای رهبران کاریزمایی و غیر آن: [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] از جمله نوادر و نوابغ علمی بود که فقه،اصول، فلسفه، اخلاق، عرفان، رجال، تفسیر، سیاست، شعر و ادب، علوم اجتماعی و مردم شناسی را در وجوه خود جمع کرده بود و در همه این علوم، به گونه ای عالمانه و تخصصی صاحب نظر بود. | ||